I znowu przede mną trudna decyzja.

Moja kotka lat 15 i 5 miesięcy. Pod koniec 2015 r. usuwane dwie listwy. Wu biegłym roku spokój. Zadnych specjalnych badań, męczenia jej, weterynarze w dawce minimalnej. 2 razy podane 4 dawki Zylexisu. W październiku rentgen - czysto. Od początku grudnia terapie Theranencronem - guzek w węźle chłonnym.
Ponowna kontrola w ubiegłym tygodniu na Białobrzeskiej.
Opis badania:

* błony śluzowe blado-różowe, wilgotne, CRT<2s
* obwodowe węzły chłonne niepowiększone
- pachowy prawy o śr. ok 20 mm, jędrny, dobrze odgraniczony od okolicznych tkanek
pachowy lewy wydłużony, nieregularny, w tylnej części bardziej miękki, twardy i zaokrąglony w przedniej części
pozostałe niezmienione
w osłuchiwaniu klatki piersiowej brak zaburzeń
jama brzuszna w badaniu palpacyjnym miękka, niebolesna
obraz kliniczny wskazuje na progresję choroby nowotworowej - powiększenie węzła chłonnego prawego w
porównaniu do badania poprzedniego oraz prawdopodobnie zmiany przerzutowe w lewym węźle chłonnym pachowym
generalnym zaleceniem dla tego przypadku jest usunięcie chirurgiczne zmienionych węzłów chłonnych jako
leczenie choroby przerzutowej (leczenie paliatywne)
* w badaniach krwi brak bezwzględnych przeciwwskazań do przeprowadzenia zabiegu, ale ze względu na parametry
nerkowe w górnych granicach norm będą wskazane kroplówki przed i po zabiegu
* wskazane utrzymanie podawania Theranecronu 0,4 ml raz w tygodniu podskórnie

I dylemat mam. Zabieg jesli juz to musiałby odbyć sie szybko, pod koniec tygodnia. RTG byłby tuż przed zabiegiem.
Plan jest taki, zeby wiosną kota pojechała na wieś. Pomino ew. operacji byłaby wspomagana Zylexisem i Theranencronem.
Wciąz jest pełna energii, codziennie domaga się zabawy, wygląda jakby czuła się dobrze.
Oczywiście rozmawiałam już z 3 lekarzami

ale prosze też o Wasze opinie. Boje się ryzyka jakie niesie operacja, ale jesli mogę kupic wiecej czasu w dobrej formie na wsi (gdzie ten czas wiosenno-letni tam liczy się potrójnie!) to może warto.

S.

Lepiej sie zdecydowac na operacje jesli nie ma przeciwskazan. Bez opreacji bedzie sie pogarszac wiec jesli chcesz kupic czas to jedynie zabiegiem.

Kotka miesiąc po operacji, czuje się bardzo dobrze. Płuca były czyste. Na wszelki wypadek zaopatrzona jeszcze w Zylexis. W przyszłym tygodniu wyjeżdżamy na wiosnę i lato na wieś. Ostatnia prosta więc łapanie słońca każdego dnia Życie zawodowe podporządkowane prawie całkowicie (bo jednak trzeba będzie czasem do miasta albo i jeszcze dalej). Ale na jak najkrócej, tyle co konieczne. Mocne postanowienie unikania już weterynarzy, zastrzyków żeby przedłużyć życie o 1 miesiąc i postąpienie tak jak trzeba, kiedy komfort życia znacznie się pogorszy.

Dobrj wiosny, lata, jesieni i ile sie da zyczę.

Dziękuje, oby

Na razie szczęśliwa na wsi, po zimie znowu trochę się aklimatyzowała, ale już jest u siebie, domaga się wychodzenia do toalety na zagonki, wygrzewa na słońcu, widać, że wiejskie powietrze i atrakcje służą.

Nie wiem czy ktoś to przeczyta, ale tak ku pokrzepieniu.

W piątek był wielki powrót do miasta, z kotką (brałam pod uwagę też, że może ze mną nie wrócić..). Cale lato, a w zasadzie i wiosna, i początek jesieni na wsi. Wracać trzeba bo raz to jednak nie da się zbyt długo funkcjonować zdalnie a dwa - ona tam widząc słonce za oknem chciałaby wychodzić do ogrodu, a ze względu na wiek, może to być ryzykowne o tej porze roku.
W każdym razie przez cały pobyt w dobrej formie, bez częstego kontaktu z weterynarzami, tylko 1 wizyta - zapalenie pęcherza, pomógł antybiotyk.
Teraz śpi w szafie, obu nam trudno się zaaklimatyzować, ale oby w naszym stałym domku była ze mną jeszcze jak najdłużej.

**Adopcje: 9 >>**

fajnie

Oby tak dalej, niech Wam się szczęści!

Wszystkiego dobrego w Nowym Roku!

Weszłyśmy w ten nowy rok razem z kotą. Kotka jest z września, więc do urodzin daleko, ale jednak zawsze to już 17 rok życia...nie byle co.
Znany Onkolog na wizycie kontrolnej miesiąc temu wyczuł jakiś 3-milimetrowy guzek, ale ja już postanowiłam odpuścić męczenia kotki. Tym bardziej, że ona jest bardzo trudna w obsłudze weterynaryjnej - każde badanie to walka o życie, nie ma też mowy nawet o zwykłym podskórnym zastrzyku w domu. Nie będzie czwartej operacji, wywlekania co tydzień do lecznicy na homeopatyk, tylko przytulanki i zapewnienia o wiecznej miłości, i że jest najważniejszą kotą na świecie (choć przecież głupia nie jest i widzi, że latam do tych pod budynkiem i głośno zamartwiam się o jeszcze inne).

Wszystkiego dobrego. Jak najdłuższego czasu razem wam życzę.

Pożegnałyśmy się 2 maja.. Ostatnie 3 tygodnie w ulubionym ogrodzie. Pogoda sprzyjała. Zaczęło jej się pogarszać w połowie marca, coraz mniejszy apetyt, duży guz na L-4. Ale jeszcze dawała radę. Rytuały jak zawsze, może trochę wolniej, mniej chęci do zabawy, na wsi już nie biegała, ale odwiedzała wszystkie swoje ulubione zakątki, była wyraźnie szczęśliwa, że tu jest. W ostatnich dniach zaczęła całkowicie odmawiać jedzenia, ale każdego rana domagała się wyjścia na dwór, nawet kiedy już ledwo szła, miała kłopot z utrzymaniem równowagi. I kiedy rano nie była w stanie sama zejść do kuwety, była bardzo słaba wiedziałam, ze czas zadzwonić do weterynarza. Przyjechał późnym popołudniem, odeszła spokojnie, w swoim drugim domu, przy mnie. Od wykrycia pierwszego guzka żyła 3 lata w bardzo dobrej kondycji, przeszła 3 operacje. Była kotem bardzo trudnym w leczeniu, więc do koniecznego minimum ograniczałam badania, wiedziałam też, że nie będę jej uporczywie utrzymywać przy życiu, kiedy choroba zacznie bardziej postępować. Oczywiście żaden kot mi jej nie zastąpi, byłyśmy razem prawie 17 lat. Jednak mogę być wdzięczna, że doczekałyśmy prawie lata i te ostatnie dni była właśnie takie.

Przytulam...

[']

**Adopcje: 9 >>**

Przykro mi. Dałaś jej świetne życie.

I znowu przede mną trudna decyzja.

Kto przegląda forum