Z pamiętniczka karmicielki

» Czw gru 21, 2006 11:47

Jolu,

» Czw gru 21, 2006 11:51

Płaczę w pracy

» Czw gru 21, 2006 18:33

Jaki smutny ten dalszy ciąg... :cry:

» Czw gru 21, 2006 18:41

Jolu, ja tak poważnie, i dziewczyny mnie poprą, namawiam Cię do pisania opowiadań (o kotach, ale mogą być i inne zwierzęta) dla dzieci. Takich jak to o prezencie od Mikołaja. Proszę Cię, spróbuj. A my będziemy szukać wydawcy.
Już dawno chciałam Ci powiedzieć, że piszesz poprawnym, lekkim językiem, z dobrą składnią. To rzadkość. Zwróciłam na to uwagę, gdy pierwszy raz do mnie napisałaś. Więc tym bardziej pomyśl o pisaniu. Może to jest Twoje powołanie, skoro tu wszyscy do tego Cię namawiają. Ty naprawdę umiesz pisać.

To jest moje świąteczne życzenie dla Ciebie, abyś zaczęła pisać.

» Pt gru 22, 2006 7:59

Szymkowa pisze:
To jest moje świąteczne życzenie dla Ciebie, abyś zaczęła pisać.

Ja się do życzeń dołączam. Też od początku znajomości z Jola jestem pod wrażeniem poprawności jej wypowiedzi i tych mówionych , ale szczególnie tych pisanych.

» Pt gru 22, 2006 9:06

Każdy, kto ratuje życie, styka się również ze śmiercią.

My również nie jesteśmy cudotwórcami- nam i lekarzom weterynarii nie zawsze
udaje się ocalić śmiertelnie chorego kociaka czy zabiedzonego lub rannego psa.
(.........)

Kiedy wiedza weterynaryjna nie daje już nadziei na Ich uratowanie - pozwalamy Im przejść po Tęczowym Moście do krainy pozbawionej chłodu, głodu, strachu i cierpienia.
Śmierć każdego z nich przepełnia nasze serca goryczą z powodu niemocy, a także gniewem, bo często winien temu jest człowiek.

Zawsze jesteśmy obecni przy odejściu każdego z naszych podopiecznych (choć to bardzo boli) - przecież Oni mają tylko nas, a po każdym mniejszym bracie musi zapłakać choć jeden człowiek.
I my po nich płaczemy...

Załączam tu fragment ze strony internetowej Fundacji Canis.
Jest tak taki wzruszający i taki prawdziwy.
Bo Kochana Jolu, płaczemy razem.
Po Guci, po mojej siódemce, po tych, ktore odchodzą samotnie, bez przyjazne, pomocnejj dłoni człowieka.
Płaczemy niepogodzeni z przeznaczeniem, z brutalnym porządkiem wszechświata.
Nie wstydźmy się łez.

» Pt gru 22, 2006 11:00

Jolu, płaczę razem z Tobą :cry:

....choć nie powinnam bo Guci just jest dobrze-cieplutko, radośnie i z pełnym brzusiem......

» Sob gru 23, 2006 12:21

» Sob gru 23, 2006 12:38

Balam sie, ze mnie bedzie czekal znow ten smutny, straszny obowiazek.
Chyba tm razem udalo sie.
Ale wiele razy chodzilam na ogrodek po to wlasnie.
Takie to zycie.
Jolu, to minie, jak wszystko.
Zostaw te swoje koty w opowiadaniach, niech ktos kto przeczyta inaczej popatrzy na spotkane zwierzaki.
Zycze Ci tego z calego serca.

» Sob gru 23, 2006 20:47

Bardzo mi przykro z powodu Guci. :cry:

I przyłączę się też do tego chórku, który apeluje o pisanie. Naprawdę pięknie piszesz, Jolu.

» Nie gru 24, 2006 3:55

Szymkowa pisze:Jolu, ja tak poważnie, i dziewczyny mnie poprą, namawiam Cię do pisania opowiadań (o kotach, ale mogą być i inne zwierzęta) dla dzieci. Takich jak to o prezencie od Mikołaja. (...)
To jest moje świąteczne życzenie dla Ciebie, abyś zaczęła pisać.

Jolu, dziękuję. Też bym sobie tego życzyła...

Tylko że... hmm... opowiadanie o kocim Mikołaju pisałam dla dorosłych, a nie dla dzieci :wink:

A wyszło jak wyszło :placz:

Nic nie wiem o dzieciach. Dzieci to dla mnie strefa nieznana.

Mam wątpliwości – czy na przykład taki passus mógłby się znaleźć w opowiadaniu dla dzieci?:

Ważne, że są prezenty! – wrzasnął praktyczny Psotek i jął się lubieżnie ocierać o pudło. :?:

A sikanie do pudełka? – to chyba niedobry przykład dla dzieci? A nuż zechcą naśladować...?

Niepedagogiczne to takie. Mało dydaktyczne. Brak uszlachetniającego morału :cry:

Ale może się jeszcze podciągnę, nauczę? Spróbuję w każdym razie, skoro namawiacie, to spróbuję poprawnie napisać

Zaraz po świętach. Albo nawet jeszcze przez Święta.
I potem napiszę, co z tej próby wyszło....

Dakota pisze:Naprawdę pięknie piszesz, Jolu.

Dakoto, Tobie to wychodzi znacznie lepiej! I wcale nie myślę tu wyłącznie o tematyce tanatologiczno-funeralnej... Choć oczywiście przede wszystkim o niej! :lol:

A w ogóle - mili jesteście i łaskawi dla mnie bardzo... :1luvu:

---

» Nie gru 24, 2006 12:14

jola.goc pisze:Tylko że... hmm... opowiadanie o kocim Mikołaju pisałam dla dorosłych, a nie dla dzieci
A wyszło jak wyszło

Nic nie wiem o dzieciach. Dzieci to dla mnie strefa nieznana.

Jolu, wszyscy dorośli byli kiedyś dziećmi. :wink:

Pisz dla nas.