Czarne Diabły Tasmańskie VIII - życie codzienne DT i śmierć

Sierżancie ,na drogę lampka (*)
strasznie smutna wiadomość ,Ewie chyba serce pękło ,współczuję

**Adopcje: 9 >>**

a kto mówił, że będzie sprawiedliwie

Sierżancie[*]

Strasznie to wszystko niesprawiedliwe...
Kocie \*/

Każde odchodzące futro zostawia dziurę w sercu. Ale niektóre zostawiają większą, dużo większą. Takim kotem był dla mnie Sierżant, choć nawet nigdy u mnie nie mieszkał. Pojawił się na terenie mojej pracy. Najpierw z daleka jak zjawa, przemykał chyłkiem z brzuchem przy ziemi, uciekając nawet gdy tylko na Niego patrzyłem. Stopniowo zacieśnialiśmy wzajemne relacje aż przyszedł czas na bliskie poznanie. Ponieważ od początku wyglądał jak siedem nieszczęść został skontrolowany medycznie i w międzyczasie okazał się miłym domowym kotkiem. Przeszedł przez kilka domów tymczasowych , kradnąc po drodze - pomimo swojego czasem trudnego charakteru i nawyków - kilka serc Opiekunów i na końcu swoich własnych Dużych. Ja w tym całym okresie go tylko odwiedzałem, głaskałem, zabawiałem, jak zresztą wiele innych kotów. Ale to Sierżant powygniatał sobie swoimi pokancerowanymi łapkami trwałe miejsce w moich uczuciach i emocjach :cry:

Żegnaj Żołnierzu, będzie mi Ciebie brakować :cry:

[']['][']

Strasznie przykro

To dwójka szczególnych dla mnie zwierząt- a teraz żadnego z nich już nie ma...

Sierżant miał cudowne dwa miesiące w swoim własnym, na wyłączność domu. I pewnie powinnam się cieszyć, że miał choć tyle. Może kiedyś się tego nauczę, ale na razie to co czuję, nie nadaje się do publikacji.

Żegnaj, Łysolku!

Brak słów...
Bardzo współczuję opiekunom - długotymczasowym i stałym...
Kocie... [*]

Misia [*] u mnie 28.04.2017-14.06.2018

Dzięki Wam wszystkim. Smutno i trudno się pogodzić. Nie pierwszy kot, którego ratowałam, nie pierwszym który umarł, nie ostatni ... ale zadra w sercu straszna

. Sierżant spoczął w Koniku, będziemy go odwiedzać ... wspominać kota, który zawsze stawiał na swoim.

Grudzień jest pracowity, i zawodowo, i fundacyjne, formalnie. Zigi trochę się panoszy, muszę go temperować. Na szczęście dolegliwości Zidane chyba ustąpiły na dobre. Na pewno jeszcze lepiej się poczuje, jak Zigi i foczur pójdą panoszyć się na swoim :twisted:

Zigi jest piękny i taki przekochany, miziasty :201461

One są wszystkie piękne i miziaste, tylko czemu wszystkie są razem ....
W zasadzie złożyłyśmy z Ewą solenną obietnicę nie przyjmowania nowych kotów, póki się trochę nie przeluźni. Dzielnie opierałyśmy się pingwnince po zmarłej

, którą na szczęście przygarnął ktoś z sąsiedztwa. Ale pingwiny są podstępne ....
Wczoraj dostałam wiadomość od klienta Wypożyczalni, psiarza, ze znalazł kociaka. Wg niego - miesięcznego, z poprawką na oko psiarza obstawiałam rok :twisted:

. Pan ma świeżo zgarnięte psy, jeszcze nie ułożone, za to chętne na przekąskę :roll:

. Cóż zrobić spotkaliśmy się w lecznicy a tam ... pingwnek, a jakże. Zima jest, to pingwinami rzuca.
Maluch ma ujemne testy i mega sraczkę. Siedzi u mnie w klatce i zużywa roczny przydział gazet. Wrzeszczy na rączki i do zabawy :roll:

. Tylko dziś kąpałam go raz i myłam 3 razy :roll:

Surowicę, oczywiście, dostał, leczenie jest wdrożone. Ale martwię się. A, ma ok 10 tygodni :mrgreen:

**Adopcje: 9 >>**

Dzieciuch straszny
Kciuki :ok:

Czarne Diabły Tasmańskie VIII - życie codzienne DT i śmierć

Kto przegląda forum