Lili - żuchwa się zrosła, domek jest :), pachnący kotek.

Samo to, że się interesuje jedzeniem, to dobry znak. Stawiam na to, że jednak boi sie bólu przy samodzielnym jedzeniu.

wiata pisze:Wrzucam też kilka zdjęć, bo już wszyscy wiedzą, że Lili jest Lili, ale mało kto ją widział.

Śledzę wątek od samego początku - jako cicha podczytywaczka.

Zdjęcia ukazują jak dużo zrobiłaś dla kocinki. :201494

Życzę, by jak najszybciej kota wróciła do zdrowia.

ja też podglądam. Ona wygląda na silnego kota, może będzie lepiej. zaznaczę wątek sobie

Marcelibu pisze:Czy wetka powiedziała skąd się "wzięła" utrata węchu? Bo utratę wzroku po wypadku łatwo sobie wytłumaczyć.
Czy to nie jest jakiś kłopot w nosku (mechaniczny w sensie)?
Jakiś krzep krwi po uderzeniu, katar...

Nasza pani doktor bierze pod uwagę obrzęk mózgu, ucisk na nerw, może krwiak, w każdym razie z pewnością coś neurologicznego lub właśnie efekt kociego kataru, skrzepów w nosie i uderzenia.
Będziemy pobudzać jej układ nerwowy, ale czekamy aż się nieco wzmocni. Narazie ma 2 antybiotyki i coś na ogólną poprawę odporności. Potem włączymy steryd i witaminę B. Vet mówiła o jeszcze jakimś jednym leku wspomagającym rozruch neuroprzekaźników, ale już mi uciekła nazwa.

kordonia pisze:Samo to, że się interesuje jedzeniem, to dobry znak. Stawiam na to, że jednak boi sie bólu przy samodzielnym jedzeniu.

Wątróbką wzgardziła, ale miksowanym Royalem już nie. Najpierw karmiłam ją strzykawką, ale chyba za dużo jej dałam
w pewnym momencie i mi się rozkichała i rozpluła, potem to wyplute zlizała, wykorzystałam moment i podsunęłam w to miejsce płaską miseczkę i wstrzyknęłam resztę do środka, zjadła sama :201419

. W sumie dzisiaj dostała 40g royala, 20g rano ze strzykawki drugie tyle wciąnęła sama. Potem napiła się ze swojej miski. W poszukiwaniu wody musiała obwąchać 4 miski, więc chyba zaczyna coś czuć. Katar już ustępuje a z nosa nie lecą takie paskudztwa jak wcześniej. Wydzieliny jest znacznie mniej i jest prawie czysta. Po posiłku chciała siku, na poduszkę

, ale ją włożyłam do kuwety, zamiast sikać położyła się. Poleżała trochę i znów na poduchę, więc ja ją znowu do kuwety i tak kilkanaście razy. W końcu stwierdziła, że nie będzie siku i trzyma do teraz :roll:

.
Przy okazji - transporter odesłałam dzisiaj. Jeszcze raz :201494

. Twoja pomoc spowodowała, że Lili jest teraz z nami a nie w schronisku.

Marcelibu pisze: Mnie się wydaje, że Lili troszkę widzi. Ona patrzy ... tak... konkretnie.

Z pewnością coś widzi, ruch, światło i może kontury, na małe rzeczy włazi, ale duże pięknie omija. Pies jest duży, więc łatwo się go leje :twisted:

.

Marcelibu pisze:Jak z sikaniem? Do kuwety?

Jak wyżej, nie i koniec, uparte kocisko.

Marcelibu pisze:Pies jest przepiękny, taki, jakiego by chciała mieć moja córka .

Dzięki, to moje oczko w głowie. Teraz ma 8 lat, ale jak do nas trafiła miała jakiś rok, no może z okładem. Też była po jakimś wypadku. Przywieźliśmy ją ze schroniska w Gliwicach. W lewej, tylnej pachwinie miała ranę wielkości dłoni dorosłego mężczyzny. Zero skóry, dziura taka, że można było do środka zajrzeć. Leczyliśmy ją ponad rok, potem przyplątało się bakteryjne zakażenie jelita a potem wgłobienie. Nie jadła i nie piła przez ponad miesiąc. Zupełnie nic, same kroplówki. Woziliśmy ją na nie 30km dwa razy na dzień, rano i wieczorem. Była 3 razy operowana. Ostatnia operacja była we Wrocławiu. Bałam się, że umrze, chudłam razem z nią. W najgorszym momencie ważyła 17kg, teraz waży o 20kg więcej, ja też :oops:

