Jest sobie kot...

[Kot-tyna]

Jest sobie kot, nazywa się Curek. To jego aktualne, jeszcze ciepłe, zdjęcie. Uśmiecha się pełnometrażowo do wszystkich kocich koleżanek i kolegów, a także szczęśliwych właścicieli - załóżmy, że to my, ludzie, mamy koty.


+
A wszystko zaczęło się równo rok temu. Przyniosłam w pudełku po pantoflach piszczące i drapiące maleństwo. Zabrany od matki i pięciorga rodzeństwa dzielnie bronił się przed nieznanym - podrapał mnie już u weterynarki. W domu z wrażenia? z przerażenia? ze zmęczenia? padł od razu w przedpokoju.



Oboje byliśmy przerażeni. Wychowałam się w domu, gdzie koty były hołubione, pieszczone, kochane, ale wychowywały je kocice. A tu nagle jestem sama z kocim niemowlakiem, który miauczy i nie wiadomo czego chce.
Curek pierwszy ochłonął i przejawił charakter. Jeśli już tu przyniesiono go, to musi pokazać, że nie pozwoli rządzić sobą. Wieczorem ułożyłam kota w legowisku posłałam swoje łóżko. Dosłownie w sekundę mały już był na kołdrze. Kilka razy przenosiłam z takim samym skutkiem, w końcu zrezygnowałam.



Na razie tyle. Do potem!

[mir.ka]

Jesteśmy

bo rude jest piękne

[Koki-99]

Fajny skarpetkowiec, do tego rudzielec

[jolabuk5]

Witaj na forum Curku Pisz do nas często
Sabcia

[indianeczka]

Witaj rudzielcu

[Fatka]

Piękne imię.

Ja zawsze biorę moją kocicę na ręce i pytam kogoś:
- Wiesz czyja to jest córka?
- ....
- to córka kocurka!

Wiem, głupie. Ale mnie bawi

[Kot-tyna]

Dziękujemy za odwiedziny i wszystkie miłe słowa. Będziemy zaglądać i pisać, będziemy czytać, co u innych. Dni coraz krótsze i chłodniejsze, więc mamy czas.

[Kot-tyna]

Piękne imię.

Ja zawsze biorę moją kocicę na ręce i pytam kogoś:
- Wiesz czyja to jest córka?
- ....
- to córka kocurka!

Wiem, głupie. Ale mnie bawi

Wcale nie głupie, a zabawne. Curek córek mieć nie będzie, tyle dobrego, co w imieniu. A imię wymyślone w ułamku sekundy. Zanim przyniosłam kota do domu wstąpiłam do weterynarza. Imię było już wymyślone - jako że rudy miał nazywać się Rydz, tak jak w piosence Heleny Majdaniec "Rudy rydz". Nie znacie, bo jak się zorientowałam sama młodzież na forum. A to piosenka z mojej wczesnej młodości.

https://www.youtube.com/watch?v=th1Sgf_nkoY

Lekarka zapytała, jak kocurek ma na imię, a ja na czubku języka miałam "Rydzyk", ale coś mną wstrząsnęło i powiedziałam "Curek" podkreślając pisownię.

[Fatka]

Lekarka zapytała, jak kocurek ma na imię, a ja na czubku języka miałam "Rydzyk", ale coś mną wstrząsnęło i powiedziałam "Curek" podkreślając pisownię.

[Gretta]

Jak nie znamy, jak znamy?
Ale chwali Ci się ta zmiana imienia.
Kocio prześliczny! Jaka piękna sztuukaaa!

[kwinta]

Cudny Curek

[jolabuk5]

Oczywiście, że znamy! Starsi też tu są
A Curek śliczny

[Nul]

Piękne imię.

Ja zawsze biorę moją kocicę na ręce i pytam kogoś:
- Wiesz czyja to jest córka?
- ....
- to córka kocurka!

Wiem, głupie. Ale mnie bawi

Wcale nie głupie, a zabawne. Curek córek mieć nie będzie, tyle dobrego, co w imieniu. A imię wymyślone w ułamku sekundy. Zanim przyniosłam kota do domu wstąpiłam do weterynarza. Imię było już wymyślone - jako że rudy miał nazywać się Rydz, tak jak w piosence Heleny Majdaniec "Rudy rydz". Nie znacie, bo jak się zorientowałam sama młodzież na forum. A to piosenka z mojej wczesnej młodości.

https://www.youtube.com/watch?v=th1Sgf_nkoY

Lekarka zapytała, jak kocurek ma na imię, a ja na czubku języka miałam "Rydzyk", ale coś mną wstrząsnęło i powiedziałam "Curek" podkreślając pisownię.

Serdecznie dziękuję za zaliczenie mnie do młodzieży!

Moje też od razu wiedziały, gdzie się śpi... a legowiska sobie leżały... odłogiem...

Curek uroczy! A jego imię mi przypomina, że w pierwszej klasie podstawówki uważałam, że „córeczka” się pisze „cureczka”

[MaryLux]

Hej, Curek

[Kot-tyna]

Taa, wczoraj minął rok... Pisałam, ze byłam przerażona, że nie dam rady, że zrobię mu krzywdę. Curek takich problemów nie miał, od razu poczuł się u siebie. Trochę złościł się, gdy w nocy budziłam go i nosiłam do kuwety i chyba dlatego w dzień szukał ustronnego miejsca gdzie indziej. Ale trwało to króciutko, może 3 dni. Właśnie zadowolony wyszedł zza fotela.



Pozował do zdjęć jak prawdziwy celebryta:





Czasem bywał też zmęczony:



Czas na śniadanie. Moje, bo kot zjadł bladym świtem. Teraz będzie pomagał mi w jedzeniu.