OTW23-A życie prozaicznie się toczy:(

[ASK@]

Zimno. Oj, jak zimno!
Ciemnica też okrutna.
Koniec lata obwieszcza...niebo!
W czarnym pierzu nad głową słychać głosy. Chmury żyją swoim życiem . To ptaki odlatują skrzecząc zajadle. Stoję i gapię się w górę. Choć wiem, że nic ujrzeć nie zdołam. Ale słucham i łapię się na tym, że gadam do nich.
Szczęśliwej drogi.
Uważajcie na siebie.
Wracajcie bezpiecznie.
Do zobaczenia za rok.
Zawsze się wzruszam gdy odlatują ptaki. Wzruszam się gdy wracają. Żegnam ich gdy jest ciemnica. Witam gdy już mrok jest rozproszony. A klucz nad głową wywołuje wilgoć w oczach.
Znak krzyk gęsi, kaczek, żurawi...
Uważajcie na siebie!

[meg11]

Zimno ja jutro grzybki mam w pl,mam nadzieję że nie zamarznę. Trochę cienko u nas z grzybciami

[ASK@]

Dziś u nas był przymrozek. Ręka mi się do metalu przykleiła. Zimno było i paniusia założyła dodatkowy polarek. Muszę sprawdzić czy jakieś adidaski mi się ostały bo na klapeczki za "ciepło".
Wczoraj, na skutek mej paranoi Tomisiek pojechał do wet. Tarł tyłkiem i siadał dziwnie. Gruczoły jednak nie były zapchane. Ale wycięła mu wetka dredy jakie na karku mu się zrobiły. Drań nie dał mi się dotknąć. A u weta był spokojny. Choć pakowanie go to horror był. Reszta kota w porządku
Od czasu usunięcia zębów stracił do nas cierpliwość. Ale zdecydowanie odżył. Waży 5,5 kilo! Je ze smakiem. Zwiewa z polotem.

[IrenaIka2]

[ASK@]

Zaczęłam rehabilitację i dopiero widać jak jestem do doopy z firmą. Jaki mi jeszcze zastój w ciele został po ostatniej rwie. Wróciłam padnięta.
Wracając, zaszłam jak zwykle, zobaczyć czy ptaki mają wodę. Same ścieki zostały. Wylałam i poszłam z miską do kranu. Szła akuratnie starsza paniusia. Obcięła mnie wzrokiem bazyliszka. I jak się rozdała, że ptaków się nie karmi. Że zakaz jest i ona zaraz policję wezwie. Bo zakaz jest. I tak w koło o tym zakazie... Ludzie zaczęli się oglądać. Przystawiać. Próbowałam wtrącić swoje ale nie dało rady. Więc poszłam za jej przykładem i też się wydarłam. Kilka razy powtarzając, gdzie widzi jakieś jedzenie, że krzyczy o karmieniu gołębi ? Na chwilę zamilkła i obcięła oczętami swymi okolicę. Deczko mina jej się zmieniła bo nawet okrucha nie było. Za to ja darłam się dalej machając pustą miską . Zdążyłam wykrzyczeć, że nie życzę sobie zaczepiania mnie na ulicy. Ani podnoszenia na mnie głosu. Nie ma takiego prawa i jest to karalne. Nawet jakbym karmiła. Jeśli chce to możemy wezwać policję i wyjaśnimy sprawę. A państwo, tu pociągnęłam ręką po gapiach, będą świadkami. Bo nie ma zakazu upojenia zwierząt. A tylko nieczuli tego nie rozumieją. Szybko się zmyli. A baba zaczęła odwracać kota ogonem.
Nie czekałam na durne wyjaśnienia. Tylko po wodę poszłam.
Jesteśmy wszyscy okropni. Zabić, wyciąć w pień, za śmiecić... Najlepiej by beton i asfalt został.

[meg11]

Nie Asiu-pani zwyczajnie potraktowała Cię jak przygłupa,któremu można nawtykać bo jest chory bo karmi i poi zwierzęta.
Ot taka nasza tradycja.

Zawsze karmiciele byli traktowani jako nienormalni i tak zostało.Pani żle trafiła i na drugi raz podejrzewam zawrze kłapaczkę.

