Ragilian, czyli czułe ragdoll show. Mamy dzieci.

[lilianaj]

Ujawniam się jako cichy czytacz i wielbicielka.

Melduje się kolejna cicha podczytywaczka tego wspaniałego wątku, także Kasia, mająca na kotostanie ukochanego kocura o wdzięcznym imieniu Nadir (imię jest operowej proweniencji;))

Pozdrawiam ciepło Autorkę wątku!

Dziękuję za pozdrowienia i odpozdrawiam.
Nadir, to piękne imię dla kota.

[waanka]

A zdradzisz Lilianko, jakiego koloru będzie tym razem narzeczony
Kciuki za Florcię

[lilianaj]

Kawaler ma w genach cream, ale fenotypowo jest... biały.

[waanka]

To pewnie piękny kocurrro
Ale klawego życia, to on tak do końca nie ma...

[klaudiafj]

Szczerze mowiac to hodowla dla mnie to w ogole nic fajnego, nie uwazam zeby to jakiemukolwiek kotu przynosilo szczescie.. Oczywiscie bez obrazy, to tylko moje tylko zdanie

[lilianaj]

(...)

[klaudiafj]

Ja tez noga wlaczam odkurzacz i nie raz za mocno szarpne za kabel ale jeszcze zaden odkurzacz mi sie nie zepsul, raz wymienialam tylko dlatego ze juz za slabo ssal, wiec Twoj TZ ma raczej jakis dar do psucia odkurzaczy

[lilianaj]

Szczerze mowiac to hodowla dla mnie to w ogole nic fajnego, nie uwazam zeby to jakiemukolwiek kotu przynosilo szczescie.. Oczywiscie bez obrazy, to tylko moje tylko zdanie

[lilianaj]

Ja tez noga wlaczam odkurzacz i nie raz za mocno szarpne za kabel ale jeszcze zaden odkurzacz mi sie nie zepsul, raz wymienialam tylko dlatego ze juz za slabo ssal, wiec Twoj TZ ma raczej jakis dar do psucia odkurzaczy

Klaudia, zapewniam Cię, że Twoja noga ma się nijak, do nogi mojego TŻa.
On ma prawie dwa metry wzrostu i waży..., nie powiem, ile waży.

[zuza]

Prawdziwi hodowcy mają dużo kotów do rozrodu i wymieniają się kocurami, żeby otrzymać takie, czy inne kocięta. Póki co, dostrzegam w tym jakiś rodzaj bezduszności, bo nie rozumiem, jak można oddać własnego, zadomowionego i kochanego kota komukolwiek. To takie bezosobowe podejście, chociaż z pewnością służy rozwojowi rasy jako takiej. Ale kocurkowi pewnie nie służy, chyba, że sam źle czuje się w swoim stadzie, albo inne koty go nie szanują. W moim domu przyszły na świat wyłącznie zwierzęta wyczekanie i szczęśliwe. I bardzo kochane, choć urodziły się żeby być błogosławieństwem dla kogoś innego. Jestem o nie spokojna. Ale są ludzie, dla których hodowla kotów, psów, czy innych zwierząt, to nie tylko pasja, ale też dobry biznes. Teoretycznie nie ma w tym nic złego. Ale łatwiej jest obdzielić sobą, swoim czasem, troską i zachwytem, kilka kociąt, niż kilkanaście lub kilkadziesiąt. I tak mi się wydaje, że taki reproduktor, który spędza całe swoje życie w garażu lub łazience, ma raczej kiepskie życie. A zdarzają się takie sytuacje, i to wcale nie tylko w pseudohodowlach...

Dla mnie to nie sa prawdziwi hodowcy. Oczywiscie, rozumiem dozaenie do takich, czy innych osiagniec, ale oddawanie kochanych kotow? O nie. No chyba ze wlasnie inne go bija. Ale po to zeby kupic innego kota, bo ten sie "zuzyl"?
To wstretne i bezduszne i niczym sie nie rozni od rozmnazactwa. Poza wieksza kasa. Obrzydliwe. Takoz trzymanie reproduktora gdzies tam zamknietego, bo znaczy i smierdzi. No niestety...

Dla mnie prawdziwy hodowca to ten, ktory swoje koty kocha, dba o nie, o ich przychowek, jego koty sa w dobrej formie, zaopiekowane medycznie i dobrze zsocjalizowane. Na szczescie znam takie osoby i to sa dla mnie wzory.

[zuza]

Ja tez duzo wazne i moj odysey to znosi Fakt, nie uzywam go zbyt czesto

[Liianowaty]

Oj, będę śledził temat, bo jeśli skuszę się na trzeciego kota w domu, to najprawdopodobniej dołączy do nas Ragdoll .

Sam wątek zaś hodowli i adopcji ze schronisk/osiedli to dosyć skomplikowany temat. Jak zaś w takim wypadku bywa, sporo osób jest gotowa bardzo szybko oceniać. I mnie to nie ominęło, gdy brałem drugiego kota (pierwszy był adoptowany, a 200 zł wiązało sie z wcześniejszymi kosztami utrzymania) tj. Maine Coona. Oberwało mi się od koleżanki, że też nie adoptowałem kota ze schroniska i że branie MCO było snobistyczne itd.itd. Pomijając już fakt, że ta dziewoja kota nie ma (bo nie ma warunków i nie stać jej, ale gdyby mogła to by na pewno wzięła ze schroniska... ehe...), to naprawdę zero jedynkowe ocenianie w tej kwestii nie powinno mieć miejsca. Użyłem wtedy tego samego argumentu, tj. domów dziecka. Jakoś ludzie się nie garną by zamiast robić własne, adoptować niczyje. A właśnie te niczyje potrzebują tego bardziej i często takich przybranych rodziców obdarzają jeszcze większym uczuciem. Człowiek jednak jest jaki jest. Ma różne stopnie wrażliwości i nie ukrywajmy - jest w pewnym stopniu egoistyczny. W MCO jestem zakochany i nie żałuję takiej decyzji. Jednocześnie regularnie wpłacam pieniążki i dokladam się do zbiórek dla pobliskiego schroniska (które często organizuje zresztą moja matka), na tyle na ile pozwala mój pół studencko, pół part time jobowy budżet .

[waanka]

Widocznie ten "narzeczony", nie był Florci pisany

[klaudiafj]

No to ja znowu jestem inna, bo zawsze chciałam adoptować dziecko.

Książki Doroty Sumińskiej przeczytałam wszystkie i trochę się zraziłam do niej po książkach o jej podróżach - czuć było w nich sporo pychy,. Ale oprócz tego to fajna osoba. Zazdrościłam jej domu pełnego różnogatunkowych dzieci No, ale ona jest weterynarzem to mogła sobie pozwolić na to, bo opiekę weterynaryjną wszystkie miały od razu u niej. Dla mnie też jest bez różnicy - dziecko ludzkie, pies, kot, sarna - wszystko to dzieci dla mnie takie same i tak samo z troską należy się nimi opiekować. Tak mam, jestem jak taka kwoka, która wszystkich przygarnęłaby pod swoje skrzydła i otoczyła opieką.

[zuza]

Mnie zawsze szkoda, jak ktos, zamiast adoptowac, kupuje. Ale nie potępiam. Czuję po prostu żal.
Co nie przeszkadza mi sie przyjaźnić z osobami, które kupiły rasowe zwierzaki ba! z hodowcami