Kiedy pierwszy raz odwiedziłam ich podwórko, nie mogłam doliczyć się wszystkich bytujących tam kotów. Większość była chora, w tym dwutygodniowe maluszki, którym nie udało uratować się życia.
Zaczęłam robić porządek.... Dziś z 18!(niezabezpieczonych) kotów na miejscu pozostały trzy kotki, które dzięki uprzejmości starszego pana, mogą spokojnie żyć na jego podwórku, mają również możliwość wejścia do przybudówki domu, w której mają swoje legowiska i "kuchnię".
Ja donoszę im jedzenie i dbam o ich zdrowie. Kotki są oczywiście wykastrowane.
Marysia jest najstarsza. Ma ok 10-12 lat. Szefuje na podwórku. Potrafi kotkom dać z liścia ale boi się burzy i nie lubi zmian.
Zosia ma lat 7-8. Jest subtelniaczkiem o cienkim głosiku, który podczas wizyty u weta ugryzł mnie tak, że pół roku brałam antybiotyk;-/
No i Krysia. Najmłodsza - 5-6 lat. Krysia jest najmniej ufna. Niepozorna jest największym łowcą i wędrownikiem.
A tu razem
