Nolina - z Palucha dziewczyna. Koniec części 1.

zuza pisze:Cudownie że się bawi

Też się cieszę

Bawi się, czyli ma poczucie bezpieczeństwa, jest wesoła, szczęśliwa. :1luvu:

jolabuk5 pisze:Bawi się, czyli ma poczucie bezpieczeństwa, jest wesoła, szczęśliwa.

Tak, myślę, że jest szczęśliwa. Właśnie szaleje z myszką. Wniosła wiele radości w moje życie.
Noliś jest pieszczochą, nadstawia łepek i szyjkę do głasków, ale z odległości krzesła obok. Zdecydowanie nie lubi być brana na ręce, ani nie wchodzi na kolana.
Powoli zaczyna reagować na swoje imię.

Żadna z moich kotek nie lubi leżeć na kolanach. Branie na ręce też im nie odpowiada. Za to kładą się na mnie lub obok mnie w łóżku :201461

madrugada pisze:Sjesta:

jaka ona cudna, wyluzowana, szczęśliwa :1luvu:

jolabuk5 pisze:Żadna z moich kotek nie lubi leżeć na kolanach. Branie na ręce też im nie odpowiada. Za to kładą się na mnie lub obok mnie w łóżku

Jolu, ja miałam same przytulanki. Freya wzięta na ręce wtulała się we mnie całą sobą i głośno mruczała. Fiolka była bardziej powściągliwa w okazywaniu uczuć, ale też przychodziła się poprzytulać, na jej własnych warunkach.
Nolina jest zupełnie inna i nie będę w niej szukać tamtych kotek. Akceptuję ją taką, jaka jest. Ważne, że po prostu jest.

Wczoraj poszłam oddać do biblioteki mocno przeterminowaną książkę. Kiedy ją pożyczałam, przedzierałam się przez śnieżne zaspy. Potem był lockdown, potem jakoś nie miałam nastroju na czytanie, a jednak chaciałam dokończyć ostatnią część trylogii i tak przeciągnęłam do lata. Teraz przedzierałam się przez upał. Mimo najszczeszych chęci nie byłam w stanie iść szybko, choć nie byłam zmęczona. Czułam się, jakbym brodziła w smole.
Książkę oddałam, z okazji pandemii darowano mi karę i nawet miła pani odblokowała mi konto.

Nolina właśnie lustruje podwórko z promenady, ale o tej porze zdjęcie nie wyjdzie dobrze. Musicie uwierzyć mi na słowo.

Myszorek pisze:
madrugada pisze:Sjesta:

jaka ona cudna, wyluzowana, szczęśliwa

Myszorek, obie jesteśmy szczęśliwe.
Wszystko w życiu ma swój czas i swoje miejsce. I wlaśnie gdzieś było zapisane, że ja i Nolina spotkamy się w schronisku, 13 czerwca.

madrugada pisze:
Myszorek pisze:
madrugada pisze:Sjesta:

jaka ona cudna, wyluzowana, szczęśliwa

Myszorek, obie jesteśmy szczęśliwe.
Wszystko w życiu ma swój czas i swoje miejsce. I wlaśnie gdzieś było zapisane, że ja i Nolina spotkamy się w schronisku, 13 czerwca.

najprawdziwsza prawda

Zakończyłyśmy kurację antybiotykową. Ja wyszłam z tego bez jednego zadrapania, a Nolina nie zaczęła mnie unikać. Żeby jeszcze efekt końcowy był zgodny z oczekiwaniami. Zobaczymy za dwa tygodnie.

Nolina zaczęła się bawić, najpierw myszkami, teraz w nocy piłeczki zmieniają położenie. Kocina się rozkręca i pokazuje swoje prawdziwe oblicze. Usiłuje wymknąć się przez drzwi gdy wracam do domu, a gdy jej się to nie udaje, siedzi pod zamkniętymi drzwiami i miauczy. Teraz rozumiem, czemu znalazła się w schronisku.

madrugada pisze:Zakończyłyśmy kurację antybiotykową. Ja wyszłam z tego bez jednego zadrapania, a Nolina nie zaczęła mnie unikać. Żeby jeszcze efekt końcowy był zgodny z oczekiwaniami. Zobaczymy za dwa tygodnie.

Nolina zaczęła się bawić, najpierw myszkami, teraz w nocy piłeczki zmieniają położenie. Kocina się rozkręca i pokazuje swoje prawdziwe oblicze. Usiłuje wymknąć się przez drzwi gdy wracam do domu, a gdy jej się to nie udaje, siedzi pod zamkniętymi drzwiami i miauczy. Teraz rozumiem, czemu znalazła się w schronisku.

