Proszę Państwa, oto Krzyś - część pierwsza

No to świetnie, że zabieg się udał :ok:

Czy możemy liczyć na zdjęcia?

Lori to zdrowa, silna kotka, nie wątpiłam, że zabieg się uda. Tylko skąd biorą się nagle takie paskudztwa?
A o zdjęcia i ja proszę, jeszcze nie pokazywała Pani koteczki z chlewika - Vicky

Lemoniada pisze:Kasiu, dziękuję za przepisy, na pewno skorzystam
To prawda, że u nas nie jest łatwo, ceny są niekiedy kosmiczne. Ale nie ma co się zasłaniać wymówkami, muszę w końcu wziąć tyłek w troki i zabrać się za realizację planów i marzeń, teraz jest na to świetny czas
Życzę Ci Kasiu samych powodzeń i przyjemności, a Niuni przesyłam buziaka w samiutki pyszczek

Powiem Ci Kasia, że u mnie chyba dużo dało to, że siedziałam tyle w domu. Miałam czas, żeby za to wszystko się wziąć, przemyśleć, poczytać, zacząć się uczyć gotować. Jeżeli mogę mówić o jakiś korzyściach z tej koszmarnej sytuacji, to na pewno to jest właśnie jedna z nich.
Kasia, nie będziesz miała jakiegoś urlopu? Pewnie przeznaczysz go na wyjazd do Kostrzyna, ale jakbyś miała ze dwa dni wolne...

Główny bohater wątku, wiecznie głodny i z wiecznie brudnymi oczami...

wcześniejsze zdjęcia Vicky są na str. Lori. Widziała je Pani, tylko przy takiej ilości pięknych kotów :roll:

ona umknęła w pamięci.

Bywam na wątku Lori, piszę posty, zdjęcia widziałam, ale wciąż mi mało

kotki są naprawdę cudne :1luvu:

Kasiu, nic nie da się zrobić z tymi oczkami? W Lublinie jest dobry okulista i nie jest w stanie pomóc?

Duża Lori pisze:wcześniejsze zdjęcia Vicky są na str. Lori. Widziała je Pani, tylko przy takiej ilości pięknych kotów ona umknęła w pamięci.

Faktycznie, są, sprzed kilku miesięcy, przemęczona jestem ostatnio, ten tydzień poprzedni dał mi w kość, chyba dlatego gdzieś mi z pamięci wyleciało, aż wstyd... :oops:

ewar pisze:Bywam na wątku Lori, piszę posty, zdjęcia widziałam, ale wciąż mi mało kotki są naprawdę cudne
Kasiu, nic nie da się zrobić z tymi oczkami? W Lublinie jest dobry okulista i nie jest w stanie pomóc?

Dra Balickiego nie brałam pod uwagę, muszę przyznać. Krzyś miał już w tych oczach wszystko, różne krople, antybiogram wykazał dwie różne bakterie, odporne na wszystko, jak się okazuje

Nie pomaga na pewno, że Niunia ma te swoje sensacje z oczami, też na samym początku były antybiogramy, przecież Chrapek też chorował. U obojga wyszła bordatella, Chrapek wyzdrowiał, Niunia - nie. A też już różne leki były wypróbowywane, krople i wewnętrzne. Te wycieki nie są ciągłe, są momenty, że Niunia ma suche, a Krzyś czyste oczy. Staram się je na bieżąco przemywać, Krzyś nie lubi zbytnio, nawet mu robiłam wyrzuty, ze zdjęcie roku mi wyszło, a oczy akurat brudne

Ja też myślałam o konsultacji u dra Balickiego, ale w Chironie dr. Mucha tak mi wszystko ,,przetłumaczył"że odpuściłam. I jak na razie jest ok. A może to alergia??!! A może to już taka ich uroda.

