Kropek, Kicia i (trzy)Łapek cz.2 ["Cat pictures, please"]

Rysio-16-02-2013 [*]

Lifter pisze:To musza byc efekty specjalne! Nie ma takich kotow!

https://twitter.com/aldehyd10/status/16 ... 19488?s=20

Padłam przy myciu zębów :ryk:

Jakoś nie potrafię wyobrazić sobie tego, a miałam do czynienia z wieloma kotami :roll:

Jedynym kotem, ktorego kiedykolwiek kapalem byl Kocio i to bylo w 1982, a on mial 2 wtedy miesiace gora i byl niemilosniernie brudny. A i wtedy calkiem latwo nie poszlo. pare innych wpadlo do wanny i zdecydowanie sie im to nie podobalo.

BTW: Kocio uwazal, ze wszystko co ja robie, jemu tez powinno pasowac. Zawsze wiec zdumiewalo go, ze jem czekolade, a to przeciez w ogole nie pachnie jak jedzenie, wiec wielokrotnie domagal sie kawalka, by potem po obwachaniu go patrzec na mnie z mina "ty mi jakis numer robisz, co?".

A ze w mlodosci lubilem przesiadywac w wannie, Kocio czasem mi towarzyszyl, siedzac na niej i patrzac. Widzial ze mi sie to podoba - ale to przeciez woda, wstretna, mokra woda. Nie potrafil tego rozkminic i widac bylo, ze go to meczy. I kiedys gdy wypuszczalem juz wode, widze ze podajal jakas decyzje, zebral sie w sobie... i wskoczyl do wanny. Wody bylo juz niewiele, nie siegala mu nawet do 1/3 ciala. Kot stanal w tej wodzie, spojrzal na mnie wzrokiem "Zdrajco! Oszukales mnie! To mialbo byc przyjemne!". Potem wysokczyl z wanny i juz nigdy nie towarzyszyl mi w kapieli.

A w niedziele od zawsze - do dzis - jemy na sniadanie kanapki z pasta jajeczna. Z kazdej kromki musialem zdajc odrobinke i mu dac. Siedzial na stole i czekal. Nie musialo byc duzo, to byl podatek od kanapaki. Jesli z jednej dawalem mu duzo a z drugiej nic to delikatnie pacal mnie lapka w policzek "ej, a z tej gdzie moja dzialka?". To byl rytual.

Ech, Kocio, Kocio...

Ja też kiedyś kąpałam Syriusza, miał jakies dwa miesiące i musiałam pozbyć się jaj wszołów.
Ale nie widzę kapieli doroslego kota.
Ale może można je przyzwyczaić tak jak do innych higienicznych czynności :roll:

To jest całkiem możliwe, bo czasem czytam o tym, że ludzie szczotkują zęby kotom.

Lifter pisze:
A ze w mlodosci lubilem przesiadywac w wannie, Kocio czasem mi towarzyszyl, siedzac na niej i patrzac. Widzial ze mi sie to podoba - ale to przeciez woda, wstretna, mokra woda. Nie potrafil tego rozkminic i widac bylo, ze go to meczy. I kiedys gdy wypuszczalem juz wode, widze ze podajal jakas decyzje, zebral sie w sobie... i wskoczyl do wanny. Wody bylo juz niewiele, nie siegala mu nawet do 1/3 ciala. Kot stanal w tej wodzie, spojrzal na mnie wzrokiem "Zdrajco! Oszukales mnie! To mialbo byc przyjemne!". Potem wysokczyl z wanny i juz nigdy nie towarzyszyl mi w kapieli.

Zdrajca

Ja też, gdy kiedyś miałam jeszcze wannę uwielbiałam bardzo długo w niej siedzieć i zawsze towarzyszyły mi koty.
Zazwyczaj siedziały na brzegu wanny i obserwowały wodę i pianę.Czasem maczały łapki.
Ale najlepszy był Oskar, on wiosłował w wodzie łapkami z ogromna pasją i przyjemnością

ale nigdy nie odważył się wskoczyc do wody.

Ja bez wanny nie wyobrazam sobie zycia.
Prysznicem moge sie umyc, ale nic tak mnie nie relaksuje jak goraca kapiel i piana. A juz w zimie, jak czlek zmarznie, to sama przyjemnosc tak posiedziec.
W mlodosci to bralem sobie ksiazke i tylko co jakis czas wody dolewalem i potrafilem tak siedziec 2-3 godziny (rodzinka zawsze w panice leciala do lazienki jak oglaszalem, ze "bede sie kapal"). Teraz to kwadrans, moze pol godziny gora wytrwam, a ksiazek w wannie juz nie czytam, od czasu gdy - bylem wetdy w klasie maturalnej - wypozyczony z biiblikoteki, pod lady bo to w czasach PRL byl rarytas, "Okret" czyli Das Boot dokonal awaryjnego zanurzenia. Ksiazka byla gruba a po wysychneciu 2x grubsza. Teraz bym odkupil ale wtedy byl to absolutny rarytas, nie do zdobycia, wydawany tylko zaufanym czytelnikom pod slowem honoru, ze go nie "zgubia" itd.
Jezu, do dzis pameitam mine bibliotekarki...
A teraz najlepsze. Moja przyszla zona pracowala w tej bibliotece ladnych pare lat pozniej.
I babka pokazywala jej te ksiazke jako przyklad do czego sa zdolni czytelnicy...

Herze myłem zęby dopóki była dostępna pasta, którą tolerowała. Gdy ta konkretna pasta zniknęła z rynku, skończyło się mycie ząbków.