. Nosiłam ją na siku z drugiego piętra na rękach, bo w bloku nie było windy, a ona nie była w stanie chodzić, ale w domu nie zrobiła. Znajomy robił jej reiki. Chwytałam się wszystkiego. Leczenie pochłonęło tysiące, których nie mieliśmy. Do dziś nie wiem jak to zrobiliśmy, ale daliśmy radę wyrwać ją śmierci z objęć. Nasi lekarze robili część badań i kroplówek za "Bóg zapłać". Rodzina pomagała jak mogła. Ira nigdy nie była sama. Cały czas leciały jej kroplówy, które potem robiliśmy już sami, część podskórnie, bo żyły nie dawały rady. Jezuuu..., jak o ty piszę to chce mi się płakać. To były najgorsze tygodnie mojego życia. Odchorowałam to potem bardzo. No, ale to było dawno. Teraz Ircia śpi obok mnie na kanapie i spokojnie posapuje :1luvu:

.

kotkubinat pisze:ja też podglądam. Ona wygląda na silnego kota, może będzie lepiej. zaznaczę wątek sobie

teesa pisze:Śledzę wątek od samego początku - jako cicha podczytywaczka.
Zdjęcia ukazują jak dużo zrobiłaś dla kocinki.
Życzę, by jak najszybciej kota wróciła do zdrowia.

Dzięki dziewczyny, to dla mnie dużo znaczy, jestem z tych, którzy potrzebują wsparcia, zwłaszcza duchowego i dobrego słowa.

RUDY MIŚ [*]1.08.2019 MAŁA[*] 11.04.2020

Jaka ogromna różnica po kilku dniach

Będzie dobrze :ok:

Spróbuj do kuwety wsypać piasku z piaskownicy zamiast żwirku.

Jesteś bardzo szlachetną osobą, kłaniam się nisko :201494

i oczywiście trzymam kciuki za kotę :ok:

.

ekstra, ze cos sie ruszylo! Masz super dobre serce

i kotka na pewno Ci sie odwdzieczy

Ok, jemy samodzielnie pełną parą. Na śniadanie Lili wciągnęła 2 gourmety i próbowała dopchnąć groszkami, ale nie dała rady gryźć, choć próbowała bardzo wytrwale :ryk:

. Przed chwilą namiauczała na mnie, że pora na kolację. Dostała 1 gourmeta i mini groszki, zobaczymy jak jej pójdzie. W planach mam przygotowanie jej domowego convalescens, poczytałam na forum i podobno żółtko, zmieszane ze śmietaną i wodą doskonale zastępuje weterynaryjną wersję. Jajko się studzi. Nie ukrywam, że względy finansowe są istotne.

Rano było też kuwetkowanie, ale tylko siku. Nie przeszkodziło to Lili przespać w kuwecie całego dnia

. Ooooo, właśnie mój wąż woła, że kota znowu zrobiła siusiu gdzie trzeba, mądry kić, zajarzył :201461

. Niestety kupy dalej niet. Dałam jej 2,5ml parafiny po porannym jedzeniu. Wieczorem dam jej drugie tyle. Jutro dzwonię do vet to dopytam przede wszystkim o to. W razie czego mam też laktuloze. Kici dostała prezent od mojej mamy :lol:

.

Lili pomalutku zaczyna zwiedzać mieszkanie, niestety to już powoduje niepokój u psów. Ira śledzi Lilkę i szturcha ją nosem a Totek generalnie nie reaguje, chyba że Lili nadmiernie zbliża się do jego jedzenia. Jestem pewna, że nie zrobią jej krzywdy, ale wiem, że potrafią być mocno upierdliwe :oops:

.

Wydaje mi się, że pomału wychodzimy na prostą. KK też odpuszcza. Z dnia na dzień jest lepiej. Lili z pewnością czuje. Zaczęła mnie obwąchiwać intensywnie i chyba brzydko pachnę, bo jakoś mniej przytulaśnia się zrobiła. Wygląda to trochę jakby się obraziła, chyba kojarzy mnie z dopyszczkowym podawaniem tych wszystkich paskudztw

.

Jak tak dalej pójdzie niedługo będzie można szukać dobrego DS.

PS. Z ostaniej chwili, wielka śmierdząca kupa też była i to we właściwe miejsce :dance:

. Otwieramy piwo na tę okazję :piwa:

. Ogromnie mnie ciekawi, czy kić dalej będzie spała w kuwecie :roll:

.

Tyle dobrych wieści na raz: była kupa, samodzielne jedzenie (wcześniej picie), odpuszczanie gila w nosie (i pewnie czuje jedzenie i stąd zaczęła sama), siku w kuwecie, zwiedzanie - IDZIE LEPIEJ,a może całkiem dobrze.
No i DS na horyzoncie!!!!!! :1luvu:

wiata pisze:Wydaje mi się, że pomału wychodzimy na prostą.

Gratulacje!

Teraz będzie już tylko lepiej... :201461

Marcelibu pisze:No i DS na horyzoncie!!!!!!

Dopiero będziemy szukać. Myślę, że jeszcze z miesiąc i zaczniemy. Tak po zdjęciu pętli z żuchwy i podniesieniu odporności. No chyba, że wiesz coś o czym ja nie wiem?