Szymkowa pisze:Proszę, nie chcę czytać takich wieści. Serce mi się ściska, gdy słyszę, że taka kruszyna odchodzi. Mary, nawet nie potrafię sobie wyobrazić, co czuje człowiek opiekujący się takim maleństwem. Przecież kocha się je tak po prostu. A tu nagle odchodzi. Nie umiem pocieszać, nie znajduję słów...
Kocham Skarbusia i myślę o nim, i martwię się codziennie, a przecież znam go tylko ze zdjęcia.
Wiem, ze pani Ala oplakuje kazde z tych malenstw
Mi tez bylo bardzo ciezko jak odszedl Muminek. Dalej nie moge zrozumiec dlaczego tak musialo sie stac. Dlaczego wlasnie on, taki slodki i ufny...
To moj pierwszy 'sezon kociakowy', duzo rzeczy bylo dla mnie nowych. Kruchosc zycia kocich malenstw tez. Od kiedy sa w domu, to trzese sie nad nimi caly czas, bo wiem ze kazda infekcja moze oznaczac najgorsze.
Skarbuskiem martwie sie bardzo, bo jest on kotkiem specjalnej troski. Nie rosnie tak jak powinien, ma objawy neurologiczne. Z drugiej strony ma potezna wole zycia. Wierze w to, ze mu sie uda. Wierze tez w moc cieplych mysli i forumowych kciukow
Pozdrawiam Ciocie
Zabrala ja do siebie Pani, ktora stracila wlasnie swojego starenkiego kocura. Zabka zostala w Opolu, Chaberek pojechal do Lodzi
I myślę, że każdy z nas wolałby się nie nacieszyć swoim podopiecznym... 
