Frajda-po odbarczeniu rdzenia. Frajda umarła.

Dziś rano znów panikowałam, bo Frajda odmówiła picia - a ma w zwyczaju rano zawsze porządnie się napić. Koło południa na szczęście udały się trzy podjazdy z miseczką z wodą i sporo wciągnęła. Apetyt też dziś mniejszy.
Mam wrażenie, że duzo słabiej teraz mogę łapać paluszki, żeby ruszała łapkami. No i dzisiaj po mocnym ściśnięciu końcówki ogona syknęła i parę razy ruszyła ogonem. Czyżby coś?

Ogromne kciuki! Brawo Frajda!

nieustanne

Za kciuki nie dziękujemy i prosimy o więcej

. Wczoraj rano była ładna kupa, apetyt w miarę, siku leci z kota samo, pęcherz nie wypełnia się mocno. Jestem w trakcie dochodzenie do idealnego wykroju pieluch. W każdej wolnej chwili ćwiczymy łapy.
Wczoraj nie podałam parafiny - zobaczymy, czy może wystarczy raz na dwa dni, czy mniejsza dawka codziennie - coś sobie musimy wypracować.

Oczywiście są też rzeczy, które mnie martwią.

Frajda prawie cały czas śpi. Pierwsze dwa dni sądziłam, że odsypia stres związany z pobytem w szpitalu. Ale tak jest cały czas. Może deprecha klatkowa, a może anemia? Ostatnią morfologię miała robioną 23. 10 i była tak na granicy. A potem, poniedziałek wtorek i środa była nawadniana dożylnie. Podniebienie blade. Już w pierwszym badaniu krwi miała obniżone żelazo i potas. Po tych kroplówkach pewnie jest jeszcze słabiej. Tym bardziej mnie to martwi, że zaczęła oblizywać różne przedmioty. Gdy postawiłam obok niej kuwetę, zainteresowana była nią o tyle, że chciała wyjadać żwirek. Liże pręty klatki, kocyki, podkłady. Chyba trzeba nam znaleźć dobrego weta ogólnego, który ogarnie mi Frajdę poza neurologicznie.

Kończą mi się pomysły na dopajanie koty. Po tym zapaleniu pęcherza powinna dużo pić. Dodaję wody do michy, daję rozwodnione żółtko, ale to wszystko wygląda mi na mniej, niż piła wcześniej.
W piętek jedziemy na zdjęcie szwów i kontrolę neurologiczną. Zobaczymy, co na moje wątpliwości powie lekarz prowadzący.

Powinna zatem miec sprawdzona anemie i jonogram

Zdrowiej kochana!

Kciuki

I tulaski

Pospiesz się z badaniami krwi. Zrób porządny jonogram.

Badania zrobimy jutro. Przedwczoraj wieczorem Frajda zaróżowiła się co nieco i zrobiła się bystrzejsza. Wrócił apetyt, świruję jedynie, żeby ją poić.
Odpadł nam Vetmedin, więc już tylko antybiotyk i probiotyk muszę wciskać w kota. Kupy są dość miękkie, wczoraj były dwie, więc za radą dok odstawiamy ćwiczebnie parafinę.
A jutro zdjęcie szwów i kontrola neurologiczna.
Wczoraj doła miałam głębokiego, grzebię w necie, różne różności doczytuję, między innymi historię kotki Spinki na fejsie - i chwilami dopada mnie beznadzieja.
A potem przychodzi chwila, kiedy łapię trochę wiary: wczoraj wyjmowałam Frajdę na kolację i chciałam położyć ją przy misce, a ona oparła się normalnie na tylnych łapach i zaczęła jeść na stojąco. Trochę oparła dupinę o moją rękę, ale ładnie dłuższą chwilę stała. Dziś wykonu nie powtórzyła, ale może to dobry znak.
Jutro zobaczymy, czy wg doktora Frajdzie się poprawia.
A tymczasem masujemy łapy...

Trzymam kciuki bardzo mocno!

Z zapartym tchem przeczytałam Twoje zapiski, no obłędna jesteś, trzymam kciuki i wspieram całym sercem wszelkie prokocie działania! A! No i muszę wspomnieć, że pismak z Ciebie urodzony, no przecież oderwać się od tych 63 stron nie można, przeżywając rozczulenia i dramaty jakby się tuż pod nogami działy...

Wciąż mocne kciuki za Was

Za jutrzejszą wizytę i za dobre wieści :ok:

Tym razem wieści optymistyczniejsze, niż się spodziewałam. Czucie bólu głębokiego bardzo się poprawiło. To, że Frajda próbuje utrzymać się na stojąco, to bardzo dobry znak. Dr pokazał mi, jak mamy ćwiczyć. Jak podtrzymując kotę coraz bardziej obciążać mięśnie tylnych łap, bo to ponoć z mięśni idzie w drugą stronę odpowiedź przez rdzeń do mózgu, żeby coś z tym zrobić. Mamy ćwiczyć po nie dłużej niż 5 minut, ale wiele razy dziennie. Dłuższe ćwiczenia podobno nie są wskazane, bo organizm zaczyna się przyzwyczajać i ignorować bodziec, na który nie może w danej chwili odpowiedzieć.
Pytałam o wskazania do rehabilitacji. Laser absolutnie nie, na pozytywne efekty magnetoterapii też podobno brak dowodów, a wszystko, co możemy osiągnąć - to regularne ćwiczenia. I najczęściej ponoć jest tak, że to, co można osiągnąć, osiąga się w pierwszych dwóch miesiącach po operacji.
Niestety mam nie zakładać Frajdzie żadnych pieluch - bo to krępacja ruchów i podobno postępy będą lepsze, jak nie będzie niczym omotana. Czyli podkłady. Bardzo dużo podkładów...
Mam zwiększyć dziewczynie przestrzeń życiową do takiej ok. 1x1 m, aby mogła już kombinować z poruszaniem.
W gabinecie też pierwszy raz spróbowała, i w domu już powtórzyła, naprzemiennie ruszać łapami - ale podnieść się z siedzenia jeszcze nie umie.

Biochemia, jonogram i parę innych parametrów pojechały do labu, na miejscu została zrobiona morfologia - i jest dobrze, żadnych śladów anemii. Odstawiamy antybiotyk i ćwiczymy, ćwiczymy, ćwiczymy... No, teraz dam jej odespać stres, bo krzyczała w samochodzie całą godzinę drogi.

Frajda-po odbarczeniu rdzenia. Frajda umarła.

Kto przegląda forum