Jak z brzydkich kaczątek wyrastają łabędzie

[Jana]

Hop!

Nikt nie chce się pochwalić swoim łabędziem?

[agacior_ek]

Ja się pochwalę JEżykiem, jak tylko Kicorek pokaże zdjęcia, które mu wczoraj zrobiła

[Jana]

Przerzuciło na kolejną stronę, więc przypominam - w KOCIE zaczyna się cykl opowieści o łabądkach, w najbliższym numerze będzie MM.

Proszę o przysyłanie tekstów do 6000 znaków i zdjęć (kaczątko i łabędź), maila podam na pw.

[dzikus]

Chciałabym dodać do wątku Kolcię, która jest u mnie na tymczasie i właśnie szuka domku ....

Tak wygladała Kola w schronisku....



a tak Kola wygląda teraz....

[Kicorek]

Jana, ja spóbuję coś sklecić, choć literat ze mnie żaden. A mogłabyś w ogólnym zarysie podpowiedzieć, jak to ma wyglądać?

[tajdzi]

Ja poproszę jak najwięcej powieści okraszonych zdjęciami. Nie ukrywam, ze pewnie nie wszystkie się ukażą, ale to nie (tylko) ja będę decydować. Dużo zależy od zdjęć - jakość musi być taka, żeby można je było wydrukować. Historia bez zdjęć to za mało... Poza tym chciałabym postawić na różnorodność - "ras" i historii.

Czy Gwiazdeczki dotarły do Ciebie?

[Jana]

Gwiazdeczki dotarły.

Nie podpowiem niczego jeśli chodzi o formę, bo uważam, że różnorodność się przyda Ciekawam, czy spodoba się to, co ja napisałam

[aamms]

Jana, chciałam napisać o Nikusiu i Suffce w jednym tekście.. Mozna tak? i czy wtedy możliwe będzie ewentualne przekroczenie podanego limitu znaków?

[Anja]

Hop!

Nikt nie chce się pochwalić swoim łabędziem?

Ja sie pochwale tylko sie przygotuje

[Jana]

Jana, chciałam napisać o Nikusiu i Suffce w jednym tekście.. Mozna tak? i czy wtedy możliwe będzie ewentualne przekroczenie podanego limitu znaków?

Zapytam. Ale. Więcej tekstu, ale również potrzeba wtedy więcej miejsca na zdjęcia (bo nie 2 a 4), więc... czy nie lepiej napisać w odcinkach?

[Zakocona]

Przedstawię moją księżniczkę Sabinkę. Znalazłam ją w Gliwicach. Siedziała przed piwnicznym okienkiem. Chuda straszliwie i wygłodzona. 2 dni przyjeżdżałam ją karmić, ale w Boże Ciało zabrałam ją do domu. Po drodze był wet. Kicia była odwodniona, zasmarkana. Miała wytarte futerko koło oczu i na przednich łapkach. Jednak była żwawa i ciekawa nowego domu. Zamieszkała w kotłowni, gdzie była sama, na kwarantannie.

Tak wyglądała w dzień przybycią. Bez trudu dała się wsadzić do kontenerka. Prawie nic nie wazyła. Zdjęcie z 17.06.



Zdjęcie z 19.06.



Miałam 4 dni wolnego, więc karmiłam ją co 2 godziny po 2 łyzeczki i drżałam czy wątroba wytrzyma. Wytrzymała.

Tutaj widać chudy, szpiczasty grzbiecik, ale oczka juz suchsze.

[/url]

Tutaj zdjęcia z 9.07.Koło oczu i na łapkach odrosło nieco futerko, zakrywając szpecące łysinki.

[zosia&ziemowit]

Gwiazdeczki dotarły.

Nie podpowiem niczego jeśli chodzi o formę, bo uważam, że różnorodność się przyda Ciekawam, czy spodoba się to, co ja napisałam

Widziałam we wtorek, jest dobrze

[Zakocona]

Jeszcze jedna fotka Sabinci, z września chyba. Wyszła na nim gruba, ale nie jest taka: jest okraglutka, ale nie zapasiona. Futerko jej ostatnio pojaśniało.

[agacior_ek]

No to ja po pół roku od kiedy Jeż zamieszkał u mnie, dołączam go do wątku Łabędzi..
Jeżyka historię możecie poznać w naszym wątku:
http://forum.miau.pl/viewtopic.php?t=41 ... sc&start=0

Jeżyka w styczniu tego roku zabrała z gdańskiego schroniska kochana eve69, razem z 7 innymi kociambrami.
Jeż miał oczywiście katar. Niestety nie udało się go doprowadzić do szczepienia, bo katar ciągle nawracał. Zdecydowałam się go adoptować i doleczyć u siebie. Jeż trafił do mnie 1 kwietnia.
Niestety stres podróży i kolejna zmiana miejsca zaowocowała totalnym załamaniem odporności.
Jeż poddawał się. Kuracje antybiotykowe pomagały na chwilę... Kroplówki, brak apetytu, kot śpiący w szafie, nie kontaktujący się z nikim. Przypominała mi sie moja pierwsza kotka Hrabcia w ostatnich miesiącach swego życia z chorobą nerek.
Na szczęście dzięki forum trafiliśmy na Białobrzeską.
Kuracja inteferonem... długotrwała opieka...
I jest! Jeż wyzdrowiał.
Tak wyglądał, w czasie choroby (popatrzcie na nos):



a tak wygląda teraz (zdjęcia z soboty, autorstwa Kicorka):





Jeżyk był dla mnie dużą lekcją. Zawsze wydawało mi się, że spośród tylu kocich chorób katar jest bagatelką, czymś, z czym już dawno nauczyliśmy się walczyć. Ale Jeż nauczył mnie tego, że nie wolno niczego bagatelizować. DZięki poświęceniu wspaniałych lekarzy, mojej determinacji i Jeżowej chęci do życia wygraliśmy. Bardzo dziękuję wszystkim, którzy nam pomogli!

[Jana]

Widziałam we wtorek, jest dobrze

Jak to widziałaś? Ja też chcę!




Witam kolejne łabędzie. Tak bardzo się cieszę, że jest ich coraz więcej!