[ASK@]

Pewnie tak. Staram się nie reagować ale jak ktoś na mnie wrzeszczy to albo zacinam się. Albo dostaję pauera To była ta druga opcja. Ostatnio takie śmieci są, jako jadalne, wyrzucane, że bierze mnie na wymioty. Sprzątam. Nie tylko po to by na karmicieli nie było. Głównie po to by ptaki i zwierzęta nie zatruły się. Tzw ludzie mają fantazję. Cała torba rybek nie oczyszczonych. Wylana woda i miska pełna śmierdzącej zupy. Chleb tak żywy, że na gwizdanie sam powędrował do śmietnika. Kości tak oblepione cuchnacym czymś, że z dala czuć było. Pomidory z pleśnią. Mogę wymieniać i wymieniać.

[meg11]

Ślub od pierwszego wejrzenia- pan się pochwalił że koty podwórkowe spaloną pizzą poczęstował.

[ASK@]

Odszedł Mikrobek u Agnieszki i Wojtka. Dużych Gabuni.
Dzielny chłopak co nie miał lekko w życiu. Był dzielnym Wojownikiem, który nie poddawał się.
Choroba jednak zwyciężyła.
Aga, Wojtek bardzo Wam współczuję i przytulam.

Mikrobku (*)

Przeszedł...

Przeszedł Kot po Tęczowym Moście
poniósł z sobą okruchy miłości
zostawił lęk i zmęczenie
zabrał zaś Domu wspomnienie
ciepłych rąk dotyk
pieszczot głaskanie
zapach posłanka
i ludzkie kochanie.

Przeszedł Kot po Moście Tęczowym
zostawił nas nie gotowych
na pożegnanie
porzucił choroby i ból
porzucił smutne istnienie
zabrał ze sobą
mego żalu
wspomnienie

ASK@

[IrenaIka2]

[*]

[maczkowa]

bardzo mi przykro, Agnieszko

[aga66]

Mikrobek[*]

[ASK@]

Jesteśmy po oddaniu głosów. Pominę pewną niechęć do wpisania formułki "bez referendum". Ludzi było sporo ale tylko my odmówiliśmy rzeczonej karty.
Jestem pełna strachu i obaw. Jestem za stara by zmieniać swoje życie. Życie moich podopiecznych. Ale jest źle. Bardzo źle. Ten ogrom obłudy przytłacza.

[Agnieszka-]

Bardzo dziękuję za wiersz i wspomnienie o Mikrobie.
To był naprawdę dzielny kot. Trafił do nas jako maluśki maluszek, stąd imię. Dawano mu rok góra dwa życia. Przeżył 11. Chorował na mnóstwo chorób. Ledwie przeżył dzieciństwo, wymagał transfuzji krwi. Niewydolność nerek stwierdzono u niego już 8 lat temu. Później była mastocytoma i 8 zmian skórnych usuwanych. A 1.5 roku temu stwierdzono zmianę na żołądku, dwie laparotomie, zmiana nieoperacyjna, ale dało się jej wzrost zahamować lekami. Wierzyliśmy, że skoro poradził sobie tyle razy, to dalej będzie się udawało. Niestety nawet cuda się kończą. Leki zaszkodziły na trzustkę a ostatecznie i na nerki. Odszedł na ostrą niewydolność nerek. Jego organizm się poddał.
Ale, najważniejsze we wspomnieniu Mikroba jest nie lista jego chorób, ale to, jakim był kotem. Zawsze radosnym. Mimo zabiegów, leków, kroplówek. Przyjaciel ludzi i kotów. Dobry wujek dla wszystkich. Gabrysia tylko jemu pozwalała się przytulać i witać nosek w nosek. Gaduła i łakomczuch, nie widać po nim było chorób, pięknie wyglądał.
Miał, mimo chorób, dobre życie. Mam nadzieję.
Zabrał wielki kawał serca. Boli straszliwie. Nas i koty też, szukają go, mimo że chyba wiedzą, że odszedł.

Dziękuję, Asiu, że mogłam tu w Twoim wątku wspomnieć naszego Mikroba.

[ASK@]

Nie dziękuj. Nie ma za co.
Każdy kot ma prawo na tym wątki gościć.
Wklej proszę fotę herosa.
Ku pamięci.