Donoszę z placu boju, że zawieszenie broni nastąpiło, no na razie w okopach, ale... wczoraj Otis poczęstował Sonię zawartością swojej miski - chyba dlatego, że samo suche, a jakoś ostatnio w ząbki kłuje, a Sonia SKORZYSTAŁA!!!! Siedział z mordką tuż przy misce - a ona wcinała. Musiałam skończyć tą sielankę, bo Otis nadal głodny a ona już po swojej porcji. A że ciągle jest głodna i ma tendencje do tycia, to muszę jej wydzielać, ale widok był niesamowity. W ogóle mam wrażenie, że oni teraz ciągle szukają swojego towarzystwa i normalnie zaczyna im brakować tego drugiego, mam więc cichutką nadzieję, że do zgody już bardzo blisko. Uprawiają coś w stylu "złap mnie". Sonia ucieka a Otis ją goni, ale nie za długo i nie ostatecznie, tzn. odpuszcza po paru susach, a ona za chwilę wraca itd. Widzę też, że Sonia podrzuca mu piłeczkę, ale Otis jest typem, który się nie bawi, jego nic nie wzrusza i nie porusza, od początku taki był, nawet sznurek ciągnięty po podłodze nie jest w stanie wyzwolić w nim podstawowych instynktów. ja biegam z jakąś zabawką a on siedzi w kącie - żeby mi nie przeszkadzać i dziwnie się na mnie patrzy "jak chcesz pobiegać, to proszę!!!". Gdyby był taki skręcony jak Sonia, pewnie by poszło łatwiej, chociaż ja już nie narzekam! Nie gryzą się, a Sonia zachowuje się jak przed dokoceniem, chodzi tam gdzie chce i robi co chce, więc nasz sprytny plan z zabiegiem Otisa przyniósł oczekiwane efekty
A jeśli kiedyś skuszą się na wspólne spanie, to osiągniemy szczyty radości
A jak dziś Otis lizał śmietankę, to Sonia próbowała wywąchać kto zacz - od strony ogona oczywiście, no i parę razy na nią fuknął, ale śmietanki nie odpuścił. Oj, pociecha z tymi kotami...liczę na to, że rana się szybko zasklepi i wtedy to już będzie pełnia szczęścia. Dziś koty dostały atrakcję w postaci nowego drapaczka domowej roboty, no i Otis od razu wiedział o co chodzi, nawet asystował przy instalacji, a Sonia, oj głupiutka, głupiutka, a on jej ciągle pokazuje, a ona niekumata jakaś 
