Jestem Miś, kochany, słodki Miś :)

[Blue]

Dziękuję, dziękuję

Wiecie co, dziwna jest ta czasoprzestrzeń.
Przecież mam Misia od trochę ponad miesiąca. A tyle się w tym czasie wydarzyło.
Miś tak bardzo się zmienił. Ja mam wrażenie że to złe było rok temu. Mam świadomość że było, pamiętam o tym choćbym wolała nie - ale nie dociera do mnie że to sprawa sprzed kilku tygodni dopiero. Dziwne to jakieś takie.
Może dlatego że Miś budzi we mnie jakieś takie szczególne wibracje.
Od samego początku. Nie pierwsza to i nie ostatnia zapewne kocia bida którą ratujemy. Miś to jest taki jakiś kot który rozsiewa dobrą energię. Taka dobra dusza.
Mam wrażenie że mieszka z nami od zawsze.
Kurczę, sentymentalna się robię

[haaszek]

Kochasz go po prostu. Przyznaj się

[kwinta]

Kochasz go po prostu. Przyznaj się

Już dawno się przyznała

[Blue]

To prawda
Nigdy sobie nie pozwalałam na takie uczucia wobec kociaków z założenia do adopcji.
Czasem niektóre zostawały - ale to zawsze była inicjatywa ze strony mojego męża drogiego.
On, bywało, dawał się omotać
A ja jako kochająca żona wykazywałam się zrozumieniem
Ja gdy wiedziałam że kot jest do adopcji - włączałam sobie jakiś taki wewnętrzny filtr.
Dotychczas niezwykle skuteczny
Misiek namotał

[ASK@]

Każda zna takiego motacza
Czarusia cholernego

[Blue]

No ale jak tu nie zakochać się w takim cudaku

Albo takim - który chce mnie przyprawić o zawał siedząc pod sufitem i robiąc miny

Nie mówiąc o takim - tu z wujkiem El Cotem
Podobieństwo postury, wyglądu i poziomu inteligencji przypadkowe

[Maraszek]

Jej, dopiero odnalazłam wątek.
Doczytałam od początku.
Kibicuję Wam najgoręcej - tfu, tfu, przez lewe ramię
Miś to przesłodycz absolutny
Poproszę o numer konta.
Serdeczności

[Blue]

Na zdjęciach tego nie widać, nie widać sposobu poruszania się, mimiki, tego wyrazu bezgranicznej ufności w dobro tego świata na mordce
To jest taki całokształt Misiowy

Miś jest najpocieszniejszy gdy się czegoś wystraszy.
Zaczyna biegać wtedy na przestrzeni jakichś 2 m2, podskakuje, biegnie, zatrzymuje się, zawraca. Nie przyjdzie mu do głowy uciec i się schować. Gdy się go wtedy przytuli - wtula się jak bezbronna koala.
Wieziony do weta - zakrywa sobie łepek łapkami.
Pociecha taka

Maraszek -piszę pw, dziękuję

[zuza]

On mi Leosia przypomina z charakteru

[Blue]

Wróciłam z Misiem od okulistki.
Po zwyczajowym zadziwieniu: o matko, kot z chorobą addisona???? pani doktor przystąpiła do badania wypatrzonego przez naszą lekarkę czegoś co wyglądało jak wrzód.
Otóż wrzód to nie jest, choć mogło tak wyglądać na pierwszy rzut oka.
To blizna po dziurze w oku, przez które pół oka wyciekło.
Aaaaa!!!!
Na szczęście - czymś tam się zaczopowało i dziura zarosła.
Blizna czasem jest bardziej wyraźna, czasem mniej, ogólnie bez leków barwiących i sprzętu prawie jej nie widać.
Oko o dziwo jest widzące, mimo swoich przygód.
Na oku narasta symblepharon (to wiedzieliśmy, ale jest niewielki póki co) - ale mamy nawet nie myśleć o jego usunięciu, przy stanie oka jest to 50 % szans że Miś straci wzrok nawet jeśli operacja się uda. Pomijając ryzyko dla Misia samej operacji. Absolutnie ryzyko się nie kalkuluje.

Tutaj opis Misiowego oka i paragon.

[ariel]

Miś to kot pełen niespodzianek.
W sumie tfu, tfu, nie najgorzej.

[haaszek]

No tak, on nie może mieć zwykłego wrzoda, on musi być oryginalny
W sumie blizna to chyba lepiej niż wrzód, ale może już tych atrakcji wystarczy?!

[Blue]

No - nie da się ukryć - mogło być gorzej
W sumie to co jest nie powinno Misiowi przeszkadzać, nie powinno się pogarszać, Miś widzi - więc na pewno jest to lepsze niż nagle powstały wrzód. Tyle że jak zwykle u Misia - musi być nietypowo
Wychodzi że jednak coś bardzo niemiłego Misia w życiu spotkało - i ten ogonek i oko.
No ale - było, minęło.
W obu oczach jest też lekki stan zapalny rogówki - na to Miś już dostał leki, ma mu szybciutko minąć.
Ogólnie pani doktor bardzo optymistycznie widzi sprawę Misiowych oczu.

[Amica]

[fili]

Mnóstwo kciuków
A jak Miś zniósł badanie okulistyczne?
Fajnie, ze to oczko tak się wyremontowało samo i dalej funkcjonuje.