Nigdy więcej kota! A jeśli już, to na pewno nie rudy...

[Nul]

A co to ten klej złoty? Pytam, bom sama w skorupy różne zaopatrzona, owszem, do piwnicy wynoszę, że może kiedyś…

Nie żeby skorupy były przez koty, nieee… Ni uczciwie przyznam, że to raczej moje dzieła

[aania]

Mam przytulię wonną już miałam ją wykopać, ale żal mi się zrobiło jak popatrzyłam na te kwiatuszki białe Duża piwnica to dobro nieocenione

[Sigrid]

A co to ten klej złoty? Pytam, bom sama w skorupy różne zaopatrzona, owszem, do piwnicy wynoszę, że może kiedyś…

Nie żeby skorupy były przez koty, nieee… Ni uczciwie przyznam, że to raczej moje dzieła

Wpisujesz w neta "zestaw naprawczy dla świerów" eeee, przepraszam "do kintsugi" i wywala Ci (w opcji po taniości) coś takiego:
https://nomadwarsaw.com/inne/new-kintsu ... 7d173b068d
A widziałam już po ponad 300 i pińcet minus.

To nie jest coś, co pozwoli Ci naprawić skorupy taniej niż kupić nowy surowiec do tychże. Ale cóż, spokój duszy, to poczucie, że robisz coś dla Matki Ziemi... No powiem Ci, jeno się wkręcić w takie klimaty

[Sigrid]

Przyszła kryska na Marlonka i czas było go zaszczepić na wściekliznę, żeby miareczkowania, brońcie bogowie, nie stracić.
Szczepienia, chciałam Wam powiedzieć, działają. Bo choć w mojej lecznicy od dawno zawiązano spisek przeciwko niezmiernie sympatycznemu Norbertowi, któremu Marlonka zapisują z obligu (no nie da się kłócić, miaukunek może sobie śpiewać jak Brassens "w mej lecznicy, a niech ją grom, cieszę się wciąż opinią złą"), koteczek niespodziewanie odpuścił i objawów wścielicy nie demonstruje przesadnie. I nie wiem, czy to wina "nasz kot się starzeje" (jak z przerażeniem zdiagnozował TŻ), czy zasługa Norberta o rękach podrapanych i pogryzionych ("nie przeszkadza to Panu?" "no taki zawód mam") i czułości do takich świrów, a może kotek ogólnie wyluzował?
W każdym razie z transportera trzeba było go wytrząsnąć jak gruszkę ulęgałkę. Po czym kot rozejrzał się, w pozycji zblazowanego dżentelmena ułożył się na stoliku tortur z cudownie skrzyżowanymi łapami, z godnością zniósł upokarzający wszak termometr w podogoniu, przy zastrzyku dopiero na koniec powiedział "lał, ty brutalu, to przecież boli", a w kwestii manicure otrząsnął się dopiero przy drugiej łapie i powiedział parę brzydkich wyrazów dla zachowania reputacji. Bez łapo- i zęboczynów. Po wpuszczeniu go z powrotem do transportera przypomniałam sobie, że uszy mi się nie podobają. Ech, ale chyba tym razem się nie uda. Kotek się uprzejmie obrócił i wystawił głowę, dzięki czemu wiemy, ze uszy owszem brudnawe, ale bez znamion choroby.
Oczy, znowu mały problem, lekkie zapalenie spojówek. Z niezadowoleniem arystokratycznym (bo choć bękart to swoje korzenie ma) zezwala sobie wkraplać trzy razy dziennie.
Ten Marlon to miód na moje serce, powiem Wam.
O Muszkieterki nic nie powiem, słowo daję, kiedyś ugryzę go w tyłek ze złości

[egwusia]

Pokaż chłopaków.

[aania]

Pokaż chłopaków

[Sigrid]

Na początek Ramirez (mam nowy-stary telefon, zatem aktualnych zdjęć niewiele). Muszkierek co prawda wpadł pod rower (który w przeciwieństwie do moich sąsiadów masochistycznie trzymam w domu i zawala mi całą przestrzeń), ale przeżył i relaksuje się na parapecie (rzadko można spotkać go w innej pozie, to mentalny plażowicz)

[Wojtek]

Piękny

[egwusia]

Pewnie, że piękny .

Rower też .

[aania]

Zeszczuplał ci jakby kocurek puchaty, albo ja okulary muszę mienić A Marlon ??? Nie wytrzymam, będę nachalna i się upomnę

[Sigrid]

Nie. Nie zeszczuplał. Jest gruby jak beczka, tylko się na chwilę wyciągnął. Ja też tak umiem. Brzuch wciągam, plecy prostuję i robię się laska Tylko muszę pamiętać. A pamięć mam krótkotrwałą.
A Marlonisko gdzieś dorwę, ale on niestety jest modelem wyjazdowym. Najlepiej prezentuje się w pełnym słońcu, a w domu pakuje się na jakieś bambetle i wstyd fotę strzelić

A przy okazji - znowu wzbogacił słownictwo (jego zdolności językowe nieustannie mnie zadziwiają).
Ułożył się w nocy między mną a TŻtem, a raczej - porozstawiał nas po kątach i zajął całe poduszki. TŻ się obudził i sarknął: no nie, tak to nie będzie. A Marlon mu na to: łach, łach.
- No mój drogi, co jak co, ale od łachów to Ci jeszcze nikt nie nawymyślał.
I skurczyłam się w swoim kąciku. A co będę ryzykować, co mi kot powie

[zuza]

Marlon poliglota

A brzuszek misia Aramisia do wycmoktania!

[Sigrid]

Pewnie, że piękny .

Rower też .

Absolutnie kultowy i nazywa się Lisica Jak mam zły humor, wyprowadzam ją na spacer. Zawsze ktoś powie: ale ma pani zaje...ty rower
Raz fotograf na Mysiej, robiąc sesję ślicznej dziewczynie, wybłagał u mnie pożyczkę. Dobra, mówię, i tak chciałam wpaść do perfumerii na Brackiej, a nie mam gdzie ją przypiąć. Zaopiekował się, robił im śliczne zdjęcia, mnie przy okazji potem też, ale zapomniałam odebrać, bo mam do własnej fizys stosunek dość dezynwolturalny Trochę żałuję. W przeciwieństwie do zakupu Lisicy, którą uwielbiam.


Na pierwszym planie - kot z księgarni na Saskiej Kępie. Jeszcze piękniejszy niż Lisica

[egwusia]

Księgarniny kot wspaniały, i bardzo ładnie uczesany . Pewnie lubi.

Nie to co Hokko .

[Sigrid]

Księgarniane są dwa. Cudowne maine coony starego typu - bez tej szalenie wydatnej kufy, takie co to się je jeszcze z norwegami myliło. Jeden jest terapeutą (chyba właśnie ten rudy), jeździ do szpitali dziecięcych i robi dobrą robotę. Drugi, bury, za to chyba za dwunogami nie przepada. Ale oba są cudowne. Uwielbiam tą księgarnię i łażę tam czasem i dla kotów i dla pogawędki z właścicielem.

Marloneta też dzieli z Hokko nienawiść do zgrzebła