InkaPigulinka (*) 50 - teraz Mania [*]

Wędka (nie wiem jaka), ale może przestraszyć. Ja też mam takie wędki, że moja Tośka zwiewa, gdzie pieprz rośnie. Ale niewinna niteczka zawsze się sprawdza. Tak przekonałam Maciusia do nas, kiedy byl wystraszony po schronisku. Długo się opierał zabawie, ale w końcu to stało się silniejsze i zaczął łapać nitkę łapką

mir.ka pisze:
Hannah12 pisze:
mir.ka pisze:jeśli to kot, który całe życie spędził na zewnątrz to moze nigdy nie przyzwyczaić sie do zycia w mieszkaniu

Po rozmowie z Marysią dochodzę to takiego wniosku.

nie powinno jej się "uszczęśliwiać" na siłę, bo to nie jest dobre dla kota, jeśli już to fundacja powinna jej poszukać domu gdzie mogłaby wychodzić, może to by jej bardziej odpowiadało niż mieszkanie

Sorki, mam mniejsze doświadczenie niż wiele z was, ale ta kotka już się w życiu naprzemieszczała. Szukanie kolejnego domu - nowe zamieszanie, znów nowe miejsce, nowi ludzie. No i nie wiem, czy kot, który trudniej się adaptuje, wypuszczony z domu nie pójdzie w siną dal.
Dajmy jej czas.

Maryś, wędki lub sznurówki możesz nadal próbować, tyle że nie majtać intensywnie, tylko sunąć powoli po podłodze. No i przez żołądek do serca.
Jest trudno, ale jaka będzie radocha, jak Zula da się wreszcie pogłaskać :ok:

MaryLux pisze:Zula dała się (na siłę) wyciągnąć spod szafki pod zlewem. Siedzi zamknięta w 1 pokoju. Za wersalką. W pozycji "nie ma kota". Kiedy na nią patrzę, wycofuje się.
Ma (od wczorajszego wieczora) obróżkę feromonową. W nocy trochę miaukoliła.

Jeden potrzebuje paru dniu, a inny tygodnia albo i więcej ... obróżka wyciszy ją trochę, potrzebuje bidulka więcej czasu .... za oswajanie :ok:

Nie patrz na nią tylko obok. Mów do niej, gadaj, zachowuj się normalnie ale nie na wprost niej. Nie wyciągaj na siłę, ale zasłon wszelkie szpary i szczeliny przez które kotka może się wcisnąć za coś i tam siedzieć. Przygotuj jej kryjówki. Np pudła, miejsce w szafie, ale żeby się nie wciskala za coś.
Będzie dobrze, ale pracy trochę przed Tobą. Ja też wzięłam dziką Mike ze schroniska, teraz śpi wtulona we mnie. Nie wiadomo jak będzie z Zula, ale nie będzie cały czas tak ciężko jak jest teraz. Trzymam kciuki cały czas.

Masz informacje jak ona się zachowywała w byłym dt i w kociarni?

"Mój kot" Lucas po trzech i pół roku usiadł obok mnie i gdy go "głasnełam" po główce nie dał mi z "liścia", nie ugryzł i nie "walił" ogonem. Może on mnie jednak od dzisiaj polubi? Przyszedł sam z siebie (no dobra, chciał smakołyk!!! Ale nie uciekł i przyszedł "sam z siebie".
Czasem oni potrzebujących czasu.
Lucas 2014

Mary ja moją Dyźkę mam już ze trzy lata a głaskałam ją może z 10 razy :mrgreen:

jak chcę ją dotknąć to skubana spitala aż się kurzy :mrgreen:

ale lubi mnie jak coś jem :mrgreen:

agusialublin pisze:Mary ja moją Dyźkę mam już ze trzy lata a głaskałam ją może z 10 razy
jak chcę ją dotknąć to skubana spitala aż się kurzy
ale lubi mnie jak coś jem

Marysiu czas czas czas.... Daj Zuli troche

Moli25 pisze:
agusialublin pisze:Mary ja moją Dyźkę mam już ze trzy lata a głaskałam ją może z 10 razy
jak chcę ją dotknąć to skubana spitala aż się kurzy
ale lubi mnie jak coś jem

Marysiu czas czas czas.... Daj Zuli troche

tylko niech się Zula szybciej określi :mrgreen:

oby nie w latach :mrgreen:

Koty to cwaniaki, nie wiem czemu wiedzą, że i tak są kochane. Lucas 2014

Czas, miłość i pyszności...

Jak na dziś stan jest taki, że je i pije. Chowa się. Od wczoraj w moim transporterze. Jeśli chce, sika do kuwety. Jeśli nie, to na drapak. Od niedzieli były dwie kupy: pierwsza pod fotelem, druga - z ostatniej nocy - na moim łóżku. "Zgubiła" ją uciekając przed własnymi siuśkami z kuwety.

Wędką oczywiście nie machać. Wsuwać i wysuwać pod poduszkę (tak, żeby od strony kota był koniuszek, wysuwający się i chowający). I nic na siłę. Dla mnie np. ważnym momentem w oswajaniu jest ten, kiedy kot leży na fotelu a ja muszę przejść obok. Na początku kot zawsze ucieka, chociaż ja nigdy nie próbuję wtedy zaczepiać, głaskać itp. Ale w pewnym momencie kot przestaje uciekać, bo się przekonał, że mijam go bez prób pogłaskania. Leży i obserwuje. I to już jest duuuży postęp.
Życzę szybkich postępów w oswajaniu, ale też cierpliwości

jolabuk5 pisze:Wędką oczywiście nie machać. Wsuwać i wysuwać pod poduszkę (tak, żeby od strony kota był koniuszek, wysuwający się i chowający). I nic na siłę. Dla mnie np. ważnym momentem w oswajaniu jest ten, kiedy kot leży na fotelu a ja muszę przejść obok. Na początku kot zawsze ucieka, chociaż ja nigdy nie próbuję wtedy zaczepiać, głaskać itp. Ale w pewnym momencie kot przestaje uciekać, bo się przekonał, że mijam go bez prób pogłaskania. Leży i obserwuje. I to już jest duuuży postęp.
Życzę szybkich postępów w oswajaniu, ale też cierpliwości

Dzięki. A co z tym siusianiem/kupkaniem poza kuwetę?

MaryLux pisze:
jolabuk5 pisze:Wędką oczywiście nie machać. Wsuwać i wysuwać pod poduszkę (tak, żeby od strony kota był koniuszek, wysuwający się i chowający). I nic na siłę. Dla mnie np. ważnym momentem w oswajaniu jest ten, kiedy kot leży na fotelu a ja muszę przejść obok. Na początku kot zawsze ucieka, chociaż ja nigdy nie próbuję wtedy zaczepiać, głaskać itp. Ale w pewnym momencie kot przestaje uciekać, bo się przekonał, że mijam go bez prób pogłaskania. Leży i obserwuje. I to już jest duuuży postęp.
Życzę szybkich postępów w oswajaniu, ale też cierpliwości

Dzięki. A co z tym siusianiem/kupkaniem poza kuwetę?

A ma jedną ? Może dobrze by było dostawić jeszcze jedną w innym miejscu. Może coś ją wystraszyło i .....stało się.

InkaPigulinka () 50 - teraz Mania []

Kto przegląda forum