Księżniczka Ofelia i Mała Czarna Carmen IV- i po świętach

mryczór

Ofelku, bo Duza gotowała dzisiaj obiat i siem nie podzieliła nic a nic. Ona jus chyba mnie nie kocha, mam takie podejzenie. Beniu powontpiewający

Beniu. Moja Duża się musiała podzielić z mną, bo inaczej bym se sama amciała :evil:

Weś ty wychowaj tą niegrzecznistą Dużą, najlepsiej zębkami i pazurkami.
Ksiązniczka Ofelja

Duże są niewychowalne
Inka

Duża jezd okropeczna. Wczoraj calutki dzień nie było jej w domciu. rano szypko tuptała do pracy, później przelazła i zaraz znów wylazła, ledwo nam kotkom zdążyła dać amciu, i wróciła okropecznie późno :evil:

Chyba jej nasiusiam do kapciów :evil:

I jeszcze pachniła opcym kotę! i bezczelmnie mówi, że to nie opcy kot ino z miau i że poznała jedmną Ciocię z miau. Ona się cieszy jak gupia, a ja bym wolała, coby nigdzie nie tuptała ino siedziała w domu z nami kotkami.
Książniczka Ofelja zagniewana

Nasza robi to samo - znika na cały dzień, nie ma jej, siedzi gdzieś w jakieś gópiej pracy, a my tu głodni. Potem ona jedzie do takiej innej Dużej, co tu u nas była i przedstawiła się jako bapcia. No i jak nasza Duża wraca od tej bapci to zawsze czuć od niej innym kotem. I to jusz chyba nazywa siem zdrada. Eliszka i Beniu

Obie z Ofelią jesteśmy dumne z Czarnidełka

Mała czarna "tajfłapa" coraz sprawniej poluje na ćmy. Wczoraj pożarła dwie, z niewielką tylko pomocą (np. z postaci trzepnięcia ćmy gazetą, żeby z poziomu sufitu zleciała na poziom podłogi). A jak profesjonalnie ganiała za sznurówką! No i często udawało jej się złapać papierek na końcu sznurówki (kiedyś zwykle chybiała). Dobra Ofelkowa szkoła!
Ofelia co najwyżej może być nieco zazdrosna, bo wszystkie zdobycze pożera Czarnidełko, no i nie daje się Ofelce pobawić, sama dzielnie morduje.

Melinda też czasami już trafia łapką w futrzaną myszę a nie obok... mysza wielkości średniej gruszki... :oops:

Ofelku, lepiej nakupkaj, będzie to czuć mocniej.
I chodź na wierszyk
Inka

Co się tu dzieje??? Ofelku i Carmencita odcięte od wątku, słyszę, że chcieli je na dywanik przerobić!!! Ratunku!
Inka

No mię Duża chciała zrobiać na dywanika. Za niewinmność. Bo to ta gupia koszulku się do mię przyczepiała i zahaczła o pazurku. A fstrątne Małe Ciorne chciało mię wrobiać, że to niby ja amciam Duziej zez talerza. A ja stałam se grzeczmnie i czekałam na miseczku.
Chyba ją ugryznę w dupinkę :evil:

Książniczka Ofelja

Co za gupia koszulka . Dobrze jej tak :evil:

MB&Ofelia pisze:No mię Duża chciała zrobiać na dywanika. Za niewinmność. Bo to ta gupia koszulku się do mię przyczepiała i zahaczła o pazurku. A fstrątne Małe Ciorne chciało mię wrobiać, że to niby ja amciam Duziej zez talerza. A ja stałam se grzeczmnie i czekałam na miseczku.
Chyba ją ugryznę w dupinkę
Książniczka Ofelja

Nie rób tego, bo się otrujesz!
Inka

- Miaaaaau! Miaaaaaau! Miauuuuu!
Mała Czarna Carmen truchcikiem pognała na balkon. Ofelia powoli, z godnością należną dorosłej kotce potuptała za nią.
- Ofelku, Ofelku, dlaczemu on tam miauka, ten sąsiat? On tak żałośnio miauka!
- Mała Ciorna, ty mu nie wierzaj - odburknęła Ofelia - To opcy kot i może być niebezspieczmny.
- Ale on miauka, że mię okropecznie lubia i chce się z mną bawiać... Ofelku, a może on jezd w mię zakoffany? - oczy Czarnidełka zalśniły z podniecenia.
- Ale ty jezdeś gupia! - westchnęła Ofelia - To opcy kot i cię nie zna i cię nie może koffać. On chce ino twojej misku i twojego amciu. On nie jezd kotę-dżętelmenę.
- A skąt wiesz, Ofelku? - buntowała się Carmen - Posuchaj, on tak tąsknie mię woła.
Ofelia dostojnie zasiadła na miękkim krzesełku i przelotnie zerknęła na kocią głowę wystającą zza załomu muru. Później spojrzała na mały łepek Czarnidełka.
- Kot-dżętelmę tak nie miauka. Ten opcy miauka besczelnię do nas kotek. My jezdeśmy damy i do nas nie wolmno tak miaukać. Pamiątaj, Ciorna, kocur ma cię szanowić i pisać do cię namiątne listy. Tak jak mój rycerz Lilo do mię...
Ofelia przymknęła oczka i wciągnęła głęboko powietrze. Nadal czuła w nosku wspaniały aromat długiego listu od Lila, który wywąchała z ubrania Dużej. Lilo, ach Lilo! Tak chętnie znów by do niego napisała i niuchała odpowiedź. Ofelia się rozmarzyła...
- Miaaaaau! Miaaaaaau! Miauuuuu!
- Ej, ty, opcy! Nie przeszkadzaj mię medytowić! - syknęła groźnie Ofelia.
- A o czym ty mędytujesz, Ofelku? - dopytywała się Carmen
- Jak to o czym? O mięłości! - westchnęła rozmarzona Ofelia.

Genialne!

Księżniczka Ofelia i Mała Czarna Carmen IV- i po świętach

Kto przegląda forum