Na przekór...

» Pon lis 13, 2006 23:15

Beliowen pisze:(...) z jednej strony chciałoby się biec i ratować, szukać po omacku byle szybciej - z drugiej czasami po prostu trzeba czekać choć bywa że wydaje się to stratą czasu...

Beliowen, czasami to jest strata czasu.
Przez taką stratę czasu i brak porozumienia między lekarzem a nami stracił życie Kiciaty. Próbowaliśmy zaufać wetowi (o bardzo dobrej opinii), chociaż nasza, opiekunów, intuicja podpowiadała co innego...

» Pon lis 13, 2006 23:20

Wyraznie napisalam, ze koncze dyskusje, bo to nie miejsce do tego, a i jak sie okazuje partner zbyt napastliwy.
Nie wycofuje sie z tego co napisalam, jezeli w tak krytycznym przypadku lekarz sie obraza za bledy popelnione przez opiekuna i cierpiec musi z tego powodu zwierze, to zareagowalabym tak jak napisalam.I doskonale wiem o czym pisze.
To co pisze Beliowen to swieta prawda, kazdemu zdarza sie naruszyc zaufanie pacjent-lekarz. I nie zycze nikomu podjemowania takich decyzji.
Jednak zaden prawdziwy lekarz nie bedzie z tego powodu sie obrazal i odmawial dalszych konsultacji, zwlaszcza, gdy sprawa jest pilna i wazy sie czyjes zycie.Jezeli podam swojemu synowi lek bez konsultacji z prowadzacym, lek dziecku zaszkodzi, a ten mi powie, niech pani idzie tam gdzie pani lek zapisano,to podam go do izby lekarskiej za nieudzielenie pomocy. Ja moge byc glupia, lekarz nie ma prawa.
Jesli dalej zamierzasz mi uszczypliwie dokladac, to ulzyj sobie na prive.Ja ich nie musze otwierac, a watek Bechet nie bedzie zasmiecany bezsensownymi dysputami.Over.Koniec. itd.

» Pon lis 13, 2006 23:20

Nordstjerna pisze:
Beliowen pisze:(...) z jednej strony chciałoby się biec i ratować, szukać po omacku byle szybciej - z drugiej czasami po prostu trzeba czekać choć bywa że wydaje się to stratą czasu...

Beliowen, czasami to jest strata czasu.
Przez taką stratę czasu i brak porozumienia między lekarzem a nami stracił życie Kiciaty. Próbowaliśmy zaufać wetowi (o bardzo dobrej opinii), chociaż nasza, opiekunów, intuicja podpowiadała co innego...

Wybacz, ale jeśli wybierasz weta i nie ma między Wami porozumienia - i trwasz w tym wyborze, nawet jeśli wszystkie znaki na niebie i ziemi mówią że nie powinnaś - to winą za stratę czasu możesz obarczać wyłącznie siebie.
Brutalne to, ale niestety tak jest.

Przepraszam za OT, bechet.

» Pon lis 13, 2006 23:36

Beliowen pisze: Wybacz, ale jeśli wybierasz weta i nie ma między Wami porozumienia - i trwasz w tym wyborze, nawet jeśli wszystkie znaki na niebie i ziemi mówią że nie powinnaś - to winą za stratę czasu możesz obarczać wyłącznie siebie.

Przepraszam również za OT (choć nasza dyskusja może wbrew pozorom pomóc autorce wątku), ale w naszym wypadku od momentu utraty zaufania do tragicznego finału wszystko potoczyło się zbyt szybko, by można było skutecznie temu zapobiec. Tu, w tym konkretnym mieście, w tych konkretnych warunkach. My też równolegle konsultowaliśmy gdzie indziej - i to bynajmniej nie korespondencyjnie. Mimo zmiany weta było już za późno.
Wiem, powinniśmy się przenieść z tą dyskusją do tamtego wątku. Ale nie potrafię do niego wrócić.

Bechet, trzymam mocne kciuki, żeby Wam się udało. Musi się udać

» Wto lis 14, 2006 7:11

A ja Wam powiem, że wet profesjonalny sam proponuje konsultację jeżeli nie jest pewien albo chce potwierdzenia. Chętnie słucha co inni powiedzieli o danej sytuacji. Bo moze nawet jeżeli diagnoza będzie mylna to naprowadzi Go na właściwy trop... Taka burza mózgów. Nasza dr Ewa właśnie tak robi. I za to Ją cenię. I jak czytam, że wet odesłał do innego w takiej sytuacji to rozumiem w pełni Annę_33. Dla mnie to też szokujące.

Kaszmirku a Tobie życzę mimo tego wszystkiego miłego dnia!

» Wto lis 14, 2006 8:13

Bechet, jestem przy Was...

» Wto lis 14, 2006 8:39

Kaszmir źle się czuje.
jest bardzo apatyczny, całą niemal noc spedził w łazience. Mimo prób nakłonienia go do przyjścia do łóżka. Na początku tylko, gdy miał jeszcze dreszcze po środkach wybudzających przez godzinę leżał z tż-tem.

Wczoraj dr.G. założył mu wenflon do kroplówki. Dzisiaj rano łapka poniżej opatrunku była bardzo spuchnięta, więc musiałam usunąć opatrunek. Wenflon jest teraz przymocowany jedynie plastrem. Mam nadzieję, że to tylko kwestia zbyt mocnego ucisku bandaża.
Kaszmir jest przerażony. Kiedy usiłowałam przeciąć ten cholerny bandaż ugryzł mnie dwa razy.
Nic nie je.

Został z nim mój ojciec. Ja dzwonię do domu co 10-15 minut. O 12.00 zaczyną pracę G. Będę do niego wtedy dzwonić.
Tuż przed moim wyjściem do pracy złapał mnie jakiś płacz okropny. Skowyt taki. Wtedy Kaszmir, który leżał na parapecie podniósł głowę i popatrzył na mnie. Patrzył długo, prosto w moje oczy. Nigdy wcześniej tego nie robił. Nie w ten sposób.