Jakby nie był offtematów, to by nie było tylu wpisów...ciągle o kotach pisać ?
Witam Nellie, co się chyba dopiero ujawniła...gratuluję pękatego brzuszka
Ja wspominam czasy ciąży bardzo przyjemnie, wręcz z nostalgią, porody już znacznei mniej, choć po latach - ostatni ponad 5 lat temu, pamięta się raczej moment podniosłego wzruszenia, ból na drugim miejscu. Ja jestem dziwna, ale dla mnie najtrudniejsze było karmienie piersią. To, że nikt mnie nie mógł zastąpić, że to, co zjadłam lądowało na policzkach moich dzieci, spanie w biustonoszu przez ileś tam miesięcy....brrrr...zmuszałam się do tego tylko ze względu na dobro dzieci.
Co do wyższości Świąt Bożego Narodzenia nad Wielkanocą...tak jak pisałam, za każdym razem przed Wielkanocą muszę stoczyć walkę z tymi drugimi siłami...myślałam, że w tym roku mam to już za sobą i nawet wczoraj rano przez myśl mi przeszło, że w tym roku idzie wyjątkowo gładko. Wtedy to wstawiałam do piekarnika mazurki. Przez myśl mi przeszło, że może na dolną półką położę puszki z mlekiem skondensowanym na kajmak do wafli. Nawet zadzwoniłam do Piotrka, co on na to. Poparł mnie, samo się zrobi
Puszki wstawiłam, piekarnik zamknęłam i biorę się za inną rootę. Jeden mazurek upiekł się szybciej drugi się dopiekał, dzieciaki siedziały przy stole, bo akurat podałam obiad, był u nas też przyjaciel Michała. Stałam przy blacie, kiedy nagle rozległ sie potężny huk i otworzyły się drzwiczki piekarnika...zawartość jednej z puszek wystrzeliła na całą kuchnię. Ściany, sufit okna, podłoga...wszystko było w kajmaku. Wystawiłam ciasto i westchnęłam - O Matko Boska...na dnie leżała druga wybrzuszona puszka, a piekarnik zaczął strasznie dymić. Otworzyłam okna, włączyłam wyciąg, piekarnik zamknęłam. Bałam się dotknąć napęczniałej puszki, żeby mi jej w rękach nie rozerwało. 10 minut później kolejny wybuch i kolejna porcja kajmaku na ścianch i suficie...zrobiłam zdjęcia, ale chyba nie chcecie tego zobaczyć...Trzy godziny myłam kuchnię, potraktowałam piekarnik specjalnym preparatem i po powrocie z kocioła poświęciłam mu kolejne 3 godziny. Dziś właczę go i poczekam aż się wydymi...
Teraz - z perspektywy wczorajszych wydarzeń stwierdzam, co następuje:
jestem najprawdziwszą blondynką podatną na szatańskie podszepty, ale jedno mu się nie udało...nie zaklęłam
i po porcji płaczu z bezsilności w słuchawkę do Piotrka, zwyczajnie zaczęłąm się śmiać...jest taka cierpienia granica, za którą się uśmiech pogodny zaczyna...I drugi wniosek...aniołowie czuwali, nikt nie został poparzony rozgrzanym do 200 stopni kajmakiem!
Ale długi post mi wyszedl...przepraszam
Jeszcze tylko życzenia dla wszystkich, którzy nas czytają, wiem, że robicie to na ogół w pracy, więc przeczytacie przed Świętami, a nie po Świętach...
Niech Święty Czas Triduum Paschalnego pozwoli nam na nowo odkryć swoje chrześcijaństwo.
Niech poranek Zmartwychwstania napełni nas radością, pokojem i błogosławieństwem
Życzy cała Nasza Rodzinka
I dla ciebie równiez serdeczne życzenia wielkanocne oraz świętego spokoju na świeta 
łaaał
