Kropek, Kicia i (trzy)Łapek [watek do zamkniecia, jest nowy]

To drugie zdjęcie łapie za serce On zawsze będzie tym jedynym. Nie ma dwóch takich samych kotów i nigdy nie będzie, ale może to lepiej?

Osobiście męczą mnie koty, które ciągle wiszą na człowieku. Wolę takiego co nie wskakuje na kolana, ale da się przytulać, całować choć to typowo ludzkie zachowania. No i jakoś inaczej się mieszka z kotem, który nie jest tylko obrazkiem do popatrzenia. Myślę, że Łapek ma szansę na oswojenie tylko musi minąć więcej czasu, a zapewne miesięcy.

Jolabuk jakie zachowanie czy charakter kota pozwala na wywnioskowanie, że z kota nie będzie nawet pół miziaka? Idzie to jakoś przewidzieć? Mami nigdy nie szła w górę z socjalizacją? Od początku została na takim samym etapie co przy złapaniu?

Trzeba by czitki zapytać, to jej "niejej" koty :wink:

Ale z tego co pisze czitka na swoim wątku o Mami to chyba nigdy nie miała śladu zachowań "proludzkich".

Przepraszam, zakręciłam się :oops:

Ale wszystkie wasze rady są cenne

Czytam wątek Liftera z nadzieją, że może i mój dzikus taki będzie. Kot w pralce to jak sen :mrgreen:

Tamis moim zdaniem sporo zależy od spasowania TEGO ludzia z TYM kotem. Czasami misiak w DT okazuje się dzieckiem w DS, czasami odwrotnie... Kota nie przewidzisz :roll:

Lifter, jakie piękne i wzruszające mocno Twoje zdjęcie z Mopikiem...
A Mami...Mami już taka zostanie, to chyba cztery lata...Ona ma dzikość w genach, są takie koty. U niej zero postępów, kompletne zero. Dziczka z płota a raczej dachu komórki zdjęta. No, może można przejść obok udając, że się jej nie widzi, ale nic więcej. Trudny kot bardzo. Jeżeli cokolwiek jej się stanie jako kotu wychodzącemu- nic nie będę mogła zrobić, to kotka najwyższego ryzyka. Taki też był jej synek zwany Synem, tu by Gutek mogła opowiedzieć, bo usiłowała przez prawie dwa lata go udomowić. Wszystkie wysiłki na nic. Ostatecznie odzyskał wolność na bezpiecznym rancho, jeździ na grzbiecie szopa-pracza, z którym się zaprzyjaźnił jest wreszcie szczęśliwy.
Lifter, przepraszam za zaśmiecanie wątku, już wracamy do Łapka. To będzie wielki pieszczoch, większy niż Pasio i Bratu razem, bo oni osobno nie występują. Ja się na takich zapobranych z podwórka znam, Łapek już wie, gdzie jest najlepiej tylko mu trochę głupio tak się oficjalnie przyznać na razie

.

NIE zasmiecasz tego watku, nigdy.
Komentuj zawsze i wszystko, masz tu carte blanche.

Co do Lapka to zobaczymy - ile czasu mu to zajmie i czy ludzie tyle moga dozyc, sypiajac po 4 godziny dziennie.

Co do Mopika to sam nie wiem czemu az tak bardzo sie do niego przywiazalem. Moze przez te jego wszystkie choroby, bo ta nieustanna opieka i troska wytworzyly jakas taka wiez. Zadnego kota tak nie moglem odzalowac jak jego, choc w rankingu "najukochanszych" bylby tak na trzecim miejscu, a do tego lej, przez pierwsze 3-4 lata wredny agresor, potem tez nie za wylewny. Ale to, ze tylko mi pozwalal sobie robic zastrzyki - z zona sie chetnie bawil (ze mna nie) ale zastrzyk - NIE NA MOWY, ODEJDZ ALBO ZGINIESZ! A ja mu moglem robic WSZYSTKO. I ten wzrok "chce na rece...". I to, ze zawsze chcial byc gdzies w poblizu, choc najlepiej o metr-dwa obok (dla niego specjalnie kupilem drugie krzeslo do komputera, zeby mial gdzie lezec, gdy pracowalem). Brak mi tego drania, co tu kryc. Jego skrzeczenia gdy wyjmowalo sie naczynia ze zmywarki (nienawidzil tego dzwieku), wielkiego czarnego nochala, cichej obecnosci.
Pusto tak teraz w domu, choc przeciez pelno.

