Milusia i Dyzio. Nowe foty kotów - 9.7.09

[Anka]

Był: na trzeciej półce od dołu, sprawdzała książki

U Anki jest dużo książek. Kot jest zapewne niezwykle oczytany.

Interesuje się zwłaszcza działem psychologii - wiecie, chodzi o rozpracowanie opiekuna

[123]

To zmiejsze zdjecie bo kota sliczna

[joasui]

Rozciągnęła się na pół szerokości łóżka i słodko śpi...

A ja musze to łóżko pościelić kiedyś... Żal...

[joasui]

Interesuje się zwłaszcza działem psychologii - wiecie, chodzi o rozpracowanie opiekuna

U mnie nie ma książek psychologicznych. Są za to powieści przygodowe.

[ola25]

U mnie nie ma książek psychologicznych. Są za to powieści przygodowe.

Twój szwagier może Ci pożyczyć książkę: "Wywieranie wpływu na ludzi"

[jupo2]

Milusia zwiedzila już caly dom. Ciągle boję się dopuścić do niej pieski. Nie chcę, by sie przestraszyła.

[joasui]

Pierwsze spotkanie z psami:
Fuks jak zwykle chciał się zapoznać, ale Milenia patrzyła na niego badawczo. Przy chęci dania buzi przez pieska, kotka uniosła ostrzegawczo łapę. Ogólnie nie było biegania za sobą. Zobaczymy, co będzie dalej.

A nasza stara suczka na widok kociczki się schowała. Zawsze była odważna

[jupo2]

Mila ma silną osobowość. Jak nie chce się dać złapać, to nie dopuszcza do siebie i już... Wlaśnie po raz drugi chodzi po domu, a za nią Fuks, na którego machnęla łapką i go przestraszyła. Aza trzyma sie na uboczu.

[ola25]

Aza trzyma sie na uboczu.

A to dziwne... w końcu to Aza zawsze najbardziej jest zazdrosna o inne zwierzątka.
A po Fuksie reakcji się mogłam spodziewać. On by muchy nie skrzywdził Fuks też jest psem schroniskowym., Schroniskowe już tak chyba mają...

[jupo2]

Trochę się martwię, jak poradzę sobie u weterynarza. Kicek dawał sie trzymać bez rekawic, zabiegi znosił nadzwyczaj cierpliwie, najwyżej poźniej się na mnie obrażał i odwracal pleckami, ale szybko mu przechodzilo.
W tej chwili Milka sobie chodzi, a właściwie kroczy dostojnie, powolutku, a Fuks chdzi za nią i popiskuje. On tak kocha inne zwierzatka!

[joasui]

W tym pokoju, gdzie mnie wypuścili, jest tyle dużych, wysokich szaf... Jest parapet, na którym można siedzieć... Mam kuwetkę, z której korzystam jak należy - taka młodsza pani ze śmiesznymi włosami, która ciągle siedzi w tym pokoju, nawet mnie za to pochwaliła... A co to, coś wielkiego? Dostałam kolorową piłeczkę, ale na razie mam co innego na głowie, a nie się nią bawić...

Ten kot, którego wczoraj widziałam, był taki wielki! Szary, głowa okrągła... Chyba nie miał jednej nogi, dziwne... Ruszał się powoli, chciał się ze mną przywitać... Nie widziałam go potem.

Wczoraj też obejrzałam kilka kolejnych pokoi, ale na razie nie próbowałam wchodzić na szafy. Ale dzisiaj to i owszem. Źle stanęłam i prawie zleciałam spod samego sufitu! Udało się jednak bezpiecznie wylądować. Co to dla mnie...

A dzisiaj wypuścili mnie dalej w dom. Jejku, jaki on duży! Tyle miejsca... I odkryłam kuchnię! Nie wiem, co mam ze sobą zrobić, co najpierw obejrzeć, gdzie wskoczyć... Te półki w pierwszym pokoju już mi się znudziły.

Psiaki... Jak w domu mojej poprzedniej Dużej. Tylko mniej ich - są dwa. Jeden śmieszny, biało-brązowy, kosmaty taki, chyba Fuks się nazywa. Przywitał się ze mną i chciał mnie cmoknąć na powitanie, ale stwierdziłam, że jest za bardzo odważny. Teraz śledzi mnie, jak chodzę po domu. Chodzi za mną i ze smutkiem mówi, że chce się ze mną zaprzyjaźnić. Pamięta, że machnęłam na niego łapą i nie ma odwagi. Może później pozwolę mu na więcej...
Drugiego psa praktycznie w ogóle nie widziałam. Wiem tyle, że jest znacznie większy, jaśniejszy, w śmieszne łatki. I to też dziewczynka. Wydawało mi się, że uciekła na mój widok.

Ojej, czyli teraz nikt nie będzie za mną biegał i mi dokuczał? Nikt mi tu nie mówi, że to dom tymczasowy. Jest tu jedna młodsza Duża, starsza Duża i jeden Duży. Dom jest ciepły i ma ładne widoki...

Ciekawe, jak długo tu zostanę? Może to jest to, czego szukałam tak długo?

[Klaudia]

Gratuluję koteczki
Miałam przyjemność poznać Milusię i fotografować, jak jeszcze mieszkała u Ani, tak bardzo czekała na swój domek, cieszę się, że znalazła swoich ludzi
Pięknie piszesz joasui z przyjemnością będę dalej śledzić losy tej delikatnej panienki

[joasui]

Dziękuję... <zawstydzona>

Okazuje się, że jednak życia na razie nie będzie miała idealnego, dopóki inne zwierzaki nie zrezygnują z pogonienia jej raz na jakiś czas w niezbyt przyjemnym akompaniamencie warczenia.

Jeżeli czegoś nie wymyślę w ten weekend, to następnej części pamiętnika będzie się można spodziewać najwcześniej za dwa tygodnie.

[ola25]

Pogoniły Milusię? Niech ja tam przyjadę, to im napyskuję!

[jupo2]

Milusia chciala Azie zjeść chebek z Azy miski! Do tego Aza nie mogła dopuścić...Nic nikomu się nie stalo. Teraz wszystkie drzwi są pootwierane, każdy zwierzak robi co chce, a Milusia wyraźnie czuje sie dobrze. Siedzi na tapczanie i ucina sobie drzemkę.
Cóż, muszą poznać swoje zwyczaje.