Kropek, Kicia i (trzy)Łapek cz.2 ["Cat pictures, please"]

POwiem tak - w 90% przypadkow gdy wchodze do pokoju a ona akurat nie spi, to jest w tej samej pozie - rozwalona na dupce i myje sobie brzuszek, po czym podnosi glowe rzuca mi spojrzenie pelne dezaprobaty "puka sie przed wejsciem!".

Swoja droga niedlugo, bo 3 maja, minie 6 lat jak z nami mieszka. Ciekaw jestem ile ma lat, bo jak byla wzieta z dworu to na pewno miala te 5-6. Na razie starosci po nie w ogole nie widac.

Rysio-16-02-2013 [*]

Moja Żaba ma mniej więcej 1-1,5 roku więcej niż czas kiedy jestem tu na forum.
Wieku kompletnie po niej nie widać, śmiga jak przeciąg po chałupie.

Jeden z dzikich - mocno - kotów zaokiennych zaprzyjaźnił się z dwa razy większym psem, którego wyprowadza tymczasowo mieszkająca w bloku Ukrainka. On był chowany z kotem i jest do nich przyjaźnie nastawiony - ale jakim cudem dzikus z dworu to wyczuł? Za każdym razem gdy ona wyprowadza go na spacer, kot wyskakuje i leci się z psem przywitac (czlowieka omija szerokim lukiem). A potem razem latają po dworze - raz pies za kotem, raz kot za psem, a czasem w duecie, boczek w boczek. Zabawnie to wygląda. Niestety o adpocji raczej mowy nie ma.

Jest szansa na filmik ze wspólną zabawą?

Szkoda, że nie ma szans na adopcję! Byłoby wspaniale...

Bardzo kiepskiej jakośco ale z daleka i przez szybę robione - dwaj kumple, ten dzikus, o którym pisałem i pies z Ukrainy

A tu wolę nie wnikać co się wyrabia.

Ale super, dzięki!

Lifter pisze:Bardzo kiepskiej jakośco ale z daleka i przez szybę robione - dwaj kumple, ten dzikus, o którym pisałem i pies z Ukrainy

A tu wolę nie wnikać co się wyrabia.

Przyjaciele wspaniali! Och, gdyby rodzina psa adoptowała tego kota... W końcu zwierzęce uczucia też się liczą! :201461

A Kicia i Łapek... Chyba szykuje się kolejne forumowe kociożeństwo

Cóż, w domu mają innego kota, który akceptuje psa ale nie inne koty i jest wobec nich agresywny.

O, to klops... Szkoda. Pozostaje przyjaźń na spacerach, bo piszesz, że kot dzikus, więc na inną okoliczną adopcję nie ma co liczyć.

Kropek i Łapek dzisiaj grali w kociego berka. Jeden leciał za drugim i pacał go lekko łapą w zad. A potem ten drugi leciał za pierwszym i oddawał.
I widać było, że to zabawa była, bo koty wyraźnie zrelaksowane. I tak kilka razy, aż się gruby zmęczył.

Lifter pisze:Kropek i Łapek dzisiaj grali w kociego berka. Jeden leciał za drugim i pacał go lekko łapą w zad. A potem ten drugi leciał za pierwszym i oddawał.
I widać było, że to zabawa była, bo koty wyraźnie zrelaksowane. I tak kilka razy, aż się gruby zmęczył.

Dobrze, że Kropek trochę pobiegał :ok:

Fajnie jest patrzeć jak koty tak się bawią.

Fajnie, że Łapek radzi sobie w takiej zabawie! :ok:

Łapek nawet nieźle za laserkiem wczoraj w te i wewte ganiał. On zresztą gdy biegnie radzi sobie dużo lepiej niż gdy chodzi, bo wtedy widać że kuśtyka na trzech łapkach. Jak biegnie, to niczym się nie różni od każdego innego kota. Nawet Gruby dał się namówić na kilka galopków. Tylko Kicia popatrzyła z politowaniem, że niby co, ma to łapać?

Skoro o Kici mowa...

Jutro minie 5 lat jak zamieszła z nami Kicia, zwana też Kicicą.
Wzięta z dworu, gdzie przez dobrych kilka lat - licho wie więc ile teraz "ma na liczniku" - była dokarmiana i dobrze sobie radziła. Teoretycznie wzięta tylko po to, żeby podleczyć uszka, które zdaniem mojej żony były chore. Uszka okazały się zdrowe (a tylko podrażnione przez słońce), ale z kolei w paszczy działo się niefajnie i parę ząbków trzeba było usunąć. A potem przecież musiała zostać aż się zagoi. No i została - na stałe. Na początku nie była specjalnie tym zachwycona, bo za oknem widziała swe dawne królestwo, i troszkę popłakiwała z tęsknoty za wolnością. Ale szybko doszła do wniosku, że co tam, bycie domowym kotem jest w porządku. Towarzyska i przylepna w stosunku do ludzi, ale na swoich zasadach. Lubi inne koty, choć do pojawienia się Łapka te inne koty tego specjalnie nie odzwajemniały - Mopik ją ignorował a Kropek wprawdzie lubił, ale jednak trzymał ją nieco na dystans. Kicia po tych pięciu latach do dzisiaj ma rozmaite dzikusowate nawyki - czasem się łasi do nóg (i to nie tylko gdy się kroi mięso), a czasem ucieka na widok człowieka (acz bez paniki). Na ręce czy na kolana brać się nie pozwala. Uwielbia głaskanie (od razu mruczy... i wypina zadek), po latach dała się przekonać do czesania.

Tu jedno z pierwszych zdjęć...

...A tu tak kwartał później

Przede wszystkim zmienił jej się... wyraz oczek. Te pierwsze to ocz kota zrezygnowanego, moze cierpiacego, zmęczonego. A ponizej - pogodna, odprężona kotka :ok:

Kropek, Kicia i (trzy)Łapek cz.2 ["Cat pictures, please"]

Kto przegląda forum