Gaja, Morfeusz, Joachim - moja ogoniasta rodzinka :)

No to trzymam kciuki żeby znowu się poprawiło

Dziękujemy

Kciuki i dobre myśli zawsze się przydają

Więc proszę , również trzymamy :ok:

Wazne ze są poprawy, i to takie fajne

Hej Bożenko

No przynajmniej nie są to tak straszne cukry, jakie się utrzymywały na początku. Wczoraj wieczorem glukometr wskazał 249, nie ucieszył nas ten wynik, ale dziś rano było 120, więc generalnie w normie

Najważniejsze, że cukier nie za wysoki i nerki nie zagrożone. Jeżeli będziemy mogli utrzymywać takie poziomy cukru, a najlepiej poniżej 200, to będzie ok

Jest to trochę uciążliwe, bo muszę być w domu o określonych godzinach...
A poza tym martwię się o urlop. Ktoś chętny przyjechać i zaopiekować się nimi w czasie urlopu?

No to o problem...Ja bym nie miała nikogo.

Hej

Mam ten sam problem

I chyba nigdzie nie pojadę nawet na 3 dni.
Nie jest łatwo zaopiekować się kotem, psem to co innego, ale przy kocie to trzeba mieć oczy dookoła głowy i znać zasady bezpieczeństwa

Nie znam się na cukrach, ale z tego co piszesz wynika że jest całkiem dobrze

No właśnie. A u mnie jeszcze musi być to ktoś, kto zmierzy cukier i poda insulinę. Nie każdy zrobi zastrzyk...

No właśnie :/

Nie mogłam się powstrzymać

Kochany Nugatek, czy on nie jest rozczulający? Słodkie maleństwo

I Nescę baardzo polubiłam, jakoś mnie za serce chwyciła. Jej spokój, tak można się do niej poprzytulać.... nie wiem, ale ciągle o niej sobie myślę

Tak pięknie razem z Nugacikiem wyglądają

Możecie się ze mnie śmiać, ale jak mój Eustachy ostatnio trochę chorował i kichał, to wcale nie polecano jakichś ciężkich leków czy okrutnych metod ingerencji w jego układ odpornościowy, ale kazano mi spróbować podać mu jakieś lekkie - homeopatyczne rzeczy. Wzięłam http://oscillo.pl/, rozdrobniłam na proszek, wymoczyłam w wodzie i podałam trochę do karmy. Po dwóch dniach Eusti już śmigał po firankach i balkonach sąsiadów. Niby dla ludzi, ale ziołowe sprawy są w końcu dla wszystkiego, co żyje

Slodki maluszek, i miłego dnia Dorotko

Zakochałam się w Nesce i Nugaciku

Konie są w ogóle piękne...
Na początek pokażę Wam konia z niebieskim oczkiem. Dyzio jest wielki. To największy koń, jakiego w życiu widziałam. Może są i większe, ale ja niedużo koni widziałam. Może dlatego Dyzio zrobił na mnie takie wrażenie. Porównajcie sobie. Dyzio, potem ja, a potem konik normalnej wielkości. No czyż Dyzio się nie wyróżnia?