Jeżeli nie ma komplikacji, wszystko wróciło do normy, to nie ma potrzeby konsultować z profesorem, w Chironie są dobrzy lekarze, mają sprzęty, istnieje możliwość wszelkich badań.
A nie opowiadałam chyba, jak to zostałam Panią, Pani Agnieszko

W lutym albo grudniu, kiedy jeździłam z Krzysiem cierpiącym na nowotwór ucha, w lecznicy nastąpiła awaria systemu, pogubiły się dane. Okazało się, że moje koty są, owszem, jest mój adres i telefon, ale zmieniło się imię i nazwisko

Nie wiem czy to był zbieg okoliczności, czy system odszukał Panią po Lori, z którą przecież jeździłam na sterylkę i wszystkie badania, zanim zaczęłam szukać domu, do Chirona właśnie

To moment tuż przed atakiem. Wtedy mogłam zainterweniować, byłam świadkiem, często jednak nie mam takiej możliwości

Chrapek:

Tak!!! a ja miałam taką sytuację teraz. Pośmialiśmy się trochę, i podszedł dr.Rzezak i wytłumaczył,że jest tak namieszane, opowiedział o tej sytuacji i na razie nie ma co ruszać bo totalnie się pokomplikuje. Teraz jak mnie nie znajdą to wiem, że pod Pani nazwiskiem jesteśmy. Jak w rodzinie

Pamiętam,że pani w recepcji zmieniała dane właściciela Lori,ale pewnie danych adresowych nie wklepała, chociaż podawałam.
A zdjęcie kotów, to jakbym swoje widziała. Potrafią parę minut siedzieć w bezruchu patrząc na siebie, jak przed walką bokserską. Z reguły pierwsza Lori łapką pacnie w pyszczek małą i wtedy się zaczyna bitwa. Mała ma odwagę tylko z nienacka
ją zaatakować, podlecieć podgryżć, za ogon złapać, usiąść na niej jak śpi. Przegania Lori z jej ulubionych miejsc wpychając się beszczelnie.Gdzie Lori dłużej zagrzeje miejsce, to ta już nie wytrzymuje z zazdrości i kombinuje jak ją przgonić. A ta jak się wkurzy to mała aż piszczy. i tak w kłółko :ryk:

. Obserwować je to wielka przyjemność. pozdrawiam.

No to niezła historia :wink:

Mnie jest Niuni strasznie szkoda. Ucieka, chowa się przed Chrapkiem, dziś rano przyszła do kuchni napić się wody, w międzyczasie Chrapek położył się niedaleko drzwi, Niunia już bała się wyjść, chciała inną niż zwykle drogą, pod stołem, ale szybko zorientowała się, że w ten sposób także natknie się na Chrapka. Krzysiek twierdzi, że Niunia zaczepia Chrapka, że chce się bawić. Nie sądzę, to pacanie łapką to raczej próba obrony. Natomiast Krzyś to "ofiara losu", zamiast się odgryźć w dosłownym słowa tego znaczeniu, to on kładzie się na boczku i meczy żałośnie. No mam kłopot z tym Chrapkiem...

Mnie też jest szkoda Niuni i Krzysia jak czytam co Chrapek wyprawia z nimi.A może by skorzystać z porady behawiorysty?!

Dostałam raz radę od znajomej zoopsycholog, miałam obciąć pazurki tylko Chrapkowi. Niestety, nic to nie dało, to wszystko siedzi u niego w głowie. Wiem, jakie sytuacje najczęściej generują jego ataki, zazdrość i chęć "zemsty". Staram się nie pomijać go w przytulaniu, braniu na kolana itd., kiedy wiadomo, że biegnie pobić każdego, kto stanie mu na drodze, bo np. zdjęłam go z blatu, biegnę za nim, żeby interweniować. No ale czasem te napady biorą się nie wiadomo skąd

Na UP są od jakiegoś studia w specjalności behawiorystyka zwierzat, jedna znajoma się wybiera, mam nadzieję, że będzie się pilnie uczyć

Kot z d..ą w gipsie!! K...a, jak kot się może połamać.

Cytuję takiego, powiedzmy, znajomego, kilka lat młodszego ode mnie :evil:

Taki komentarz na widok obandażowanego prawdopodobnie kota u innego, powiedzmy, znajomego na rękach :evil:

Musiałam się tym z kimś podzielić, wrrr!

U nas - powolutku. W niezbyt optymistycznych nastrojach opłakujemy odchodzące ciepłe pory roku...

No przecież! Koty zawsze spadają na cztery łapy, a kości mają z gumy. Nie mają prawa się połamać, a o ich prawie do opieki lekarskiej to już ten kolega chyba w ogóle nie słyszał :evil:

Też się nie mogę pogodzić, że jesień tak szybko przyszła

Znów mam rano oczy zapuchnięte i nie chce mi się wychodzić spod kołdry, znów trzeba się ubierać na cebulę i zacząć myśleć z niepokojem o dziczkach, ehh...

Proszę Państwa, oto Krzyś - część pierwsza

Kto przegląda forum