OTW21- czas Sorrunia :(

Spokojnej soboty. Zimne poranki są

**Adopcje: 9 >>**

MalgWroclaw pisze:Spokojnej soboty. Zimne poranki są

Zimno strasznie. Nie mogłam się rozgrzać.

Nic nie pisałam o Gabrysi. Nie dlatego ,że ją zaniedbałam. Tylko dlatego ,że przenosi dzieci ciągle i ciągle. Choć na żarcie stawia się. Tylko ona je wątróbkę kurzą i jak znika, to wiem ,że była. Co tylko namierzyłam jej gniazdo, za kilka dni znikała. Myślę ,że ja nie jestem powodem, tylko jej instynkt. Z należnym honorem przyjmuje moją pomoc i nie wpada w panikę widząc mnie z michami. Gdy wreszcie ją odszukam czeka na mnie. Czasem, mam wrażenie, specjalnie pokazuje się bym jak głupia nie latała. Widziałam ostatnio jej dzieci, które przybiegły do miski pełnej smaczków. Pierwszy raz. Piątka węgielków wychynęła z dziury śmieci. A ona ich ani mnie nie odpędziła. Spokojnie jadła. Gdy skończyła, przyglądała się. A potem...rodzina znikła. I tak stale. Teraz je znowu odnalazłam. Stanęłam dziś raniutko z łapką. Dzieci są na tyle duże ,że spokojnie bez mamy przetrwają. A w stercie zimnych dech i śmieci nie. Niestety, złapał się tylko jeden. Drugi zjadł ścieżkę ale nie wszedł do końca. Stałam jeszcze kilka godzin licząc, że choć parka trafi do klatki. Jeśli nie przeniesie się ponownie to jutro drugie podejście. Rano. Potem kolejne i kolejne...
W tej chwili jest w takim miejscu, że rodzina jest nie widoczna mimo bliskości przejścia. Ale stojąca łapka tak. Bo umieszczona musi być wprost na ścieżce włóczących się kotłownianych bezdomnych ludzi. To jedyne proste miejsce gdzie sprzęt nie buja się. Nie ma mowy o popołudniach w plenerze. "Oni" uaktywniają się mocno. Wiedza o kotach i dostępnym złomie nie jest im potrzebna.
Mam nadzieję, że zostanie tam. Obeszła chyba całą okolicę z maluszkami. Choć jej pomysły są zaskakujące. To, jak na razie, jedyne "dobre" miejsce do łapanek. Źle mi,że zostały inne. Miałam cichą nadzieję ma cud. Że złapie się Gabryśka i reszta "polowania" będzie łatwiejsza. Dzieci nie ruszą się ze znanego miejsca. Wreszcie je wyłapię. Zostawiłam trochę wątróbki. Jeśli zniknie to są na miejscu. Jeśli będzie w misce to odeszły i zaczynamy zabawę od nowa.

Maluszek jest przerażony. Syczy i prycha. Ma coś 7 tygodni.
To zawsze jest przykre bardzo.
Czy mamy prawo ingerować tak w ich życie?
Na pewno łatwiej by nam i jemu było gdyby wszystkie ,cała rodzina, złapała się.
Ale cuda nie zdarzają się.

Asiu, nawet i dla tego jednego to już jest lepszy los. Jesteś wielka :201494

Przytulam i trzymam kciuki za powodzenie dalszych łapanek i ucapienie Gabrysi :ok:

Pokażesz malucha? Dobry i jeden ale wiemy, że to niestety nie załatwia sprawy

Biedny maluszek i jednocześnie w najlepszej sytuacji. Kciuki za resztę!

**Adopcje: 9 >>**

aga66 pisze:Pokażesz malucha? Dobry i jeden ale wiemy, że to niestety nie załatwia sprawy

Nie, przykro mi. Siedzi w klatce, zamknięty w pokoju by miał choć namiastkę spokoju. Opanował budkę i tylko na nas syczy i warczy. Nie będę go niepokoić.

Jedna z kryjówek Gabrysi. Widać ją. I maluszka widać jak się dobrze przyjrzeć. Na skrzyżowaniu dwóch patyków. Miały wtedy coś ze 3-4 tygodnie.
Obrazek

Na prawo od tego miejsca jest "główne" wejście. tam często przechodzą bezdomni. Jest obok klatka schodowa. Tam zrobiłam jej stołówkę. Została znaleziona i zdewastowana. Naniosłam też kołder i pudeł bo dalej jest fajna wnęka. Stoi transporter z suchym w środku by nawykła do zamkniętych sprzętów. Tam jest miejsce na łapkę. Tylko ,że szybko opuściła to miejsce. Z jednej strony dobrze. Bo było zimne, wilgotne i ciemne.

