Krowa na wypasie - siedemnasty rok z życia kota

[Aia]

U mnie w domu było chyba już wszystko, prócz ptaków. I nie potrafię powiedzieć, które jest moje ulubione zwierze, czy jestem psiarą czy kociarą, dla mnie to określenia nie do ogarnięcia, bo ja po prostu lubię zwierzęta.. W każdym gatunku mnie coś zachwyca, czegoś nie lubię i jest coś, co znajduję dla siebie

Kupiłam Bardzo dziwne opowieści
Ale nie mogę znaleźć dla siebie Brzechwy Bo ja mam trochę fioła na punkcie odpowiednich egzemplarzy książek. Na ten przykład ten to bym chciała by był w twardej okładce, odpowiedni rocznik (lata '80 i wcześniej), niepopisany, nieporwany, otarcia mogą być i cena żeby dobra
I chce też Akademię Pana Kleksa.. Mam na oku wydanie '68 lub '72...
Najfajniej by takie książki wyszukiwać osobiście w antykwariatach, na targach, straganach Niestety realia każą przeglądać Internety i płacić za wysyłkę

Krowie jakby wiedział co człowiek wyprawia, to by przewracał oczami

[tinga7]

Mam dokładnie to samo.
Jako, że jestem dziecko PRL-u to wszystkie zabawki, książki i ukochany projektor poszły dalej. Został mi ukochany miś, dobre i tyle Jak kiedyś zaczęłam wspominać, to przyszła myśl, żeby sobie odkupić książki, które krążyły mi po głowie. I zaczęłam polowanie. Za niewielkie pieniądze zdobywam, czytam i ... jestem zaskoczona jak bardzo dużo pamiętam. To co ostatnio to tak mi wietrzeje, a tamte książki siedzą w głowie.
Moja ulubiona to "Przedziwna historia o zbójniku Ondraszku" Gustawa Morcinka.
A "Baśnie" Andersena miałam chyba te co Zuza, bo w trzech tomach, maczkiem pisane i z brzydkimi ilustracjami. Czytałam je jak tylko opanowałam sztukę składania liter, wcześnie dosyć i niewiele z większości z nich rozumiałam ale dzielnie dokończyłam. Zostało mi do dziś i nawet kiepskiej książki nie porzucam.

[Aia]

Bo wtedy książki/filmy się po łebkach nie oglądało, tylko zdzierało do w kółko i na okrągło, to się wryło w pamięć Mnie to zawsze zaskakuje mózg, jak wystarczy mu rzucić jedną podpowiedź, taki obrazek, by wróciły najdziwniejsze, odległe, zapomniane wspomnienia

Jestem też ciekawa swojego odbioru, po latach, tych baśni. Ostatnio rozmawiałyśmy o tym w pracy, że w gruncie rzeczy są one... cholernie depresyjne i cholernie ciężkie. Zdecydowanie dziecku bym tego nie czytała, choć dzieci nie mają tak rozwiniętego myślenia, by pojąć wszystko, co jest w nich zawarte. Oglądałam Dumbo. Jedną z ulubionych za szczenięcia. Jak ja się teraz na tej bajce zryczałam... w jaką histerię wpadłam... Ta bajka jest okropna... Maltretowane słonie, dziecko odebrane matce, matka spętana łańcuchami, bita, przez kraty wystawiająca trąbę by choć trochę posmyrać synka... japrdlę sieczka z mózgu... Szefowa mówiła, że miała podobne spostrzeżenia co do "Dziewczynki z zapałkami"

[Gosiagosia]

Ja jeszcze mam niektóre książki z dzieciństwa, czytałam moim synom. Brzechwa musiał dostać nową okładkę bo ta się sfatygowała.
Lubiłam i nadal lubię czytać "Tajemniczy ogród" nie wspominając o wszystkich częściach "Ani z Zielonego Wzgórza"
Co do zwierzaków to w moim rodzinnym domu przewinęło się mnóstwo zwierząt oprócz psów był królik o wdzięcznym imieniu Pasztet, który właśnie miał być świątecznym pasztetem Przeżył z nami 8 lat.

[Aia]

Bardzo się przywiązuję do rzeczy. Mają dla mnie ogromna wartość emocjonalną. Mam duszę zbieracza
Chciałabym odziedziczyć po rodzinie jakieś pamiątki, z którymi wiążę wspomnienia.
Udało mi się uratować i zagarnąć dla siebie babciny zegarek. Pamiętam, jak go zakładałam za dzieciaka i zachwycałam się jaki on jest piękny! Prawdziwy skarb! Jest nakręcany ręcznie. Nadal działa

Nie mogę odżałować płyt winylowych, kolekcji znaczków, złotego pierścionka z fioletowym szkiełkiem, moich książek, ach dużo tych rzeczy by się znalazło.
Nie pomaga fakt, że moja Babcia raczej żadnych sentymentów nie posiada Preferuje plastik i sztuczne świecidełka, a mnie się włos na głowie jeżył przy opowieściach, czego to się Ona nie pozbywała z rodzinnych kolekcji

[Aia]

Czas i miejsce na kota jest zawsze. Nawet wtedy, gdy go nie ma.

To i co mie jeszcze ciekawego cioteczki i wujaszki napiszo? Póki znalazłem czas na te internety.

[mimbla64]

Teofil wyraził zdziwienie, że Krów tak grzecznie leży przy klawiaturze i nie dziabie piszącej pańci.
Polowanie na migające paluszki jest przecież super.

[Aia]

Teofil wyraził zdziwienie, że Krów tak grzecznie leży przy klawiaturze i nie dziabie piszącej pańci.
Polowanie na migające paluszki jest przecież super.

Teofilku masz super pomysły na zabawy
Krowiu tylko wyraża opinię na tematy

[ser_Kociątko]

Jesteśmy!

[megan72]

Teofil wyraził zdziwienie, że Krów tak grzecznie leży przy klawiaturze i nie dziabie piszącej pańci.
Polowanie na migające paluszki jest przecież super.

Widać Krów ma super maniery i szanuje swój sekretariat.

[Aia]

Witamy witamy

Teofil wyraził zdziwienie, że Krów tak grzecznie leży przy klawiaturze i nie dziabie piszącej pańci.
Polowanie na migające paluszki jest przecież super.

Widać Krów ma super maniery i szanuje swój sekretariat.

Tresowane bydle

[ser_Kociątko]

Wpadnijcie też do nas!

[mimbla64]

Witamy witamy

Teofil wyraził zdziwienie, że Krów tak grzecznie leży przy klawiaturze i nie dziabie piszącej pańci.
Polowanie na migające paluszki jest przecież super.

Widać Krów ma super maniery i szanuje swój sekretariat.

Tresowane bydle

Należą mu się za takie maniery wyrazy wdzięczności.
Teofil to drechu.

[Aia]

Lubię drechy. U kogoś szczególnie

Nie mam dziś weny. Do wszystkiego. Jest za zimno by żyć.
Żeby chociaż ten śnieg był, to było by wytłumaczenie dlaczego musi być mróz. A tak to pogoda nie ma powodu, dla którego trzeba męczyć tak ludzi!

[Moli25]

:ryk: Lubię drechy. U kogoś szczególnie

Nie mam dziś weny. Do wszystkiego. Jest za zimno by żyć.
Żeby chociaż ten śnieg był, to było by wytłumaczenie dlaczego musi być mróz. A tak to pogoda nie ma powodu, dla którego trzeba męczyć tak ludzi!

U nas jest śnieg, a we Wrocławiu już go nie ma tyle co u mnie
Poszłabym na spacer ale mocy nie mam.