Maja [*], Gucio [*], nowy rozdział: Luśka i Tygrysek

[evanka]

Dziewczyny dobrze prawią
Nie daj sie zmarnować dobremu domowi
Oraz zgodnie z przeslaniem, ze dom bez kota to głupota
Będziesz kochać, sama doswiadczylam

[kociabanda]

Maja i Gucio zawsze będą w Twoim sercu. Ale każdy następny kot będzie równie kochany i jedyny. Tak to już jest. Kiedy została mi jedynie Klara spośród czwórki nie miałam wyjścia, bo Klarcia wpadła w ciężką depresję i musiałam pilnie wziąć dla niej kota. Gapek miał być terapią dla Klary, ale był też i moją terapią. A w trzy tygodnie po Gapciu wzięłam Zosię. Wprawdzie tylko na dwa tygodnie, ale już pierwszego dnia wiedziałam, że jej nie oddam. Każdy kot jest wspaniały, jest radością i miłością, ale nie zajmie miejsca poprzedników. One będą zawsze w pamięci, a ból z czasem zelżeje. Ja teraz widzę jak dużo Zosia nauczyła się od Klary i jak często naśladuje jej zachowania. I to jest bardzo miłe uczucie, chociaż Klary też już z nami nie ma od prawie 5 lat. Jestem pewna, że kiedy spotkasz tego "swojego" kota czy koty, będziesz wiedziała, co zrobić.

[Marcelibu]

Kazdego kota kocham inaczej. Te,ktore umarly tez.
Jeden z moich kotow ma 12 lat i ostatnio myslalam,
czy po jego smierci wezme nastepnego i jaki powinien
on byc, aby dobrze z nim zyl ten drugi rezydent. I tak
zrobie. Na wiecej kotow mnie nie stac. Ale na pewno
wezme jakas dorosla biede z forum.

[anulka111]

Dziewczyny dobrze prawią
Nie daj sie zmarnować dobremu domowi
Oraz zgodnie z przeslaniem, ze dom bez kota to głupota
Będziesz kochać, sama doswiadczylam

Zgadzam się. Gdybym mogła po Guciu wzielabym kolejnego kota. Niestety nie mogę wprowadzić nowego ze względu na mój kociostan.

Nie pozwól by db dom dla kota się marnowal.

Testknie za moim Guciem straszliwie,ale pociechę mam w Smakusi i Rysiu.....bez nich sobie życia w domu sobie nie mogę wyobrazić

[evanka]

po śmierci Nulki rozpaczałam strasznie
na szczęście małż wykazał sie opanowaniem i zdrowym rozsądkiem i juz po kilku dniach stwierdził, że dom bez kota to nie dom
ja bym się pewnie miesiącami zadręczała
i natentychmiast szukać kazał
szukanie zakończyło sie po pierwszym zdjęciu, które mi podesłano
z Himalayą
i okazało się, że jesteśmy dla siebie stworzone

[Maryla]

ja przynosiłam różne koty do domu, z reguły losowo
każdy miał coś w sobie wyjatkowego, innego, czegoś mnie tam nauczył
a kochałam nawet tego drania Fisia który mnie pogryzł i podrapał tak że mam blizny

a kiedyś szukałam takiego który odszedł za wcześnie i chciałam żeby wrócił
białego z czarnym ogonem
znalazłam, odszedł po kilku dniach na panleukopenie, potem znalazłam podobną koteczke - miała wypadek w pralni
wtedy przestałam szukać

a jednak trochę Ci zazdroszczę tego że możesz sobie powybierać którego weźmiesz
za mnie oprócz pierwszego, zawsze życie wybierało

[Regata]

Nie wiem, czy mam wybór. Wczoraj okazało się, że mamy z Tżetem inne zapatrywania na adopcje kotów.
Ja chciałabym dać dom 10-letniej kotce, której opiekunka zmarła, a on chciałby młode koty.
Boi się, że starszy kot szybciej zacznie chorować i szybciej będziemy musieli razem z kotem przechodzić przez cierpienie, leczenie... I że może nie zdążymy się do siebie przywiązać?
A z młodymi będzie czas na poznanie się, przyzwyczajenie, wzajemnie wychowanie...
Przyznam, że jest mi przykro

[zuza]

Rozmawiajcie, na pewno uda sie Wam dogadac. Przytulam.

[bechet]

Regata, dogadacie się.
I doskonale rozumiem Twojego Tż-ta. Mój, po śmierci Kaszmira, postawił mi podobny warunek, z identycznych powodów. Każdy z nas cierpienie przeżywa inaczej i inaczej stara się sobie z nim poradzić.

Tak jak pisze Zuza - rozmawiajcie i słuchajcie siebie nawzajem.

Czy, jeśli się zdecydujecie, to będzie jeden kociak czy dwa? Bo może iść w tę stronę - wziąć jednego starszaka i jednego małolata?
Tak czy inaczej, i tak pomożecie jakiejś kociej biedzie. Czasem trzeba trochę zrewidować swoje plany i tyle.

[Kinnia]

to może weź na DT na początek?
zasiedziałe, bez większych szans na adopcję?

może dwulatki 'chrusciaki'?

[ASK@]

Młode koty nie oznaczają ,że będzie pięknie i bez kłopotów. Wiem najlepiej jak szybko zdrowe, radosne maleństwo może się pożegnać ze światem. W tamtym roku dwie koteczki odeszły w ciągu 8 dni jedna od drugiej. Młode, zdrowe, wesołe, 5-miesięczne. W tym roku 6-tygodniowy Kinderek w ciągu 5 dni odszedł. Był zdrowy, wesoły kot. I kota już nie było. Nic nie pomogło.
Nie piszę by zdołować. Wiem ,że wiesz jakie jest życie. Ale może słowo pisane da obraz jak jest. Nie ma gwarancji na nic. NIC! Życie spłata nam figla jeśli takie będzie mieć życzenie. Zostaje ból i strach. Bo nigdy nie jesteśmy gotowi na rozstanie. I jakbyśmy nie kombinowali nic nie pomoże.
Trzymajcie się i na spokojnie przemyślcie decyzję.

[Regata]

Ja wiem, że wiek nie jest gwarancją niczego. Przecież Gutek pierwszy raz poważnie zachorował, jak jeszcze nie miał dwóch lat. Transfuzje, sterydy, walka o życie i zdrowie.
A Majce poza drobnymi infekcjami (i moim panikowaniem) nic poważnego nigdy nie dolegało, nawet jak już skończyła 10 lat.
Próbowałam to wczoraj tłumaczyć...

[Maryla]

weźcie 2 rózne (wiekowo)
żeby kazdy miał swojego kota
najlepiej z jednego źródła, żeby były dogadane

[Maryla]

Ja chciałabym dać dom 10-letniej kotce, której opiekunka zmarła, a on chciałby młode koty.

trochę tu żartujemy
ale wiesz że czasami to wcale nie trzeba wybierac kotow
to one nas wybierają
moze trzeba zabrac tzta do tej/takiej kotki?
moze przyjdzie mu na kolana?

tak sobie dumam

[bechet]

weźcie 2 rózne (wiekowo)

No, toż mówię przecież, że to deal idealny