WARSZAWA Powazki- KWIECIEN 2007/sensacja u Niebieskiego!!

[Uschi]

agis, ale się porobiło...

cieszę się, ale rozumiem twoje rozterki, oj rozumiem

trzymam kciuki, żeby się wszystko sensownie poudawało...

[czarna_agis]

Dzięki dziewczyny za wsparcie!!
Też mam nadzieję, że wszystko się poukłada...

Jadę do niego po Świętach - zobaczymy czy nie zmienił zdania.

[czarna_agis]

Mój Maciek jest

[Callisto]

Aguś, byłam u niego wczoraj. Zjadł trochę suchego - niewiele, ale lepsze to niż nic. Parówki nie tknął, chyba mu ją skutecznie obrzydziłyśmy
W kuwetce tylko siusiu.

Poza tym bez zmian - siedzi dalej apatyczny na parapecie, mogę się zbliżyć, ale dotykania sobie wyraźnie nie życzy. Serce się łamie na jego widok, jest przeraźliwie smutny

[czarna_agis]

Ja też nie mogę przestac o nim myślec...
Widac, że nie jest najszczęśliwszy ... a wręcz odwrotnie...
A jeszcze jak pomyślę o ostatniej sobocie to

Zupełnie nie wiem jak mam postąpic.
Próbuję zrzucac jego zachowanie na karb stresu, ale jakoś nie trafia mi to do przekonania.
Poza tym nie wiadomo czy jak go zabiorę do domu, to będzie się czuł lepiej...

A jeszcze dzisiaj dostałam ochrzan od teściowej, że go do domu nie przywiozłam!!

Monia, wielkie dzięki, że do niego dzisiaj pojechałaś. Jesteś kochana

[Tess 1610]

jaki piękny kocio! i jaki wielki! agis,on chyba Cię zaakceptował?może go jednak weźmiesz do domku?

[puss]

Agis, przeciez to widać, że Niebieski Cię pokochał
piękny i smutny. potrzebuje swojej Dużej

[Callisto]

Najnowsze wieści z frontu - nie chcę zapeszać, ale chyba impas jedzeniowy został przełamany!

Wczoraj u Niebieskiego była Pani Monika, która sprząta nasze biuro - sama kociara, więc nie wytrzymała i przyleciała oglądać cudo. Według jej relacji, miseczka z suchym była pusta, więc uzupełniła i nałożyła kitekata z saszetki (proszę nie krzyczeć - kitekat był zakupiony przy rozpaczliwych próbach zainteresowania Niebieskiego jakimkolwiek jedzeniem).

Stan z dzisiejszego poranka - suche napoczęte, kitekat wrąbany, zniknęła też parówka i śmietana, którą zostawiłam w niedzielę. W kuwecie pięęęękna kupa
Prosimy o oklaski

A teraz poważniej: tak jak pisała Agis, nie bardzo mamy koncepcję, co z nim dalej zrobić. Przyjechał do mnie jako dziki, nie dający się oswoić kot z założeniem wypuszczenia go po kilku dniach na wolność w bezpiecznej okolicy. Jedzeniowy kryzys i interwencyjna wizyta Agi pokazały, że jednak nie jest niereformowalny - kilkudniowa izolacja sprawiła, że przełamał się w stosunku do niej. Po wstępnych fochach siedział u niej na rękach przytulony jak zajączek, a nawet posunął się do mruczenia, czym wprawił nas w stupor. Nikomu innemu nie pozwala się jednak dotknąć - mogę zbliżyć się na wyciągnięcie ręki, nawet kładłam dłoń na parapecie koło niego, ale jakakolwiek próba dotknięcia czy pogłaskania kończy się ostrzegawczym sykiem.

I tutaj pojawia się szereg pytań co do jego przyszłości: czy taki na wpół-oswojony kot nadaje się do wypuszczenia na wolność? (nie wiem, czy teraz Aga w ogóle dopuszcza tę ewentualność ) Czy jego pozytywna reakcja na Agę ma charakter stały? Czy, jeśli trafiłby z powrotem do niej, pozwoliłby się całkiem zsocjalizować, tak, aby mógł trafić do adopcji?
Czy jest na sali koci behawiorysta?

[czarna_agis]

Najnowsze wieści z frontu - nie chcę zapeszać, ale chyba impas jedzeniowy został przełamany!

Stan z dzisiejszego poranka - suche napoczęte, kitekat wrąbany, zniknęła też parówka i śmietana, którą zostawiłam w niedzielę. W kuwecie pięęęękna kupa
Prosimy o oklaski

Jupppiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!!!!!!!!!!

kilkudniowa izolacja sprawiła, że przełamał się w stosunku do niej. Po wstępnych fochach siedział u niej na rękach przytulony jak zajączek, a nawet posunął się do mruczenia, czym wprawił nas w stupor.

Kochane maleństwo

Nikomu innemu nie pozwala się jednak dotknąć - mogę zbliżyć się na wyciągnięcie ręki, nawet kładłam dłoń na parapecie koło niego, ale jakakolwiek próba dotknięcia czy pogłaskania kończy się ostrzegawczym sykiem.

Poprostu jest nieśmiały...

(nie wiem, czy teraz Aga w ogóle dopuszcza tę ewentualność )

Oczywiście, że nie!!

Czy jego pozytywna reakcja na Agę ma charakter stały? Czy, jeśli trafiłby z powrotem do niej, pozwoliłby się całkiem zsocjalizować, tak, aby mógł trafić do adopcji?

Doradźcie coś!Pomóżcie!

Monia, dzięki

[Uschi]

koci behawiorysta ze mnie jak z koziej rzyci reisentasche, ale ...

potrzymam kciuki, a co

[Callisto]

Reisentasche

Aguś - jakie maleństwo
Gdyby to było maleństwo, to bym złapała za fraki, posadziła na kolanach i głaskała do skutku. Przy 6-kilogramowym nastroszonym kocurze ten scenariusz jakoś traci na atrakcyjności...

Aga, jeśli nie będziesz mogła go w najbliższym czasie zabrać, to ja go muszę jakoś obłaskawić - przez lwią część doby siedzi całkiem sam i dziczeje coraz bardziej...

[czarna_agis]

Maleństwo i już!!
A nie żaden nastroszony kocur!!
I miziasty baardzo też

Coś pomyślimy i to szybciej niż Ci się wydaje...

[Callisto]

Dobra, dobra - wiesz jak on na mnie patrzy? "Nawet nie próbuj, paskudna babo, bo pożałujesz"

Coś pomyślimy i to szybciej niż Ci się wydaje...

Najwyraźniej o czymś nie wiem

[czarna_agis]

Wiem, jak patrzy na mnie...
I to najważniejsze!!

Teraz juz wiesz

[xandra]

rozumiem, ze nastepne spotkanie forumowe u Agi