Gratulacje dla Was obu! Z okazji niezadrapania i nieunikania

Oj, miauczenie pod drzwiami?

Nul pisze:
madrugada pisze:Zakończyłyśmy kurację antybiotykową. Ja wyszłam z tego bez jednego zadrapania, a Nolina nie zaczęła mnie unikać. Żeby jeszcze efekt końcowy był zgodny z oczekiwaniami. Zobaczymy za dwa tygodnie.

Nolina zaczęła się bawić, najpierw myszkami, teraz w nocy piłeczki zmieniają położenie. Kocina się rozkręca i pokazuje swoje prawdziwe oblicze. Usiłuje wymknąć się przez drzwi gdy wracam do domu, a gdy jej się to nie udaje, siedzi pod zamkniętymi drzwiami i miauczy. Teraz rozumiem, czemu znalazła się w schronisku.

Gratulacje dla Was obu! Z okazji niezadrapania i nieunikania

Oj, miauczenie pod drzwiami?

No właśnie, trochę uciążliwe. Ale da się wytrzymać. Już myślę, jak zabezpieczyć (czytaj zamknąć) kota w trakcie wizyt rodziny.
Pocieszające jest to, że jeśli nawet Nolina wyjdzie na korytarz, to nie dostanie się na klatkę schodową - ta jest zabezpieczona drzwiami z samodomykiem i rzadko jest używana, wszyscy korzystają z windy. Więc kota nie ma szans uciec. Ale, znając jej przeszłość, raczej nie pozwolę jej zwiedzać korytarza. Muszę mieć oczy dookoła głowy.

madrugada pisze:
Nul pisze:
madrugada pisze:Zakończyłyśmy kurację antybiotykową. Ja wyszłam z tego bez jednego zadrapania, a Nolina nie zaczęła mnie unikać. Żeby jeszcze efekt końcowy był zgodny z oczekiwaniami. Zobaczymy za dwa tygodnie.

Nolina zaczęła się bawić, najpierw myszkami, teraz w nocy piłeczki zmieniają położenie. Kocina się rozkręca i pokazuje swoje prawdziwe oblicze. Usiłuje wymknąć się przez drzwi gdy wracam do domu, a gdy jej się to nie udaje, siedzi pod zamkniętymi drzwiami i miauczy. Teraz rozumiem, czemu znalazła się w schronisku.

Gratulacje dla Was obu! Z okazji niezadrapania i nieunikania

Oj, miauczenie pod drzwiami?

No właśnie, trochę uciążliwe. Ale da się wytrzymać. Już myślę, jak zabezpieczyć (czytaj zamknąć) kota w trakcie wizyt rodziny.
Pocieszające jest to, że jeśli nawet Nolina wyjdzie na korytarz, to nie dostanie się na klatkę schodową - ta jest zabezpieczona drzwiami z samodomykiem i rzadko jest używana, wszyscy korzystają z windy. Więc kota nie ma szans uciec. Ale, znając jej przeszłość, raczej nie pozwolę jej zwiedzać korytarza. Muszę mieć oczy dookoła głowy.

ja mam dwa koty miauczace pod drzwiami i usiłujące sie wymknąć z domu, więc wiem jak to jest
z tym ,ze moje to tylko do ogródka wyjdą, dalej sie nie zapędzają, ale pilnowanie ich i wysłuchiwanie koncertów jest czasami uciążliwe

Dwa koty miauczące pod drzwiami to zdecydownie więcej hałasu. Podziwiam, jak to wytrzymujesz.
Dobrze, że mają ogródek. Mojej musi wystarczyć balkon.

A czy wypuszczasz koty na dwór zimą? Zawsze zmykałam sezon balkonowy w końcu października i ignorowałam skargi kota pod oknem balkonowym.
Ale słyszałam, że krótkie, kilkuminutowe spacery zimowe nie powinny kotom zaszkodzić, a wręcz są wskazane, ze względu na przegrzanie w naszych domach.

madrugada pisze:Dwa koty miauczące pod drzwiami to zdecydownie więcej hałasu. Podziwiam, jak to wytrzymujesz.
Dobrze, że mają ogródek. Mojej musi wystarczyć balkon.

A czy wypuszczasz koty na dwór zimą? Zawsze zmykałam sezon balkonowy w końcu października i ignorowałam skargi kota pod oknem balkonowym.
Ale słyszałam, że krótkie, kilkuminutowe spacery zimowe nie powinny kotom zaszkodzić, a wręcz są wskazane, ze względu na przegrzanie w naszych domach.

moje na śnieg nie chcą wychodzić, zimą mam spokój

pora uaktualnić tytuł watku, żeby nie zapeszać :wink:

Nolina - z Palucha dziewczyna. Koniec części 1.

Kto przegląda forum