Stella i Ciri, dziewczyny z Dublina cz. 2 - do zamknięcia

Zmykam z forum, a na dobranoc bardzo krótki filmik - jak Ciri reaguje, gdy wyczuwa, że obiad już prawie gotowy. Nie umie wytrzymać pół minuty bez żałosnego płaczu - bo przecież to zagłodzony kotek!

https://www.youtube.com/watch?v=b5yfAea ... e=youtu.be

Ja pierdziele ale słodycz :1luvu:

jakbym Tosię słyszała tylko Tosia już ma bardziej stanowczy głosik i wchodzi mi pod widelec

hahaha

uwielbiam ten żałosny ton miauknięć "głodowych", kiedy kotek daje znać, że już już zaraz skona, jak nie dostanie papu :mrgreen:

Najfajniej wyglada jak robi to wielki opasły kocur :mrgreen:

Tym samym piskliwym głosikiem :ryk:

Ciri jest na prawdę ładniutka :1luvu:

Hihihihi

Ale słodka!
Stwierdzilismy z moim mezem ze niebawem przejdzie mutacje, tak słodko popiskuje sobie jeszcze :mrgreen:

Fuks teraz skrzeczy :ryk:

Tosia tez skrzeczy :wink:

Cześc

Czesć!

No słodka jest i piękna, co poradzić :1luvu:

I też mnie rozbraja to popiskiwanie.
Ciekawa jestem, czy głos jej się zmieni - chociaż Stella ma w sumie podobny żałosny pisk, może mniej przypomina nadepniętą gumową zabawkę, ale też taki mizerny i cieniutki. A skoro mała lubi ją nasladować...

Stella mnie nie lubi

Po pierwszych pięciu tygodniach z Ciri doszłam do takiego wniosku. Ma bardziej miziaste dni, ale to są tylko dni i nawet wtedy to nigdy nie jest to co było. A większosć czasu nie chce, żebym ją głaskała, ucieka. Nie przychodzi się przytulić. Jest poprawnie, ale na dystans. Ostatnio chociaż leżała ze mną na wersalce, kiedy oglądałam fimy. Teraz już nawet tego nie robi. Jest dla mnie po prostu... zimna, nie ufa mi. I wiecie co, boli mnie to

Brakuje mi mojej Stelli. Wiem, że nieźle jej się układa z Ciri, to mnie cieszy. Ale jakkolwiek żałosnie to brzmi, ja też potrzebowałam tego jej przywiązania i uczucia - i nie ma go już. Cos się zmieniło i wcale nie na lepsze... bardzo, bardzo tęsknię za moją futrzastą przyjaciółką

Ależ słodziak, piszczałeczka :1luvu:

A może Stelli minie chłód do Ciebie jak Ciri podrośnie :wink:

Mam to samo z Marysią odkąd jest Tosia

Ale wierzę, że to minie, że za mało czasu minęło.

A jak tam wczorajsza nocka? Skończyłaś grę?

Kotimont - fajnie by było jakby jej przeszło z czasem ale... jakos się za bardzo nie łudzę

Klaudia - skończyłam, podobno są 3 możliwe zakończenia, poczytałam trochę w necie bo historię trzeba trochę samemu złożyć w całosć na podstawie tego, co się odkryje, a najwyraźniej pominęłam niektóre wskazówki - w każdym razie ta odkryta historia jest raczej paskudna i smutna, ale za to jaka ciekawa w grze

Mary

weekendowo!

Ten żałosny głosik jest cudny, moja dwójka też już tak od rana miauczy z głodu, szczególnie wygłodzony Hugo i Pusia, Migotka grzecznie czeka i nie jojczy jak ta dwójka. Muszę ich nagrać :ryk:

W tych grach "dziecinnych" też są nieraz paskudne historie, więc w sumie to jest bardziej dla młodzieży. Czasami jest trudno nawet i trzeba szukać wskazówek w necie, ale są fajne

Lubie je

I co chwilę wychodzą nowe

klaudiafj pisze:Mam to samo z Marysią odkąd jest Tosia Ale wierzę, że to minie, że za mało czasu minęło.

Tak samo mam z Igą odkąd jest Tereska :mrgreen:

Cuda na kiju mamy z tymi kotkami :mrgreen:

klaudiafj pisze:Cuda na kiju mamy z tymi kotkami

Ale jakby było smutno bez nich. :cry:

Stella i Ciri, dziewczyny z Dublina cz. 2 - do zamknięcia

Kto przegląda forum