Mam Szczypiorki, Nero-szkolenie psa czy mnie?

Znam taka dwunogą ,ktora polamala gips trzy dni po włozeniu w nia nogi- to nie kwestia zagipsowania tylko charakteru :twisted:

Zartuje ,ale nie jest mi do smiechu- ogladam moje skarbonki kocie- bo idzie swiateczny weekend :evil:

-patrze by sie cos nie wyklulo :roll:

Debi już z nami nie ma. Odeszła w nocy, we śnie.
(*)

... [']...

Bardzo mi przykro [']

Jakoś mi się wierzyć nie chce, tak to szybko, z dnia na dzień....

Siedzę w pracy i jakoś uwierzyć nie mogę

o nie

[']

A niech to....
Strasznie mi przykro.
[']

Och psiaku

Femka...

Prawdopodobnie nowotwór bardzo się uaktywnił po pierwszej operacji. Debi schudła ponad 2 kg, ale kładłam to na karb powagi ciężaru pierwszego zabiegu. W niedzielę była nieswoja, dlatego sprawdzałam jej brzuch i znalazłam nowe guzy. Gdy w poniedziałek pojechałam z nią do lecznicy, nie poznała mojego Taty, za którym szalała. W ogóle nie kojarzyłam tych dziwnych zachowań z nowotworem, raczej z urazem pooperacyjnym, ze strachem przed nowym zabiegiem. Z wiadomości po poniedziałkowej operacji najbardziej przestraszyło mnie, że powiększył się węzeł chłonny. Ok, wiedziałam, że suka ma wyrok, ale nie sądziłam, że z natychmiastowym wykonaniem.

Nie wiem, czy kiedykolwiek jeszcze zdecyduję się na adopcję psa. Widać mój dom nie jest najszczęśliwszy dla tych zwierząt.

Femka pisze:Nie wiem, czy kiedykolwiek jeszcze zdecyduję się na adopcję psa. Widać mój dom nie jest najszczęśliwszy dla tych zwierząt.

Uważam, że Twój dom jest bardzo dobry i szczęśliwy, chociaż może w tej chwili to nie jest dobrze powiedziane.
Bierzesz zwierzęta niewiadomego pochodzenia, po przejściach, w różnym stanie zdrowotnym i nie najmłodsze. Nigdy nie przewidzisz choroby. Robisz, co tylko w Twojej mocy. Dajesz im dom, opiekę i miłość. Czynisz ich życie szczęśliwszym, spokojnym i bezpiecznym. Twój dom jest szczęśliwy dla zwierząt.
Debi była u Ciebie szczęśliwa. Sama to widziałaś w jej oczach.

Gdybyś się upierała, żeby był "najszczęśliwszy" w sensie "żyli długo i szczęśliwie, a zmarli w sędziwej starości", to byś sobie zafundowała zdrowego szczeniaka, a i to los różnie karty rozdaje. Jest "najszczęśliwszy" w sensie że wyniszczonym, zmarnowanym stworzeniom dajesz coś, czego wcześniej nie zaznały - bezpieczeństwo i miłość. Niestety, biologii nie przeskoczysz, nie wszystko da się odrestaurować dobrymi warunkami, czasem zniszczenia są zbyt głębokie i ukryte.

Oczywiście nikt ci nie będzie wciskał na siłę następnego psa, zużyłaś się przy tych dwóch suczynach emocjonalnie i nie tylko. Czy i kiedy będzie kolejna psia jednostka - musi wyjść z ciebie samej...

Straszne. Trzymaj się Femka.

Mam Szczypiorki, Nero-szkolenie psa czy mnie?

Kto przegląda forum