Jedna ze "stołówek" na prędce zmontowanych. Po lewo widać troszkę bajzlu. Jest tam stare oparcie od kanapy oparte na różnych deskach, resztkach wypchniętych okien, pustakach, blasze i szkle ... Tam też miała Gabrysia swoje lokum. Pod tym kawałkiem mebla.
Wcześniej przeczuwając ,że może tam się jednak schronić, zabezpieczyłam "dach" starymi półkami z wywalonych mebli. By deszcz nie lał się do środka. Usunęłam większe okrawki szkła. Zabezpieczyłam największe "wyjście". Choć miałam nadzieję, że jednak tam się nie przeniesie. Mając w pamięci to, że właśnie tam bestialsko "dzieci ludzkie" zdewastowały jej gniazdo. I tylko Solo uratował się. Opisywałam. Jednak w którymś momencie przeniosła się i tam.
Obrazek

Po prawo, pod murem widać czarny dach. Tam stoi budka. Ocieplana, z polarami. Maluszki tam się chowały. Liczyłam, że w tym miejscu zostanie. Było chyba najbezpieczniejsze. Z powodu różnych brudów nikt tam się nie pchał. Bardzo zarośnięte. Tyle że tam nie ma absolutnie miejsca na postawienie łapki.Powoli wynosiłam z prostego płachetka ziemi śmieci by zrobić na nią miejsce. Ale któregoś dnia jedzenie zostało. Wiedziałam już ,że się wyniosła.

Gabrysia to ciągłe moje poszukiwania. Wieczna troska. Skąd mogła wiedzieć ,że chcę jej pomóc? Choć gdzieś w środku chyba przeczuwała to jednak, pozwalając mi na znalezienie się. Jedząc co dostała. Wręcz czekając na przyjście. Ocierając się o gałęzie i mrucząc. Jednocześnie warcząc. Jako dobra matka, dbała o rodzinę jak umiała. Nauczona wcześniejszym doświadczeniem przenosiła dzieci. Dla ich bezpieczeństwa. Gabrysia wie,że jest Gabrysia. Tak uważam.
Oby była jutro.
Oby!
Oby jakiś malec wszedł.
Oby!
Oby "nowy" zaczął jeść.
Oby!

Robiłam wiele by ją zatrzymać w jednym miejscu. Jednak okazało się to za mało.

Oby się wreszcie udało złapać całą rodzinkę! :ok:

Współczuję, myśląc, jak Ci to na sercu leży. Trzymaj się mocno, odpocznij i niech dadzą sobie pomóc.

Rysio-16-02-2013 [*]

ametyst55 pisze:Na OLX jeszcze takie znalazłam:
https://www.olx.pl/oferta/royal-canin-g ... 9320d8c084

Tu jest https://allegro.pl/oferta/royal-canin-g ... 9398927257 ale tylko trzy saszetki , a koszty wysyłki wysokie
Sprzedawca jest z Poznania więc możliwe , że to ten sam co na OLX

Ten sam, zostało mu 3 saszetki i wysyłka 12,50.

Pewnie jesteś w akcji. Kciuki są.

**Adopcje: 9 >>**

Byłam na łapance rankiem bladym. Niestety, doszłam do wniosku, że Gabrysia znowu się przeniosła. Nawet ogonem w strzępach się nie pokazał.
Przeszukałam okolicę i nigdzie nie ma po nich śladu. Co nic nie znaczy bo Gabrysia potrafi się dobrze ukryć. Zostawiłam w kilku miejscach jedzenie. Zobaczymy gdzie zniknie.
Wielka szkoda. Jakoś miałam nadzieję, pewność, że dziś kolejny dzieciak się złapie. Młoda nie byłaby taka samotna.
Bo klatkowa to dziewczynka. Drąca ryja okrutnie. Płakała pół nocy aż serce się krajało. Przenieśliśmy klatkę do pokoju by nas i koty widziała. Mamy już za sobą głaski i pierwsze mruczenie. Jest tylko groźna okropnie tylko ze strachu. A w środku siedzi malunie dziecko.

Oby się udało, jak wyruszysz następnym razem.

OTW21- czas Sorrunia :(

Kto przegląda forum