Cosia, Czitusia, Balbi i jakieś nie moje.Wiosno, przybądź!!!

A może prościej byłoby gdyby gabinet bywał u Ciebie?

czitka pisze:Byłam z dwoma kotami w gabinecie, z Bratem i z....Mamą
Działo się, ale może jutro

no to pomyśl jak by Ci było bez nich nudno, tak spokojnie, bez żadnych atrakcji. naprawdę tego chcesz? :mrgreen:

Czitko a po co z Mamą byłaś u weta? Stopniujesz napięcie......

I jak włożyłaś ją do kontenera?

Nie, nie, nie stopniuję napięcia, wczoraj wszyscy padliśmy po akcji. Jak ogarnę się, to napiszę, nawet mam zdjęcia padniętych kotów z wczoraj. Teraz kuwety, miski, żwirki, zakupy, potem, potem. Jeszcze w tym wszystkim musi się praca znaleźć. To się nie da krótko opisać :strach:

Dzisiaj ma być 18 stopni we Wrocławiu, co mnie niepomiernie cieszy, bo może Szczepan....Już czas!

Ja już widziałam krokusy...

Jest! Jest! Jest! :dance:

Uroczyście ogłaszam wiosnę!!!!!! :201413

Oto Pan Szczepan, fota za zgodą oczywiście!
Hurrrraa!!!!!! :201432

[quote="czitka"]Jest! Jest! Jest! :dance:

Uroczyście ogłaszam wiosnę!!!!!! :201413

Oto Pan Szczepan, fota za zgodą oczywiście!
Hurrrraa!!!!!! :201432

no to koniec zimy :ok:

To powitać w takim razie

Wczoraj miałam pojechać z Bratam na obejrzenie łapki. Ale zauważyłam również, że Mama ma dziwnie łyse łapki tylne od środka, a raczej wewnętrzną stronę udek. To sobie pomyślałam, że zabiorę ich razem. Brat smutny w piwnicy czekał, a Mama przypadkowo weszła do domu przed południem, więc ją zamknęłam podstępem. No i przyszła godzina zero, czyli pakowanie kotów. Brat to nie problem, ale Mama... :roll:

Już się nie dała nabrać na kontener za kotowi dziurą, zamknęłam się z nią w przedpokoju i rozpoczęło się polowanie z dużym kontenerem w ręce, to był dramat. A za drzwiami zdezorientowany Paś, który myślał, że Mamie dzieje się jakaś okropna krzywda, płakała, krzyczała, boli, oli, khhhhh, a z drugiej strony Pasio rozpaczliwie miauczący

W końcu się udało, tyle, że musiałam Mamę zostawić w kontenerze dużym, a Brata upchać do małego :roll:

Po drodze koncert na dwa koty, w lecznicy w poczekalni Brat spał, a Mama boli, oli, boli na całą poczekalnię. Wchodzimy. Bratu wyjęto jedną klamerkę, jedna wypadła sama, zostały trzymające trzy. Ale pani doktor zadecydowała, żeby Brata wypuścić i obserwować, zagrożenie uszkodzenia łapki prawie żadne. Ok. Teraz Mama. I tu sytuacja patowa, Mamy zbadać się nie da. Ani dotknąć. Ani nic. Dziki kot, położone uszy, ziejąca nienawiścią paszcza, gotowa do błyskawicznej agresji albo nawiania w sekundę. Kontener otwierany od góry. Opowiedziałam jak to wygląda, zarzuciłyśmy tylko Mamie coś na głowę, żeby podać zastrzyk, już nie mam siły szukać jaki, na cztery dni, mam obserwować te łapki i Mamę, jak się zachowuje. Robić zdjęcia jak się da. Będzie źle, to Mama na czczo, lekka premedykacja i badanie.
Dobra, wracamy. Wyją oba. Pod furtką płaczący, przerażony Paś czekający na Mamę, bo widział jak wychodzimy. Wypuszczam, Mama przez płoty i w nogi, a Pasio w płacz. Jak on wołał, jak zawodził, jak biegał po całym ogrodzie, jak się rozglądał..Na szczęście Mama wróciła szybko, a jeszcze szybciej Brat, który uznał, że teraz to otwierać furtkę, wracam i idę równym krokiem do pokoju :roll:

Już za dużo pisania, kto to będzie czytał, teraz tylko zdjęcia.

Wieczorem wszyscy wykończeni emocjami

Rano oczywiście pierwszy przybiegł Brat, zjadł wszystko wszystkim. Mamie zanosiłam na stół w ogrodzie, ale Brat był szybszy.

Skończyłem. Jest coś jeszcze? Co tak mało?
I nigdzie nie chce sobie pójść. Siedzi w ogrodzie i czeka na zaproszenie na włości. Spokojniejszy jest, chyba nie chce nikogo zamordować. I stało się coś dziwnego

Brat nigdy się specjalnie nie przyjaźnił z Pasiem. Owszem, kumple zza płota, ale nic ponad. A dzisiaj...

To było łóżko Pasia i Mamy. Albo Cosi i Mamy...
Łapka dobrze.
No i tyle. Zmęczyłam się i wzruszyłam. Miciu był kochany, Obiś cudowny a Pasio...Pasio jest niezwykły.
Mama jest dzika i taka zostanie. Z moich obserwacji wynika, że niektóre koty mają wiatr w futrze, a niektóre dzikość w genach. Mama z pewnością i jak donosi Gutek, Syn też. I trzeba to uszanować amen.

Przeczytałam i buro mi teraz przed oczami

fajne te "rozłożyste" kocury

Z tą dzikością w genach coś jest. Z pewnością ma ją moja Ofelia - u weta zachowuje się mniej więcej jak Mamuśka. Tylko nie czmycha, a przyjmuje postawę bojową - wszystkie 4 łapy i uzębienie w pełnej gotowości.
A z Brata niezły gagatek :lol:

Taaa, kota mojej mam nikt nawet nie próbuje u weta wyjąć z transportera - żeby cokolwiek zrobić trzeba mu dać 'głupiego Jasia', a żeby go podać trzeba kota złapać specjalnym chwytakiem dla dziczy :roll:

Za sukces uznano rok temu, kiedy po operacji kolana udało im się - jeszcze kołowatemu - wyjąć wenflon 'bez strat w ludziach' (tak nam powiedzieli).

Ja na Ofelię mam jeden sposób - metoda naramienna. Nie zawsze się udaje, bo wymaga właśnie wyjęcia kota z transportera. Ale jak już się uda, to zarzucam ją sobie na ramię - łepetyna i przednie łapy z tyłu, tylne łapy z przodu, przytrzymuję za kark. Wtedy można dać kuja.
Ofelia jest obsługiwalna tylko w domu. Dzięki temu że jest łakoma :twisted:

Ale kuja w domu bym nie próbowała - aż do tego stopnia to nie jest obsługiwalna.

Eeee tam, jak im te geny w domu przechodzą, to się nie liczy :wink:

Mama i Syn to prawdziwe dziki, takie z dziada pradziada, niereformowalne pomimo usilnych prób :evil:

Ani w domu, ani w ogrodzie, ani u weta tym bardziej.
Wiecie co, komar mi w domu lata

Cosia, Czitusia, Balbi i jakieś nie moje.Wiosno, przybądź!!!

Kto przegląda forum