Dzisiejszy kącik będzie bardzo melodyjny, bo przedstawię kilka hitów z najpopularniejszej zarzueli (czyli hiszpańskiej operetki) - Luisa Fernanda Federico Moreno Torroby (1891-1982). Akcja Luisy Fernandy (premiera w 1932 r.) toczy się w roku 1868, przed i po rewolucyjnym przewrocie, który doprowadził do obalenia królowej Izabeli II i utworzenia pierwszej Republiki. Tytułowa Luisa Fernanda kocha oficera wojsk królewskich, Javiera, on jednak ją lekceważy, marząc o karierze i przygodach. Arię Javiera De este apacible rincón de Madrid usłyszymy w wykonaniu Placida Domingo. (Pokazywany na początku budynek to dom, w którym urodził się Domingo, a starszy pan, który na koniec serdecznie obejmuje tenora, to kompozytor Federico Moreno Torroba, wielki przyjaciel rodziców artysty).
W Luisie Fernandzie kocha się starszy właściciel ziemski, Vidal, ona jednak uprzedza go, że oddała serce innemu. Mimo to Vidal nie zamierza się poddawać i chce walczyć o miłość Luisy. Duet Vidala i Luisy wykonują Placido Domingo i Nancy Herrera (Madryt 2006)
Javier ulega urokowi Caroliny, dwórki królowej Izabeli i pomimo wcześniejszych związków z rewolucjonistami, postanawia przystać do rojalistów. Wobec tego konserwatysta Vidal przyłącza się do powstańców, walczących z wojskiem Izabeli II, choć Carolina próbuje kusić go sowitą zapłatą za pozostanie stronnikiem królowej. Luisa, wobec zdrady Javiera, decyduje się zaakceptować szczerą miłość Vidala. Zebrani na placu goście podczas zorganizowanej przez Carolinę zabawy śpiewają i tańczą Mazurkę Las Sombrillas (Parasolki). Posłuchamy jej w wykonaniu Placida Domingo i Rosario Andrade (pierwszej amerykańskiej Halki) podczas koncertu w Vera Cruz, 1992 r.
Trwają walki między wojskiem rojalistów, a oddziałami rewolucjonistów. Vidal wyznaje, że w tym konflikcie tak naprawdę liczy się dla niego tylko jedno- miłość Luisy Fernandy. Arię Vidala Por el amor de la mujer que adoro śpiewa Placido Domingo.
Luisa ratuje życie Javierowi, pojmanemu przez rewolucjonistów, ale gdy rojaliści biorą górę i Vidal zostaje ranny, a Javier odchodzi z Caroliną, Luisa ostatecznie godzi się poślubić Vidala.
W posiadłości Vidala odbywają się przygotowania do ślubu. Szczęśliwy Vidal śpiewa o swojej miłości do "pięknej brunetki" (Ay mi morena, morena clara).
Pojawia się Javier. Po przegranej rojalistów, detronizacji Izabeli II i emigracji Caroliny Javier prosi Luisę, by do niego wróciła. Ona odmawia, bo obiecała juz wyjść za Vidala, ale przyznaje, że nadal kocha Javiera. Duet Luisy Fernandy i Javiera ¡Cállate, corazón! Placido Domingo śpiewa z laureatką Operaliów 1999, Yali Marie Williams
Vidal orientuje się w sytuacji i już wie, że Luisa nigdy go nie pokocha. Pragnąc jej szczęścia, zwalnia Luisę z danego słowa i pozwala jej odejść z Javierem.
Cały spektakl z Madrytu 2006,napisy hiszpańskie.
Dla mających mało czasu polecam szczególnie Mazurkę i Aj, mi morena

