Antonina Kotojewska - wąsaty wąsacz

Chętnie przytuliłabym Tosię do siebie i tak zasnęła

Yagutka pisze:Ile miałam czytania

O mamo, nadrobiłaś to wszystko? Szacun

Haha, z czytaniem to nie problem, ale już nie mam siły na wpisywanie wszystkiego, mi się nasuwało w trakcie

Bo wtedy posta pisałabym chyba poł godziny i byłby gigantyczny

A do zasypiania z kotem, to u nas tego raczej nie było, Maciek zwykle leżał obok, ale nie lubił jak się na nim kładło rękę, wolał być blisko, ale jednak w odległości paru centymetrów.
Eryka się nie da przytulać, bo on musi mieć jeszcze większy dystans.

Yagutka pisze:Haha, z czytaniem to nie problem, ale już nie mam siły na wpisywanie wszystkiego, mi się nasuwało w trakcie Bo wtedy posta pisałabym chyba poł godziny i byłby gigantyczny

Też mam często ten problem

Yagutka pisze:Eryka się nie da przytulać, bo on musi mieć jeszcze większy dystans.

Czytałam, że zwierzęta nie lubią być przytulane.
I jak tak to czytałam, to wydało mi się to logiczne.
Dla ludzi przytulanie to oznaka miłości. A dla zwierząt - oznaka chęci uduszenia

No, czy coś w tym stylu :roll:

Emee pisze:Czytałam, że zwierzęta nie lubią być przytulane.
I jak tak to czytałam, to wydało mi się to logiczne.
Dla ludzi przytulanie to oznaka miłości. A dla zwierząt - oznaka chęci uduszenia No, czy coś w tym stylu

Mhm, Eryczek na pewno myśli, ze jest duszony, to fakt

Dlatego też nie lubi być noszony na rękach, jak się go przytula tak normalnie, też zwykle protestuje, jego można głaskać od góry, wtedy jest w porządku.

A ja z kolei czytałam abstrakt z jakichs badań, które udowodniły, że kotom mocno wzrasta poziom stresu, gdy są głaskane - nam sie wydaje, że są zachwycone, a tu zonk! Stresują się. I nie mam pojęcia ile w tym prawdy, przecież one same się nieraz pchają na kolana, do głasków, dopraszają się... więc jakos tak dziwnie mi pomysleć, że robią to wbrew sobie? Weź tu zrozum kota...
Co do przytulania to znowu Stella zaprzecza temu, że zwierzęta tego nie lubią - ona jak do mnie przychodzi do łózka to wtula się całą sobą, uwielbia jak ją przytulę i jeszcze najlepiej tak ułożę dłoń, żeby mogła sobie wygodnie oprzeć łapki - i wtedy dopiero zasypia, mrucząc

Nika, psina u moich rodziców, też natrętnie chce być tulona, najlepiej cały czas

Może to wyjątki potwierdzające regułę? Ale oczywiscie obie muszą same chcieć, jakbym nagle podeszła do Stelli i zaczęła ją przytulać, to pewnie schowalaby się w szafie na kolejny tydzień

Inka ostatnio sama z własnej woli włazi mi na ręce, wręcz się tego domaga

KatS pisze:A ja z kolei czytałam abstrakt z jakichs badań, które udowodniły, że kotom mocno wzrasta poziom stresu, gdy są głaskane - nam sie wydaje, że są zachwycone, a tu zonk! Stresują się. I nie mam pojęcia ile w tym prawdy, przecież one same się nieraz pchają na kolana, do głasków, dopraszają się... więc jakos tak dziwnie mi pomysleć, że robią to wbrew sobie? Weź tu zrozum kota...

To czemu Tosia rano, jak tylko usłyszy, że nie śpię, jęczy, skrzypi i piszczy, żebym ją... Głaskała?
Dziwne te koty, zaiste

Co do przytulania - w tym artykule chodziło bardziej o takie ściskanie, jak to ludzie mają w zwyczaju. Wiecie, jak się kogoś przytula, to tak ściska się mocniej. I to o to chodziło

Często Enia tak przytulam, aż do bólu

No ale to z miłości, mimo, że on myśli, że czyham na jego życie

KatS pisze:Co do przytulania to znowu Stella zaprzecza temu, że zwierzęta tego nie lubią - ona jak do mnie przychodzi do łózka to wtula się całą sobą, uwielbia jak ją przytulę i jeszcze najlepiej tak ułożę dłoń, żeby mogła sobie wygodnie oprzeć łapki - i wtedy dopiero zasypia, mrucząc

Jak Tosia mi takie coś odwali, to chyba padnę :mrgreen:

