Duża mówi, że pomoże kotkom. I dziękuje za kciuki!. A tymczasem my, główne bohaterki, w akcji zgoła innej...
Ty, słuchaj, a co to jest? Wygląda jak bardzo cienki ogon. Ale czyj? Ktoś zostawił?...
W sumie czy ja wiem? Ogony są innego koloru. Hmmm...
Czekaj, ugryzę, może to nam rzuci trochę światła na całą sprawę...
A może to jakiś niezidentyfikowany zwierz? Ale patrz: ja go łapą, a on nic. Może to jakiś Bezgłośny Potwór? Poszarpmy go trochę.
Ejej! Inka, nie zapędzaj się, uważaj trochę z tym szarpaniem, tak?!
No, więc co myślisz? On chyba nie żyje. W sumie może to i lepiej? Bałabym się spać w domu, w którym mieszka jakiś obcy stwór...
A co ty tam znowu znalazłaś? Wielki Pomidor? Myślisz, że jest groźny?
E, te wiszące stwory to jednak nie to samo co prawdziwy ogon... BANZAI!...
Oj... No, tak. Ktoś chyba potłukł sobie tyłek. A mówiłam: uważaj. Mówiłam.
)
Wiem, że to normalny zabieg i nic się nie stanie, ale ona jest taką kruszynką... Proszę, powiedzcie, że wszystko będzie dobrze. Dziś miałam serię koszmarnych snów... Najpierw, że "moje" psiuńki zostały oddane do schroniska, a potem, że z sali operacyjnej wyszedł wet i powiedział "Niestety, kotek nie przeżył operacji".
Co do złych przeczuć i snów - to pamiętaj, że zawsze tłumaczy się je odwrotnie 
Będzie dobrze, na pewno! Wszyscy będziemy trzymać kciuki za Inkusię 
Już umówiłam się, że gdyby Mio i Mao były za bardzo żywiołowymi kiciusiami, Inka może po zabiegu przeczekać u rodziców (bo w sobotę mnie nie będzie, więc nie będę mogła mieć kotów na oku, a boję się, żeby maleńtasy nie rozdrapały Inkusiowi brzuszka).
Panie i Panowie, dziś na ringu ostre zawodniczki: Milka Platynowa Skarpeta i Ink Czarny Sykacz!
Chciałabym zaznaczyć, że dziś rano dostały 