Swoich kotów nie kąpałem (Dorinka raz sama weszła do wody, podobnie jak to opowiadał Lifter), ale w mojej wannie kapał się inny kot:

Lifter pisze:Ja bez wanny nie wyobrazam sobie zycia.
Prysznicem moge sie umyc, ale nic tak mnie nie relaksuje jak goraca kapiel i piana. A juz w zimie, jak czlek zmarznie, to sama przyjemnosc tak posiedziec.
W mlodosci to bralem sobie ksiazke i tylko co jakis czas wody dolewalem i potrafilem tak siedziec 2-3 godziny .

Ja mam tak samo, teraz tak bardzo brakuje mi wanny i tych długich godzin relaksu

Siedziałam w wannie z książką i tylko dolewałam sobie ciepłą wodę.

Rysio-16-02-2013 [*]

Wojtek pisze:Herze myłem zęby dopóki była dostępna pasta, którą tolerowała. Gdy ta konkretna pasta zniknęła z rynku, skończyło się mycie ząbków.

Swoich kotów nie kąpałem (Dorinka raz sama weszła do wody, podobnie jak to opowiadał Lifter), ale w mojej wannie kapał się inny kot:

No, miłości to w tych oczętach to ja nie widzę :mrgreen:

Wanna u mnie się skończyła po tym jak w niej upadłam, myśleli że będą pogotowie wzywać :evil:

dwie godziny z niej wychodzilam, pośliznełam się i upadłam, chroniłam rękę,która była kilka tygodni po szyciu i bałam się ze blizna się rozejdzie.
Skończyło się chyba 30 cm siniakami na nodze i ręce, nawet zdjęcia sobie zrobiłam tego cudnego fioletu.
Jest prysznic i już tak zostanie

Kociaste siadywały w rogach i towarzyszyły, czasami łapki zanurzały żeby pianę zagarnąć :1luvu:

Annaa pisze:
Lifter pisze:

Tutaj widać jaki Kropek jest puszysty.
Oskar waży 6 kg, ale gdy kiedyś ważył 7,800 to przestraszyłam się i zaczęłam go odchudzać.Da się,tylko trzeba konsekwentnie pilnować.
U kota każdy dodatkowy kg to jak 16 kg u człowieka.

To pierwsze zdjęcie Kropka na którym widać, że faktycznie jest... puszystym kotkiem

Myślałam, że 12 kg to żart, ale po tym co widzę zaczynam wierzyć.
Dracul w swoich najlepszych latach ważył 9 i nie był grubasem. Był bardzo dużym kotem, miał to po matce też dużej kocicy.

Niestety te 12 kg to nie jest żart.
To się skończu cukrzycą, ale kompletnie nie mam pomysłu jak odchudzić kota, który głodny drze godzinami ryja w nocy (drzeeeee!!!) zamkniety w lazience potrafi drapac drzwi tak, ze z drzwi sypały się wióry a pazury miał zdarte do mięsa, a potem nawet nauczył się te drzwi wprawiać w taką wibrację, że łomot szedł na całą klatkę.

Jak ktoś ma jakiś pomysł, to skorzystam, bo zeszłoroczna próba odchudzenia go całkowicie zawiodła.
Robimy mu krzywdę (sobie też, bo już wiem jak wygląda opieka na cukrzykiem) ale nie mam pomuslu jak z tego wybrnac.

Zacznij go trochę oszukiwać, dawaj mu mniejsze porcje ale częściej.
I koniecznie pilnuj misek, zeby nie podjadał innym.
Ja tak odchudziłam Oskara, też ciagle wołał jeść.Trzeba być konsekwentnym.

Nie będę w żadnym stopniu odkrywcza stwierdzając, że bardzo trudno jest odchudzić kota. To karkołomne przedsięwziecie.
Ale Annaa ma rację, jedyna droga to oszukiwanie Kropka. Trzeba mu zmniejszać po trochu porcje

Pogadałem sobie z popularym ostatnio chat-botem i poprosilem by napisal pare haiku. Ocencie

Haiku o głaskaniu kota

Gładkie futerko
Ciepło pod palcami moimi
Kot miękko mruczy

Haiku o odchudzaniu kota

Miauczy z głodu kot
Tylko liść sałaty daję
Odchudzam z miłości

Haiku o grubym kocie
Gruby kot leży
Brzuch mu faluje jak morze
Mruczy z rozkoszy

...Kropek, jak w mordę dał.

A to w ramach testowania granic jego możliwości
Napisz haiku o dłubaniu w nosie

Nos jak kopalnia
Szlachetny skarb tam skryty
Dłub, dłub, dłub, ach!

Rozbawił mnie

Swoją drogą napisał też dwa kiepskie haiku o zdechłej kozie, a za trzecim razem się zreflektował, że pisanie o śmierci jest niezgodne z jego przekonaniami i idea haiku

Lifter pisze:Pogadałem sobie z popularym ostatnio chat-botem i poprosilem by napisal pare haiku. Ocencie

Haiku o głaskaniu kota

Gładkie futerko
Ciepło pod palcami moimi
Kot miękko mruczy

Haiku o odchudzaniu kota

Miauczy z głodu kot
Tylko liść sałaty daję
Odchudzam z miłości

Haiku o grubym kocie
Gruby kot leży
Brzuch mu faluje jak morze
Mruczy z rozkoszy

...Kropek, jak w mordę dał.

A to w ramach testowania granic jego możliwości
Napisz haiku o dłubaniu w nosie

Nos jak kopalnia
Szlachetny skarb tam skryty
Dłub, dłub, dłub, ach!

Rozbawił mnie

Swoją drogą napisał też dwa kiepskie haiku o zdechłej kozie, a za trzecim razem się zreflektował, że pisanie o śmierci jest niezgodne z jego przekonaniami i idea haiku

Jak na chat-bota - całkiem niezłe! :wink:

Kropek, Kicia i (trzy)Łapek cz.2 ["Cat pictures, please"]

Kto przegląda forum