Piękne wspomnienia.

A Wyjec podwyjcowuwuje sobie wieczornie.
A najwiekszy lament podnosi jak idzie do kuwety - nie w trakcie, ale dopiero jak sie tam wybiera i oglasza swoj zamiar. Pewnie ostrzega, ze walnie wybitnie smrodliwe kupsko.
I faktycznie.
Moglby komfortowo w kuwecie w lazience, ale nie - pojde do tej w przedpokoju, zeby wszyscy mogli mnie widziec.
AJAAAAJAJAJAJAJAAJ!

A tak poza tym jak przemowilem mu do rozsadku to sie obrazil i poszedl sobie POD ŁAWE (nie pod fotel!) i udawal, ze spi - na boczku, z wyciagnietymi w bok lapkami, wybitnie w zrelaksowanej pozycji. Przyszedl Kropek,zobavzyl go,. zdziwil sie, podszedl ostroznie, obwachal. Wyjec jeszcze nie jest chyba gotow na te przyjazn, bo zamiauczal zalosnie (ale nadal lezac i nie przyjmujac bojowej czy obronnej postawy). Zniesmaczony Kropek odwrocil sie i poszedl. Bez fukniecia czy jakiegos objawui agresji. Krotko mowiac Kropek juz go zaakceptowal i chyba chcial sie zaprzyjaznic.

Łapek oswaja się błyskawicznie! Już się czuje bezpiecznie! :201461

Dłuższego spania w nocy życzę! :ok:

A na razie wyjewyjewyje

Rysio-16-02-2013 [*]

Lifter pisze:A Wyjec podwyjcowuwuje sobie wieczornie.
A najwiekszy lament podnosi jak idzie do kuwety - nie w trakcie, ale dopiero jak sie tam wybiera i oglasza swoj zamiar. Pewnie ostrzega, ze walnie wybitnie smrodliwe kupsko.
I faktycznie.
Moglby komfortowo w kuwecie w lazience, ale nie - pojde do tej w przedpokoju, zeby wszyscy mogli mnie widziec.
AJAAAAJAJAJAJAJAAJ!
.

Jemu może już tak zostć. Moja Żaba "wybitnie" nakolankowa :evil:

nerwowo biega jak ma iść do kuwety,pomrukuje-daje znać że coś będzie, po skończeniu lata jak wściekła i pomrukuje- trza posprzątać :mrgreen:

Bardzo emocjonujący wątek :smokin:

Trzymam kciuki za dalsze postępy w oswajaniu Łapka vel Wyjątka :ok:

Mopik, w mlodosci, po wyjsciu z kuwety zawsze odstawial galop po mieszkaniu i do tego jeszcze powarkiwal.

A raport z nocy - wyl ale przestal, to znaczy przestal do piatej. Zawsze to lepsze niz czwarta. No i dospalismy potem.
I prawie dal mi sie poglaskac, prawie bo w koncu jednak uciekl, bo troszke sie wahalem, ale wczesniej lezal, paczal, z uszkami nieco polozonymi po sobie ale bez jakichs specjalnych objawow paniki.

Czyli codziennie jakis tam niewielki postep jest.

Coś czuję że za parę tygodni tytuł wątku będzie brzmiał: jak odzyskać wlasne łóżko zajęte przez dzikiego kota :wink:

ewentualnie jak wyhodować trzecią rękę żeby nadążyć z mizianiem

Zauważyłam, że praktycznie codziennie jest jakiś mniejszy czy większy postęp. Oj chyba na święta zrobi Wam prezent :ok:

Kropek, Kicia i (trzy)Łapek [watek do zamkniecia, jest nowy]

Kto przegląda forum