ŚLEPACZKI CZ.VII -DO ZAMKNIĘCIA. dziękujemy

co z Perełką?

czarno-czarni pisze:co z Perełką?

Pani zainteresowana adopcją pozna dziś Perełkę, a także zobaczy "na żywo", jak radzą sobie koty niewidome oraz kot niewidomo-głuchy. Będzie też okazja, żeby opowiedziała o swoich kotach, bo w przypadku tej adopcji ich charakter jest szczególnie ważny.
Cały czas nie mamy pewności, czy Perełka słyszy czy nie - zaczynamy podejrzewać, że tylko udaje, że nie słyszy :wink:

Bazyliszkowa pisze:
czarno-czarni pisze:co z Perełką?

Pani zainteresowana adopcją pozna dziś Perełkę, a także zobaczy "na żywo", jak radzą sobie koty niewidome oraz kot niewidomo-głuchy. Będzie też okazja, żeby opowiedziała o swoich kotach, bo w przypadku tej adopcji ich charakter jest szczególnie ważny.
Cały czas nie mamy pewności, czy Perełka słyszy czy nie - zaczynamy podejrzewać, że tylko udaje, że nie słyszy

Zaklinamy los aby się udało!!!
w razie potrzeby ssłużymy pełnym wsparciem merytorycznym oraz bezpłatną pomocą znakomitej behawiorystki.
Czekamy na szczęśliwe wieści o Perełce

jerzykowka pisze:
Bazyliszkowa pisze:
czarno-czarni pisze:co z Perełką?

Pani zainteresowana adopcją pozna dziś Perełkę, a także zobaczy "na żywo", jak radzą sobie koty niewidome oraz kot niewidomo-głuchy. Będzie też okazja, żeby opowiedziała o swoich kotach, bo w przypadku tej adopcji ich charakter jest szczególnie ważny.
Cały czas nie mamy pewności, czy Perełka słyszy czy nie - zaczynamy podejrzewać, że tylko udaje, że nie słyszy

Zaklinamy los aby się udało!!!
w razie potrzeby ssłużymy pełnym wsparciem merytorycznym oraz bezpłatną pomocą znakomitej behawiorystki.
Czekamy na szczęśliwe wieści o Perełce

U nas Shila juz w pełni władz ruchowych,oczko slicznie się zagoiło,ale tak rozrabia,że człowiek mało zawału nie dostanie.Wczoraj wcisneła się między obudowę kominka i siedizała w kominie :strach:

wejść weszła,ale wyjść nie umiała juz "gówniara",mało jej nogi nie wyłamałam,zeby ja jakos stamtąd wyjac :oops:

czarny scenariusz miałam już przed soba...Mineło kilka minut jak znowu tam wlazła :strach:

Tym razem po uratowaniu "córci' dostała po dupinie :oops:

ale do teraz trzyma się od kominka z daleka

ZUCZEK znowu zasmarkany ...nie wiem czy nie ma on jakichs polipów w nosie,bo zbiera mu się świństwo w nosie,a potem wydmuchuje takie "korki",że aż strach...z krwią.Na razie bez antybiotyków jest...

jerzykowka pisze:
Bazyliszkowa pisze:
czarno-czarni pisze:co z Perełką?

Pani zainteresowana adopcją pozna dziś Perełkę, a także zobaczy "na żywo", jak radzą sobie koty niewidome oraz kot niewidomo-głuchy. Będzie też okazja, żeby opowiedziała o swoich kotach, bo w przypadku tej adopcji ich charakter jest szczególnie ważny.
Cały czas nie mamy pewności, czy Perełka słyszy czy nie - zaczynamy podejrzewać, że tylko udaje, że nie słyszy

Zaklinamy los aby się udało!!!
w razie potrzeby ssłużymy pełnym wsparciem merytorycznym oraz bezpłatną pomocą znakomitej behawiorystki.
Czekamy na szczęśliwe wieści o Perełce

Na razie nie ma żadnych decyzji, sprawa jest otwarta, w więc nadal szukamy najlepszego domku na świecie :ok:

No to

dla Perełki!

PILNE !
13-letnia LOLA
Została oddana z 22-letnim Albertem (adoptowany)-powód: bo jest stara. Lola ma wrzody na oczach (jest leczona) i przez to prawie nic nie widzi. Jest przestraszona i bardzo smutna z powodu utraty domu. Tęskni za bliskością człowieka. Uwielbia być głaskana i czuje się bezpiecznie przy człowieku. Gdy się od niej odchodzi i zamyka klatkę, to kuli się i trzęsie ze strachu. Potrzebuje miłości i troski. Nie wiadomo jaki ma stosunek do innych kotów, ale mieszkała z kocurkiem, więc powinna być przyzwyczajona do towarzystwa. Na razie przebywa na izolatce, w klatce (oprócz chorych oczu, nic jej nie dolega. Jest zadbana i dobrze wyglądająca), jednak gdy trafi na sale do innych kotów to sobie nie poradzi...Uratuj biedną, kochaną Lolę !
*wysterylizowana

Schronisko Wrocław: od 13.08.2014
Nr Ewidencyjny: 667/14
Chip: 900164000510574
Budynek nr 3 "Izolatka"

Kontakt:
Wrocław, ul. Ślazowa 2
Biuro Schroniska: 71 362 56 74
Wolontariuszka Aneta: ana.wolf@poczta.onet.pl

Oddana, bo jest stara

.
Jakie to smutne.
I niegodziwe.

Pewnie tak. Najpewniej. Bo rzadziej jest tak, że ktoś nie dał rady i nie chce mówić o powodach. Pewnie bywa.
Niegodziwe okropnie. Ale do końca - jeśli nie byliśmy osobą przejmująca te koty - nie wiemy co to za człowiek.
Dla kotów dramat absolutny i tak.

Mam koleżankę. Koleżanka ma starego ojca, którego wzięła do siebie jakiś czas temu. 100-letniego!!!. Do niedawna dawał radę przemieszczać sie po mieszkaniu przy pomocy balkonika. Parę dni temu wspólny kolega powiedział mi , że koleżanka umieszcza ojca w domu opieki. Wiem jak tam jest - byłam na praktykach w szpitaliku. A dlatego , że przestał chodzic w ogóle i ona nie da rady. Facet jest całkowicie kumaty. Był w komfortowym mieszkaniu, własny pokój, własny telewizor. Własny pies. Pies też stary jak świat. Wyląduje w kilkuosobowej sali. Bez telewizora [do którego do świetlicy nie doczłapie] i bez psa.
Przy wszelkich czynnościach musiała cały czas pomagać. Teraz by doszedł basen pewnie.
Koleżanka jest bardzo silna. Kilkanaście ostatnich lat pracowała we Włoszech właśnie jako opiekunka od takich ludzi.
Ale może już tych sił nie ma? Ma sporo rodziny tutaj ale nie pozwala nawet wspomnieć, że może by... bo oni pracują.
Martwie sie o psa. Ona go nie lubi. Karmi i wyprowadza bo musi, nie pozwala wchodzić do jej pokoju bo sierść..
A w sumie jest bardzo dobrym człowiekiem - jak tylko mogła to każdemu pomagała, dzieliła sie jedzeniem i takie tam.
No, nie wiem - jakby tak oddzielić jedno od drugiego..