MaryLux pisze:Inka ostatnio sama z własnej woli włazi mi na ręce, wręcz się tego domaga

Może to jest na zasadzie nauki-obserwacji. Koty nie są głupie zwierzęta, potrafią dedukować, co im przynosi korzyści, a co nie. Zakładając, że te badania mają jakieś podstawy, np dzikie koty faktycznie nie uznają podnoszenia, przytulania, bo odbierają to jako stracenie kontroli nad własnym ciałem, tak domowe przekonując się, na zasadzie habituacji, że nic złego się nie dzieje, gdy człowiek nosi i całuje, mogą zacząć odbierać to jako przyjemność? Uczenie się porozumienia międzygatunkowego. Pies wychowany z kotem też przyjmuje zachowania niecharakterystyczne dla własnego gatunku, by się dogadać.

Coś w tym może być

Zastanawia mnie w takim wypadku, czy i w jaki sposób badano koty domowe, czy badano koty dzikie. Jeśli domowe, to wykryliby chyba to, że kot się jednak nie stresuje, bo wie, że to oznaka bliskości z człowiekiem?
Przykładali jakieś elektrody, mierzące tętno, czy przekazy do mózgu? Bo jeśli tak, to przecież domowe nie czują tego stresu i nie doszliby do takich wniosków.

Matko, jakie to skomplikowane

Trzeba by z jakimś szalonym naukowcem porozmawiać

Niemniej Antonina podejmuje dalsze kroki zmierzające ku dawaniu się głaskać przez M. Ale on czasem wszystko burzy, podchodząc do niej i próbując pogłaskać z pozycji stojącej.
No to tłumaczę mu wtedy, że kiedy stoi, jest taki wielki i ona się boi. I niech usiądzie. Ale nie kuca! Bo tak to z kolei Tosia boi się, że się ją chce złapać.
Swoją drogą dziwaczka z niej, franca mała.
Ona uwielbia, kiedy on ją głaszcze, bo robi to tak... Mocno. Ja tak delikatnie, bardziej lubię ją podrapać

A jego ręka większa, mocniejszy nacisk. A ona chyba woli tak właśnie

Szukając wyników badania o głaskaniu poniosłam klęskę, ale za to znalazłam inne, o tym, jaki jest koci poziom stresu w domach, gdzie są jedynakami i żyją w grupie. I tam jesli chodzi o metodę, badano poziom glikokortykosteroidów w odchodach

Aha i wyszlo na to, że nie ma różnicy w domach z jednym lub wieloma kotami, ale niektóre koty mają po prostu osobniczo wyższy poziom stresu... taaa, wielkie odkrycie, mogli sobie poobserwować Stellę i Ciri przez parę dni i doszliby do tych samych wniosków

Emee pisze:Niemniej Antonina podejmuje dalsze kroki zmierzające ku dawaniu się głaskać przez M. Ale on czasem wszystko burzy, podchodząc do niej i próbując pogłaskać z pozycji stojącej.
No to tłumaczę mu wtedy, że kiedy stoi, jest taki wielki i ona się boi. I niech usiądzie. Ale nie kuca! Bo tak to z kolei Tosia boi się, że się ją chce złapać.

Ja czasem, jak Stella ma akurat gorsze dni i ucieka przed nami, ostrzegam ją, że się zbliżam. Jakims dźwiękiem, ruchem, na długo zanim jestem blisko. TŻ uważa, że to idiotyczne i bez sensu -ale nie ma racji, ona wtedy widzi, że się zbliżam i boi się mniej, i mogę ją pogłaskać na przykład. A jak on ją nagle zaskoczy (np. kiedy spi i nie słyszy, że ktos nadchodzi), to Stella zwiewa aż się kurzy. I potem on robi focha, że Stella źle go traktuje :roll:

Mężczyźni... :roll:

KatS pisze:Szukając wyników badania o głaskaniu poniosłam klęskę, ale za to znalazłam inne, o tym, jaki jest koci poziom stresu w domach, gdzie są jedynakami i żyją w grupie. I tam jesli chodzi o metodę, badano poziom glikokortykosteroidów w odchodach
Aha i wyszlo na to, że nie ma różnicy w domach z jednym lub wieloma kotami, ale niektóre koty mają po prostu osobniczo wyższy poziom stresu... taaa, wielkie odkrycie, mogli sobie poobserwować Stellę i Ciri przez parę dni i doszliby do tych samych wniosków

O, no widzisz. Odchody - o tym nie pomyślałam

Fakt - bawili się w grzebanie w kuwetach, zamiast przyjechać do Ciebie

KatS pisze:Ja czasem, jak Stella ma akurat gorsze dni i ucieka przed nami, ostrzegam ją, że się zbliżam. Jakims dźwiękiem, ruchem, na długo zanim jestem blisko. TŻ uważa, że to idiotyczne i bez sensu -ale nie ma racji, ona wtedy widzi, że się zbliżam i boi się mniej, i mogę ją pogłaskać na przykład. A jak on ją nagle zaskoczy (np. kiedy spi i nie słyszy, że ktos nadchodzi), to Stella zwiewa aż się kurzy. I potem on robi focha, że Stella źle go traktuje
Mężczyźni...

