Nigdy więcej kota! A jeśli już, to na pewno nie rudy...

No to już wiesz jak zapewnić sobie spokojną noc.

Kiedyś Fredzio w porannym zamieszaniu został zamknięty w szafie i uwolniony dopiero gdy wszyscy wrócili z pracy.

Sigrid pisze:
aania pisze:Fajnego masz synusia

Kompletnie skociały , ale cóż, wychowany przez Futra.
Mnie wzruszało, jak staremu schorowanemu Allenowi robił schodki z poduszek, żeby mu na łóżko się łatwiej wchodziło.

Zgubiliście kota!

egwusia pisze:A który bardziej straumatyzowany?

TŻ, czy Aramisek?

TŻtowi trauma przeszła, natychmiast po sprawdzeniu, czy pupilek nie narobił w JEGO szafie :ryk:

Jako że Muszkieterek ominął swój zwyczajowy rytuał "przystanek kuweta 5.30 rano" wszystko było ok. Muszkieterek przez pół dnia był podejrzanie grzeczny - widać że netflixowa edukacja serialami, w których pojawia się motyw wsadzenia delikwenta za kratki działa

Za to dzisiaj odbił sobie za zmarnowaną na spokoju noc, oj odbił.

Znaczy WSZYSTKO w porządku, nie ma powodu do niepokoju. :ok:

Dumna i blada jestem. Pisałam już, że z Marlonem da się zrobić wszystko: oczy zakropić, tabletkę podać, etc. Ale nie da się pazurów obciąć, bo sztylecików broni jak niepodległości.
Zatem manicure było zawsze.w gabinecie weterynaryjnym, ale jako że ostatnio się kotu nie rzyga, nie leje z oczu i nie smarczy, przeto pretekstu do wizyt nie ma, a tak z samymi pazurami, to głupio :roll:

No i wyszło na to, że co się Marlona "głaskło" to strup pod palcem się objawiał :roll:

Dumał nie dumał, trzeba się było za szpilki zabrać.
No i obyło się. Bez 3 wetów, ręcznika na głowie i pukania w czoło (gdyby ktoś pytał, pukanie w czoło Marlona dziwacznie uspokaja). Manicure odbył się na raty, ale... HURRRA. Po dwóch latach kotem pozwolił sobie na zabiegi pielęgnacyjne.
Poczytałam to sobie za zaszczyt i z przyjemnością macam nie podrapaną skórkę :mrgreen:

Brawo dla Ciebie i dla Marlona! :201421

jolabuk5 pisze:Brawo dla Ciebie i dla Marlona!

Dla Marlona przede wszystkim

Bo to znaczy, że UFA już bez zastrzeżeń. Jestem szczęśliwa jak dziecko :mrgreen:

Wspaniale i wzruszająco

Rok temu po raz ostatni obudziłam się z Alikiem.
I teraz siedzę i szlocham tak, jakbym do dzisiaj jechała z nim do weta. Deszcz leje jak z cebra, ja wyję, passę mam w życiu ostatnio fatalną.
Muszkieterek chodzi koło mnie ze zdziwieniem na pyszczku i miauczy głośno raz po raz. Fakt, ryczącej mnie raczej nie widział :placz:

Tak to jest, kiedy wracają wspomnienia...

No niestety. A Marionetka wczoraj mi pokiereszowała rękę. Wyglądam, jakbym walczyła z tygrysem. Krew sikała, musiałam obandażować. I chyba pora na jakieś badania (kota), bo nikt mi nie wmówi, że zwykłe czesanie go tak wkurzyło :roll:

Tulaczek

Do wesela się zagoi. :201461

Zdjęcie by Syn

Nigdy więcej kota! A jeśli już, to na pewno nie rudy...

Kto przegląda forum