A co do kotów, to nic spektakularnego i chwytającego za serce. Dłuższy czas przez ostatni rok były 4, ale podczas tych koszmarnych juwenaliów przestała przychodzić, równocześnie z Bezą, kotka Blanka, którą cudem złapaliśmy na wycięcie w sierpniu zeszłego roku. Też bura, sympatyczna dzika koteczka. Przychodziła tam od ok. 2 lat, może trochę dłużej. Nie wiem, co się z nią stało, też strasznie mi z tym źle
Jest bury Ludzik, przekochany kocurek, ale też dziki i czasem niedobry, zaczepia dziewczyny. On "dopiął się" ok. półtora roku temu. Czasem jakiś kot krąży w okolicy, ale nie zachęcam i nie zapraszam. Mam potem wyrzuty sumienia, ale nie mogę sobie pozwolić na większe stado. Strasznie to trudne Chciałabym odpocząć. To się wiąże z kasą, z czasem (wyprawa autobusem zajmuje mi do półtorej godziny od wyjścia z domu do powrotu, poza tym nie ma jak wyjechać na odpoczynek, nawet krótki, dobrze, że nie ma tej kasy, to nie żałujemy 
), no i nerwami, spory stres przeżywam, jadąc tam, naprawdę. Czasem spotykam byłych kolegów. Dziwne to momenty, niektórzy zatrzymują się, żeby pogadać, inni w takich chwilach obserwują obłoki albo gwiazdy na niebie. Żałuję teraz, że zaczęłam pomagać tym kucharzom i kelnerom, którzy po likwidacji knajpy wypięli się, krótko mówiąc, na te koty, te 8 lat temu. Jakoś klapki na oczy gdzieś mi się wtedy zapodziały. Ale kto wiedział, że tak to się skończy.
Ale przynajmniej znowu jest osłona przed... chyba najbardziej przed wścibskimi ludźmi. Bo nie wiem, czy koty będą mogły schronić się w środku. Jest możliwość, żeby wspięły się po drzwiach w postaci stalowej kratki, tylko czy się nauczą? 
