Cypisek i Rysio III - Lusia zostaje z nami

[dilah]

Ania moja dusza też jęczy z tego samego powodu

[mamamariana]

A ja wyczuwam tu dziś... jakieś... Urodziny!
Wszystkiego najlepszego, Madziu!

[dolabra]

Sto lat !! Sto lat!!! Niech żyje nam!!

[magdaradek]

Bardzo wszystkim dziękuję za życzenia

[magdaradek]

Kurczę, w ogóle nie mam czasu na miau.....

Ale donoszę, że Rysio lepiej, wyniki poprawiły się, teraz je profilaktyczną karmę, która utrzymuje niskie pH moczu Kattovit. Lubi ją.
Za miesiąc znowu badanie, trzeba trzymać rękę na pulsie.

A Lusia strasznie nam się zasiedziała... muszę w końcu jakoś ją wypromować, bo tak to coraz trudniej będzie z adopcją. Zadomowiła się u nas bardzo, kocha najbardziej mojego TŻ-ta z wzajemnością
Piotrek chodzi tylko i mówi: "Ja nie wiem jak to będzie, ona się tak boi obcych, będzie przeżywała, nie wyobrażam sobie"
To fakt - Lusia boi się obcych ludzi, chowa się wtedy w kąt, ciekawe jak dojdzie do spotkania, w jaki sposób ludzie w ogóle będą chcieli zobaczyć kota, który chowa się w najciaśniejszy kąt oj nie będzie to łatwa adopcja...
Za to do nas Luśka się otworzyła bardzo i otwiera wciąż. Daje sobie już wycałować pyszczek nawet raz na śpiąco udało mi się też obciąć jej pazurki u przednich łapek, u tylnych niestety nie.
Generalnie jest kochaną Lusią Srusią i Pierdusią aportuje jak piesek, gada, grucha, masakruje Cypisa - normalna, żwawa rozrabiara, o.

Zrobię jej foty to tu wstawię. Aha! Nie jest już sznurówką, zrobił jej się piękny brzuszek

[dilah]

Madziu przeżyłam kilka takich trudnych adopcji, co to kota nikt nie widział, ale wierzył, że jest i każde z nich są mega mizizakami

[magdaradek]

pocieszające, mam nadzieję że i tym razem tak będzie

[dilah]

pocieszające, mam nadzieję że i tym razem tak będzie

Madziu pewnie, że tak tylko strasznie się te stwory przeżywa w tych pierwszych dniach. Pamiętasz moją Adolfinkę, przyszli ludzie ją poznać a ona nikomu nawet mnie się nie dawała dotykać, decyzja zapadła po 2h rozmów i uprzedzeń jak to będzie ciężko i trudno, po 3 dniach dostałam mmsa z Adolfinką na kolanach wyciągnięta u nowego pańcia nie wierzyłam...i się poryczałam
Lukrecja nie lubiła nikogo oprócz mnie u pani Zuzanny kilka tygodni dochodziła do siebie, teraz jest mega miziakiem dla wszystkich.
Figa, która do dziś jak przychodzą goście siedzi schowana w pralce i nie wyjdzie póki obcy nie wyjdą, u nas schronieniem było łóżko, ale zarówno u nas jak i u Beatki dla własnych domowników to rozmruczany pieszczoch... jeszcze podawać przykłady

[gosiaa]

Magda, jak czytałam Twój wpis o płochliwości i trudnej adopcji, trzy razy sprawdzałam, czy to Twój wpis, na Twoim wątku, czy Kasi dilah u niej na wątku, tak mi to pasowało do niej

[magdaradek]

No tym razem u mnie się zdarzyło

[magdaradek]

w czwartek w nocy umarł nasz świneczek, Tutek...
nagle, nie wiemy co się stało do końca. Dostał ataków padaczkowych i umarł
Pół roku po śmierci swojego kolegi - Benia.
Nosiłam się z zamiarem doadoptowania mu kolegi, choć pętla świnkowa mnie przerażała. Zwlekałam...
może to dobrze, bo teraz kolejny świniaczek został by sam.
Tutek to ostatnia świnka u nas w domu. Choć kochane, bardzo są te zwierzątka delikatne, a ich śmierć boli za każdym razem... Nie chcemy już tego przeżywać.
Fredzio [*]
Tofik [*]
Elvis [*]
Benio [*]
Tutek [*]

na zawsze w naszej pamięci...

[magdaradek]

ale na pocieszenie wstawię małą sesję zdjęciową Lusi, która wciąż szuka domu. A zgłosiła się do tej pory 1 osoba
dziś odświeżę jej ogłoszenie:





a tu Luśki charakterek :

[magicmada]

Tutka szkoda..., przykro mi, Madziu.

Lusia piękna

[dilah]

Biedny Tutek

[tamiss]

Tutek [*]