OTW19-zawsze mogło by być lepiej...

**Adopcje: 12 >>**

Nie ma go. Wczoraj i dziś nie pojawił się. Zobaczymy wieczorem. A ja dziś zapomniałam wątróbki zabrać. Wsadziłam gdzie indziej w lodówce i oczywiście uleciało jak sen złoty. No, prawie. Kotłowniana Dzidzia i Dziecko zmierzyły mnie z obrzydzeniem. Udobruchały się jak dziecinną Smillę dostały. Kropka nawet nie czekała na przeprosiny tylko od razu zaczęła wcinać. Tyle mojego. :oops:

Mamuśka , Szylka i nowe czarne też byli.
Pani Teresa też rano była. Specjalnie nie dzwoniłam by spokojnie koty pozerkać. Ona czyni wiele zachodu . Biega z miskami, kicia, przestawia... a ja chciałam za Czekoladą rozejrzeć się. Moja ponowna ale nowa :wink:

obecność i tak futra deprymuje.

Koty po raz pierwszy dziś zostaną same w domu. Janusz także ruszył do pracy. Nie ciekawie u nas było.Oj, bardzo. Ja na zwolnieniu tak długo bo mnie sie zachciało rozumek ugotować. On był w szpitalu i potem na poszpitalny zwolnieniu siedział. Swoją drogą trzeba mieć mocne nerwy by z chorym facetem wytrzymać. Nikt tak nie cierpiał jak on. :roll:

Nikogo tak nie bolało. :twisted:

A zabieg był straszniejszy niz u innych. :strach:

Jednym słowem cierpiał za milijony :mrgreen:

Tylko koty zadowolone były. Ciągle ktoś był. A chęć umrzenia bliskiego powodowała polegiwanie w wyrku i obkładanie sie futrami i trzepanie boksu czy innych menskich sportów. :smokin:

Ale wracając do tematu. Martwimy się o Pesela. I jego zażarte próby oskalpowania kotów. Choć powoli to się zmiania. Rudolf zaczyna stawiać się. To samo Szabuś. Ale jednak nieustaje cholernik w wysiłkach. Aż się boję co zastanę po powrocie. Mam nadzieję, że brak nas da kotom spokój a Pesiowi odbierze zapalnik.

Oby koty spały. Zapominanie czegoś dla wolnych zdarza się człowiekowi, takie życie.

A może obroża feromonowa uspokajająca dla Pesela?

**Adopcje: 12 >>**

tabo10 pisze:A może obroża feromonowa uspokajająca dla Pesela?

Nie da rady. On nic co ma "na sobie" nie zniesie. Są w kontakcie feromony. I mam psikacz. Drapaki i posłanka poszły w ruch.

**Adopcje: 12 >>**

aga66 pisze:... Asiu a jak Bezia? Też przezyło dużo to kocię.

Pytasz i masz :wink:

Duża Bezi pisze :201494

... Beza zaaklimatyzowała się całkowicie. W tym momencie, myślę, że utożsamia się z naszym domem i jest po prostu u siebie. Ma swoje miejsca, na których lubi spać i wylegiwać się. Często buszuje po całym mieszkaniu, biega, wchodzi na wyższe meble i w ogóle rozbrykała się "troszeczkę". Zawsze chętna do rozmowy, wydaje charakterystyczne dla siebie dźwięki, jakie tylko ona potrafi wyartykułować, my coś dopowiadamy i rozmowa idzie w najlepsze. Lubi wchodzić na kolana, dotykać główką mojej głowy, ramienia lub innej części ciała i w tym momencie zupełnie nie obchodzi jej to, że te pieszczoty może są nie w porę. Ma na nie ochotę i już. Zresztą wszyscy okazujemy jej zainteresowanie i dajemy dużo ciepła. Z Malcią żyją w przyzwoitych relacjach. Myślę, że lubią się, często liżą po główkach, ostatnio śpią na jednym, dużym legowisku lub odpoczywają na nim. Zdarzają się oczywiście spięcia, ale nie są to jakieś zażarte walki. Z tego co obserwuję mogę stwierdzić, że Beza zdominowała Malę. Jest wrażliwą kotką, ale charakterną. Po trudnych początkach nie ma śladu. Myślę, że może być Pani spokojna. My wszyscy jesteśmy mocno zakręceni na punkcie kotów, bardzo je kochamy, dbamy o nie. Kotki są dla nas bardzo ważne. One to czują i wiem, że im jest u nas dobrze...

Fot kilka na dowód

Miodzio

Cudownie

Piękne widoki :1luvu:

Śliczna Bezia. Cieszy, że życie jej się tak ułożyło. I największa Asiu w tym Twoja zasługa....

Cudnie.

**Adopcje: 12 >>**

Cudnie. Początki były faktycznie trudne bardzo. Bezia dała popalić swoim.
Mam jeszcze kilka fotek do wklejenia. Deczko dziewczynce brzusiek się uwypuklił :wink:

Beziunia ma charakterystyczne oczy. Zawsze je rozpoznam.
Pani Małgosia pisała w jakimś mailu, że Beza przychodzi co noc do niej spać. I ,że obie bardzo to lubią. Beza jest jedynnym kotem jakiego miała, który wie po co drapak stworzyli :mrgreen:

Dźwięki jakie wydawał drapak i kot po raz pierwszy złączeni był sporym zaskoczeniem :mrgreen:

Bezia u siebie rozkwitła. To widać. Słychać w każdym słowie. To, że przychodzi do syna i uwagi wymaga to świadczy o przełamaniu oporów. Długo, po swoim odnalezieniu, bała się Janusza i innych facetów. Myślę ,że z kocią towarzyszką też się lubią. Inaczej by nie dopieszczałyby sobie głowin. Nie bawiły i nie polegiwały razem. Choć niezłe koty :placz: