Jestem Miś, kochany, słodki Miś :)

To dobrze ze calej "rodzince" sie powiodlo

Blue, tak pięknie piszesz, że czuję się jakbym Miśka znała osobiście.

Tak pomyslałam, że Rudy to jeden z tych dwóch szpitalnych kociaków.

Może (fantazjując) cała czwórka jest rodzeństwem, a Miś jest jaki jest, bo po odłowieniu matki musiał sam dawać sobie radę co uaktywniło chorobę?
No chyba, że w tym szpitalu macie jakieś tajemnicze promieniowanie...

wiesz - moze to tak od czapy....ale czy np provera mogła spowodować takie zmiany ?

Osiem lat temu ruda się pusciła. Znaczy przegapiłam, rano wyszła bez jakichkolwiek objawów rujki ( pierwszej), wróciła dopiero późnym wieczorem - też bez objawów, ale tak złachana ( marzec to był), ze wątpliwości nie miałam. Mozecie bić - ale ja się nawet ucieszylam, jeszcze nie internetowa byłam :oops:

. No ....tylko różowo nie było, zamiast oczekiwanych kociatek i cudu narodzin - tak, tak, teraz sama z siebie szydzę - była cesarka, dwa płody, jeden obumarł na wczesnym etapie ciąży, drugi zatruł się toksynami z rozkłądającego sie pierwszego. Po wszystkim wet zadał mi pytanie czy podawałam kotce hormony anty. Bo jej jajniki wskazywały na przyjmowanie dużych dawek hormonów i to najprawdopodobniej było przyczyną obumarcia płodów.
Ja nie podawałam, ale.....jakiś czas później sąsiadka , w takiej luźnej rozmowie wspomniała, ze dodaje proverę do jedzenia wystawianego takim wioskowym kotkom - w tym jej własnym.
Moze wpływ hormonów na kotkę juz zaciążoną skutkuje nie tylko obumarciem płodów, ale np - w mniejszej dawce - zaburzeniami rozwoju gruczołów dokrewnych u płodów.

Nie mam pojęcia czy kotka - matka miała podawane jakieś hormony - wątpię szczerze, ale diabli wiedzą.
Za to kiedyś ratowałam kociaki odrzucone przez kotkę, kotka była blokowana zastrzykami, mimo to zaszła w ciążę, co więcej, już w ciąży dostała kolejny zastrzyk - bo właściciele nie wiedzieli że poprzedni zawiódł. Maluchy miały kilka dni gdy się o nich dowiedziałam, właściciele bardzo chcieli je uratować ale nie dawali rady się nimi zajmować, nie potrafili karmić, no nie szło im mimo najlepszych chęci. Przejęłam maluchy - wkrótce zaczęły umierać, jeden po drugim, w odstępach kilkudniowych, ostatni miał prawie trzy tygodnie. Umierały identycznie - wszystko ok, nagle kociak robił sie spokojniejszy, bardzo powiększały mu się nerki, w kilka godzin umierał. Mimo iż do chwili pojawienia się objawów pięknie jadł, załatwiał się i nic niepokojącego się nie działo.

Nie wiem co się z nimi działo, tym bardziej że było to ponad 10 lat temu - ale jakoś wiążę to z tym co zaznały jako płody.

Ogólnie jestem absolutnie na nie blokadom hormonalnym u kotek - z niewielkimi wyjątkami tylko.
A i tak jeśli mają być wyjątki (np. poważne przeciwwskazania do kastracji) - to wtedy tabletki a nie zastrzyki.

izka53 pisze:sąsiadka , w takiej luźnej rozmowie wspomniała, ze dodaje proverę do jedzenia wystawianego takim wioskowym kotkom - w tym jej własnym.

Sąsiadka ma nie po kolei w głowie, każdy lek niewłaściwie podawany szkodzi. Wszystkie leki należy podawać zgodnie z zaleceniami, przestrzegając dawek i odpowiednich odstępów. Sama widzisz jak to się skończyło w przypadku Twojej kotki

Dokładnie, lek hormonalny podawany w przypadkowy sposób, do jedzenia dla wielu kotów, w rezultacie kotki raz przyjmują 3 krotną dawkę, potem o wiele za małą, potem znowu za dużą i znowu za małą - to prosta droga do totalnego rozchwiania i tak u kotek mocno niestabilnego układu hormonalnego, a co za tym idzie do powikłań tego stanu - złośliwych guzów sutek, ropomacicza, powikłanych ciąż.
Bez sensu

oczywiście, że bez sensu. Ale to było 8 lat temu. Sasiadka jest starszą osobą, taki sposób polecił jej jakis wet, do którego jeździła z psem.
Teraz juz tego nie robi, bo kotów już nie ma - to były takie dziki podwórkowe, psa nie ma, miał 21 lat jak odszedł, jakieś 4 lata temu.
Ale .....z podobnym traktowaniem kotek wolnozyjących spotkałam sie nie po raz pierwszy - wprawdzie to było baaaardzo dawno, ale pani, która to propagowała, była z Tozu i zaopatrywała w proverę osoby dokarmiajace koty w jednej ze starych dzielnic Poznania, gdzie wówczas pracowałam.

