Leukeran - czy ten lek może pomóc?

Misza ma już prawie 16 lat. Dokładnie 16 skończy w czerwcu. Od wielu lat jest cukrzykiem. Dostaje Levemir. Od kilku miesięcy zauważyliśmy zmiany zachowania, mniejszy apetyt, rzadkie kupy, utrata wagi. Chodziliśmy do kilku wetów. Dwa razy antybiotyki, kroplówki, weterynaryjna karma itp. Nic to nie dało Misza chudł w oczach. Tracił apetyt i ogólnie słabł. Teraz waży 2,5 kg !!! Osłabł, ledwo chodzi, tylne nogi mu się rozjeżdżają. Po wczorajszej wizycie i badaniach u weta dowiedzieliśmy się, że podejrzewa chłoniaka. Twierdzi,ze nie może zrobić diopsji - Misza by tego nie przeżył - jest za słaby. Myślał o sterydach ale... cukrzyca i nie można podawać sterydów. Na koniec stwierdził, że jedyne wyjście to Leukeran 2mg jedna tabletka co 3 dni i badanie kontrolne za 14 dni. Stwierdził, że to jedyny ratunek ale... nic nie gwarantuje. Misza może Leukoranu nie przeżyć! Znów jest ale... jeśli nie podamy Leukeranu - to też nie przeżyje. Będzie eutanazja. Tak stwierdził !!! Czytam dużo o tym leku i sam już nie wiem, czy jest jakaś szansa? Wet twierdzi, że to ostatnia i jedyna "deska" ratunku.

Przy guzach sutka pomaga, zmniejsza je, a czy chłoniaka, nie wiem. Najważniejszy komfort życia kota teraz, czyli ustalenie, w jakim stopniu ten lek może pogorszyć i tak już złe samopoczucie.

Misza już sam nie chce jeść, karmimy go strzykawką. Mam kilka ważnych pytań - dużo czytam i mam mętlik, jaką dietę stosować? Tak konkretnie jakie produkty są wskazane? Dowiedziałem się, że dieta powinna być niskowęglowodanowa. My i tak mu wszystko miksujemy na rzadko do strzykawki.
1. Jakie produkty wrzucać do miksera dostępne na naszym rynku? Jakie proporcje?
2. Czy podawać coś na poprawę apetytu w czasie chemioterapii?
3. Czy dodatkowo podawać podskórnie kroplówki?
4. Jak rozpoznać, że kot cierpi z bólu?
Wet wspominał o eutanazji. Nie, żeby namawiał, że już, ale... mamy to brać pod uwagę. Wiecie, że to cholernie trudna decyzja. Chcemy robić wszystko żeby pomóc - jeśli to jeszcze możliwe. Z drugiej strony nie chcemy aby cierpiał. Najgorsze, że nie rozpoznajemy czy cierpi. Jest cichy, osłabiony, dużo leży, cicho mruczy, mało chodzi - po kilku krokach się kładzie, od czasu do czasu kilka razy liżnie wodę. Kładzie się koło swoich misek i śpi.