Maciej, Albina i Burita szukają domów!

Koki, bardzo się cieszę. Piękne ma pyszczycho. Oby jak najszybciej zapanowała pełna harmonia między kotami.

A dziś do nowego domu zawożę Zuzię. Będzie jedynaczką. Oby już nigdy więcej nie musiała się przeprowadzać. I aby bezstresowo się odnalazła w nowym miejscu.

I tego jej życzymy na nowej drodze życia :ok:

megan72 pisze:Koki, bardzo się cieszę. Piękne ma pyszczycho. Oby jak najszybciej zapanowała pełna harmonia między kotami.

A dziś do nowego domu zawożę Zuzię. Będzie jedynaczką. Oby już nigdy więcej nie musiała się przeprowadzać. I aby bezstresowo się odnalazła w nowym miejscu.

Koki-99 pisze:Kizia pozdrawia. Coraz bardziej zwiedza dom. Jest dobrze. Śpi ze mną, ale najlepsze miejsce to wciąż parapet i poduszka od ewar.

Śliczna

Bardzo się cieszę, że powoli do przodu

Moje dziewczyny też coraz lepiej

Albina przestała sapać i smarkać, a Buritka powoli godzi się z obecnością innych kotów - dzisiaj nawet widziałam, jak próbowała się włączyć do zabawy z Pyzą

Obie szukają domów, niekoniecznie razem, a Buri z powodzeniem może zostać jedynaczką, jej przede wszystkim potrzebny jest człowiek

Albina
Burita
Po świętach postaram się dopracować opisy, dorzucić fotek i ruszamy z ogłoszeniami pełną parą

Zuzia w nowym domu. Bardzo bałam się, że kolejna zmiana to może być za dużo dla tej koty. Ale na szczęście wszystko zapowiada się bardzo dobrze. Zuzia po otwarciu transportera udała sie pod łóżko, ale 2 min później wyszła i zaczęła zwiedzać. Zwiedziła całe mieszkanie i poczuła się u siebie. Parę godzin po tym, jak ją zostawiłam w nowym miejscu, dostałam takiego maila:
"przesyłam pierwsze sprawozdanie

Zuzia zjadła odrobinę suchego i zrobiła popisowo siusiu w kuwecie. Niestety nie mogę jej na razie namówić na picie wody. Na pewno raz piła po Pani wyjściu bo siedziała troszkę pod łóżkiem z miseczką wody i kiedy wyszła miała wilgotną mordkę. Ogólnie chowa się pod łóżko jeżeli siedzę przy biurku ale jak kładę się na łóżku natychmiast wychodzi i jest głaskanie, po brzuszku też, razem z ugniataniem nieba, raz nawet zasnęła w tej pozycji

jeśli jest jakich hałas patrzy na mnie i jak mówię że wszystko dobrze uznaje że alarmu nie ma. Śpi sobie spokojnie koło mnie na łóżko w pozycjach wszelkich (ale brzuchem i łapkami do góry to widzę pierwszy raz

). Smaczki na razie zostały wzgardzone i masełko też. Może za dużo nowego na raz.

Była już też zabawa kawałkiem uciekającej włóczki ale łowca się zmęczył i odmówił dalszych wygłupów. Dalsze atrakcje przewidziane na jutro.

"

Zuza bardzo potrzebowała człowieka, dla którego będzie najważniejsza. Trzymam kciuki, by dalej aklimatyzacja przebiegała w takim tempie.

Super wieści :ok:

Super!

Kciuki i ode mnie :ok:

Koki-99 pisze:Kizia pozdrawia. Coraz bardziej zwiedza dom. Jest dobrze. Śpi ze mną, ale najlepsze miejsce to wciąż parapet i poduszka od ewar.

Kochana z niej koteczka :1luvu:

Bardzo się cieszę, że podusia jej się spodobała.

Co tam u koteczków?
U nas bez zmian. Kizia chyba uznała, że pięterko jej wystarczy. Boi się ciągle Pako i nie schodzi do nas na dół. Jak on przychodzi do niej to syczy i ucieka. Ale to dopiero miesiąc. Mam nadzieję, ze nabierze w końcu odwagi. Zaczęła się chować w wersalce :wink:

ale wychodzi na wołanie lub jedzenie. Szkoda mi jej, bo chciałabym żeby dumnie przechadzała się po całym domu.

Ja chwilowo zasuwam na najwyższych obrotach (catsittingi), więc koteczki same rządzą w domu.
Jest strasznie :strach:

A dziewczyny w porządku, Buritka się cywilizuje w stosunku do innych kotów, chociaż jakichś szaleństw nie widzę.
Tyle że przestała prychać i lać każdego, kto się zbliży

Do człowieka nieustająco pała miłością. Co mnie osobiście nieco wnerwia, bo nie lubię namolnych kotów, w szczególności z tendencją do wtykania mokrego, zimnego nosa w moją twarz, jak śpię - ona ma ten nos jak pies, chociaż poza dziąsłami nic jej nie dolega.
A Binka to w ogóle kompletnie bezproblemowy kot :1luvu:

Katar już całkiem przeszedł (chyba że wpadnie Gosia, to kotecek natychmiast zaczyna kuleć i sapać :twisted:

), z resztą kotów jest za pan brat.
No, brać i kochać :1luvu:

Miałam nadzieję, że koty wychowane w stadzie szybko się dostosują do nowych warunków. Widzę, że u Ciebie też nie jest bez problemów. Nowe stado to duży stres. Kizia nas lubi, naszych kotów nie znosi. Na razie. Oby to się zmieniło.
Mieliśmy wczoraj gości. Któryś z kotów nasikał na łóżko w sypialni. Plama wielka jakbym to ja zrobiła :wink:

Pierwszy raz się coś takiego zdarzyło. Albo Kizia ze strachu, albo Pako na złość. Chyba jednak postawiłabym na Pako.

W październiku wróciły mi z adopcji dwa ubiegłoroczne kociaki, teraz w wieku Biny i Buri - chłopak po pierwszych kilku dniach szoku wszedł w stado jak w masło (inna sprawa, że miesiąc później koszmarnie się pochorował i nie wiadomo, co mu jest), ale Kania do tej pory odstawia cyrki i albo ona leje (najczęściej przy ludziach), albo ją leją

Kompletnie nie może się pogodzić z tak dużym stadem, chociaż się w nim wychowała od 4 tygodnia życia

Smutne

Niestety koty mają swoją psychikę, chyba bardziej skomplikowaną niż nasza.

Może nie bardziej, ale pewnie tak samo. Tylko nie są w stanie nam o tym opowiedzieć...

Dziewczyny, czy wy macie jakieś pomysły na obcinanie pazurków kotu nieobługiwalnemu, takiemu jak Kizia? Ona nie pozwala sobie dotykać łapek, a pazurki ma zaostrzone jak żyletka. Moje koty sobie dają zrobić wszystko, więc nie wiem jak się za to zabrać. Może zawinąć ją w ręcznik. Nie chcę żeby miała potem uraz, a jak będę czekać aż mi zaufa i pozwoli wszystko przy sobie zrobić, to chyba wieki miną.

Można spróbować robić to, kiedy kotka głęboko śpi. Obciąć jeden, dwa i dać spokój. Dziwny może też wydać się pomysł z pukaniem palcem po głowie. Do tego potrzebne są dwie osoby. Próbowałam, działa, odwraca uwagę. Tylko nic nie działa na Pusię, ale ona to szczególny egzemplarz :wink:

Maciej, Albina i Burita szukają domów!

Kto przegląda forum