Ja też informuję Tosię, że zbliżam się. Zdecydowanie strach jest mniejszy.
A M ją zaczyna głaskać znienacka, kiedy ona nie widzi, że jego ręka się zbliża. I dziwi się, że ona zwiewa pod stół :roll:

Emee pisze:Fakt - bawili się w grzebanie w kuwetach, zamiast przyjechać do Ciebie

Nie na temat, ale mi się przypomniało jak kiedys czytałam wyniki jakiego super wielkiego eksperymentu badawczego na temat doboru partnerów (u ludzi) i preferencji w tym, kogo wybieramy. Samo badanie było zakrojone na szeroką skalę i długotrwałe, a wyniki głębokie niczym kałuża w czasie suszy. Na przykład - uwaga uwaga - że kobiety najczęsciej wybierają wyższych od siebie mężczyzn!

Emee pisze:Ja też informuję Tosię, że zbliżam się. Zdecydowanie strach jest mniejszy.
A M ją zaczyna głaskać znienacka, kiedy ona nie widzi, że jego ręka się zbliża. I dziwi się, że ona zwiewa pod stół

Dokładnie tak... a takie znienacki to to, czego koty nie lubia najbardziej.
U nas zaraz jest argument "jakos Ciri to nie przeszkadza" :roll:

A wystarczyłoby po prostu uprzedzić kota i byłoby po problemie.

KatS pisze:Dokładnie tak... a takie znienacki to to, czego koty nie lubia najbardziej.
U nas zaraz jest argument "jakos Ciri to nie przeszkadza" A wystarczyłoby po prostu uprzedzić kota i byłoby po problemie.

Możesz mu odpowiedzieć: A mi nie przeszkadzają moje rajstopy suszące się na słuchawce prysznica (lub inna rzecz, która jemu przeszkadza)

Każdy kot jest inny, tak jak każdy człowiek jest inny.
Faceci czasem nie rozumieją tak prostych rzeczy :roll:

KatS pisze:Nie na temat, ale mi się przypomniało jak kiedys czytałam wyniki jakiego super wielkiego eksperymentu badawczego na temat doboru partnerów (u ludzi) i preferencji w tym, kogo wybieramy. Samo badanie było zakrojone na szeroką skalę i długotrwałe, a wyniki głębokie niczym kałuża w czasie suszy. Na przykład - uwaga uwaga - że kobiety najczęsciej wybierają wyższych od siebie mężczyzn!

Eureka

P.S. Kurczę, jak ja lubię wysokich facetów :oops:

A kto nie lubi?

Ja mam z tym w sumie łatwo, bo każdy jest ode mnie wyższy

A propos "eureka" - jakbym to powiedziała u siebie w domu, zaraz by mnie TŻ upomniał, że to się zupełnie inaczej wymawia

Emee pisze:Możesz mu odpowiedzieć: A mi nie przeszkadzają moje rajstopy suszące się na słuchawce prysznica (lub inna rzecz, która jemu przeszkadza)
Każdy kot jest inny, tak jak każdy człowiek jest inny.
Faceci czasem nie rozumieją tak prostych rzeczy

Problem w tym, że jemu w ogóle mało co przeszkadza, a mnie sporo, zwłaszcza w mieszkaniu :oops:

Faceci robią po prostu problem tam, gdzie go nie ma, mam wrażenie że oni muszą zawsze z czyms walczyć, bo inaczej by się nudzili. I jak prawdziwego wroga/ zagrożenia nie ma, to go sobie wymyslą :roll:

KatS pisze:A kto nie lubi? Ja mam z tym w sumie łatwo, bo każdy jest ode mnie wyższy

Zawsze zazdrościłam wzrostu niższym koleżankom. Ja mam 173cm. Niby nie dużo, ale moim ideałem jest 155cm :oops:

KatS pisze:Problem w tym, że jemu w ogóle mało co przeszkadza, a mnie sporo, zwłaszcza w mieszkaniu

Oj, szkoda. Ale może coś by się znalazło

Antonina Kotojewska - wąsaty wąsacz

Kto przegląda forum