**Adopcje: 12 >>**

Co u Misia słychać?
Co u was tak w ogóle ?

Przepraszam że piszę dopiero teraz ale miałam problem z komputerem przez ostatnie dni, ledwo dyszał.

Miś czuje się wyśmienicie

Biega, szaleje, bawi się, nie ma najmniejszych objawów swojej przypadłości. Jedynie troszkę nietypowy sposób poruszania się, taki słodki strasznie, ale jednak odrobinę różny niż u pozostałych kotów. Tyle że to już też śladowe.
Bardzo do przodu poszedł też intelektualnie. Jakoś tak nagle.
Wczoraj miał badania krwi, dzisiaj wyniki.
Mam nadzieję ze będą dobre

**Adopcje: 12 >>**

za wyniki

Wyniki Misia wskazują na konieczność zwiększenia dawki sterydu (podskoczył potas, sód na dolnej granicy normy) - co nie jest niepokojące bo Miś rośnie i masy nabiera, od ostatniej wizyty (miesiąc temu) przytył pół kilo.

Misiowe hobby ostatnio: kradzież różnych małych przedmiotów i ich ukrywanie :strach:

Postrach padł na korki do zlewów, kabiny, klocki lego i drobne zabawki naszego syna. Ostatnio ukradł i przeniósł do drugiego pokoju małą szklaną figurkę. Nic nie jest bezpieczne.
Drugie hobby - topienie myszek w miskach z wodą. Robi to namiętnie i z wielkim zaangażowaniem

Fajnie przeczytać, że u Misia wszystko dobrze

Te jego nowe zabawy to pewnie skutek rozwoju intelektualnego :ok:

Dorosleje malenstwo

Pomyślałam że napiszę słów parę co u Misia.

Wczoraj miał pobieraną krew - tak ufa swojej Pani Doktor że podał jej łapę i praktycznie nie trzeba było go trzymać - leżał, mruczał i pozwalał sobie krew utoczyć.
Dzisiaj przyszły wyniki.
Miś po raz pierwszy w swojej historii, a krew miał badaną już naprawdę wiele razu ze względu na konieczność modyfikowania dawki sterydu w zależności od wyników jonogramu (Miś intensywnie się rozwija) - miał IDEALNE wyniki krwi!!!!
Po raz pierwszy w życiu ma w idealnej normie fosfor i wapń.
Nie mówiąc o potasie i sodzie

Wszystkie wyniki piękne, zwykłe i normalne - a nie cudaczne jak na kociaka z ch. addisona przystało

Tak poza tym - Miś czuje się wspaniale, jest tfu, tfu - bardzo stabilny, nie ma absolutnie żadnych niepokojących objawów - jedynym czymś naprawdę do czego można sie przyczepić są maleńkie jąderka które na dokładkę wędrują w te i nazad. Były malutkie, są malutkie.
Ale tak poza tym - Miś to okaz zdrowia

Zęby wymienił bez większych dodatkowych problemów, skacze spod sufitu na podłogę i nie rozpada się w proch - więc kości ma mocne

Widziałam kilka razy jak przeglądał się w lustrze, ewidentnie robił miny, przyglądał się odbiciu, wykonywal dziwne ruchy, strzygł uszami - dałabym sobie palec uciać że on wiedział że siebie widzi.

Czarna go kocha, mamusiuje mu niemożebnie.
Ale co więcej - ostatnio Miś nawiązał dziwna więź z.... Bąblem. To kot totalnie introwertyczny jeśli chodzi o kontakty z innymi kotami. Nie wchodzi z nimi w interakcje, o ile nie naruszają jego przestrzeni, nie czepia się ich chyba że ma nerwa, wtedy lata i szuka zaczepki ale tak chwilowo, pysknie i ucieka, nie ma absolutnie potrzeby wchodzić z nimi w żadne bliższe relacje. W dodatku to bardzo neurotyczny kot. A Miś przełamał tą jego skorupę, Bąbel go nawołuje, rozgląda sie za nim, szuka go gdy Miś zniknie mu z oczu, widziałam jak się raz bawili razem!!! Bąbel i zabawa z innym kotem to coś niewyobrażalnego

No i ogólnie - Miś nadal jest słodyczą, urokiem i chodzącą kociowatością

Jestem Miś, kochany, słodki Miś :)

Kto przegląda forum