MEGA pilne... DT/DS, cokolwiek... Śnieżnobiała kicia...

Zabieg sterylizacji odbył się 21.02.2014.
Też zdaję sobie sprawę, że po takim czasie może to być już nawykowe - oby nie...

Jestem po długich, spokojnych rozmowach z właścicielami.
Będziemy kotkę diagnozować i próbować leczyć, ale naprawdę są BARDZO MARNE szanse, że uda się coś z tym zrobić w tym domu. Nie chodzi o złe intencje właścicieli (!!!!!!). Oni przez lata tolerowali, że czasem Kicię coś przerosło i sobie podsiknęła, albo obsikiwała psie spanie. Ot, Księżniczce wolno było

))))
Ale odkąd dziecko i pies nawiązali pakt przyjaźni i szaleją w domu, dla kocicy ewidentnie jest to za dużo.
Dziecko na swój sposób (nawet nie ma jeszcze 2 lat....) chce dla kota dobrze - pilnuje, by w miseczkach była woda i karma, stara się być delikatne.... ale to dziecko...
Kot ewidentnie obsikuje dywan, na którym lubi siedzieć chłopczyk, ale przede wszystkim psie posłanie, które od jakiegoś czasu jest również ulubionym miejscem dzieciaczka

Dodatkowym utrudnieniem jest fakt, że mieszkanie jest wynajmowane....

Jednocześnie koteczka dąży nieśmiało do kontaktu z człowiekiem - ale pod warunkiem, że za chwilę nie zjawia się dziecko i pies :wink:

Kiedy była w lecznicy na sterylce, wszyscy się zachwycali, jakiś to grzeczny i miły kot....

Odkryła też balkon, który bardzo się jej spodobał :1luvu:

(w poprzednimi mieszkaniu, w którym spędziła bodaj 7 lat, odkąd się przybłąkała, takiego dobrodziejstwa nie było :wink:

).

Ecccchhhhh.....

Ale to,że kotka zostanie przebadana zwiększa jej szanse na adopcję.Bardzo trzymam kciuki za dobry, spokojny domek :ok:

Wiesz, kiedy się bierze kota z ulicy, ze schroniska to poprawia się mu standard życia.W tę stronę jest OK, ale w drugą ... :cry:

Bardzo mi los tej kici leży na sercu.

No to trzymaj - jeśli uda się naprawić autko, jutro rano zostanie przywieziona do kliniki na pobyt dzienny :wink:

i zrobimy krew, mocz i USG

W moim plecaku czeka już na jej właścicieli Feliway (dyfuzor; z obroży zrezygnowaliśmy - właściciele słusznie zauważyli, że istnieje ryzyko, iż zwiększy ona szanse na to, że synek złapie ją, gdy się uprze, żeby ją przytulić

). Dostanie też wtedy leki... no i zobaczymy. Właścicielom naprawdę ciężko na myśl, że mieliby się z nią po 8 latach rozstać.... Tylko po prostu już "nie wyrabiają" - z małym dzieckiem, wynajmowanym mieszkaniem... i świadomością, że Kicia chyba nie jest szczęśliwa w obecnym układzie, jeśli to stąd się bierze to sikanie...

Trzymam, trzymam :ok:

Bardzo kibicuję kotce i nie piszę tego ot tak sobie.Koty to delikatne stworzenia, niektóre bardziej wrażliwe, jak mój Bohun.On nie odnalazłby się w domu, w którym jest hałas, dużo ludzi.Ze strachu potrafi załatwić się pod siebie, a jest w pełni kuwetkowy.

Jesteśmy po badaniach...
Hmmmmmmmmm..........
Ciężko postawić ostateczna diagnozę, ale dużo wskazuje, że oprócz FLUTD, co raczej zaskoczeniem nie jest, a także możliwymi zaburzeniami behawioralnymi, Kicia może mieć.... cukrzycę. Cały czas, wraz z właścicielami, analizujemy wszystko, uzupełniamy wywiad...
Wczoraj mieliśmy nadzieję, że wyniki krwi (glukoza: 443) są kwestią stresu (tylko być może ukrytego). Potem przyszły wyniki moczu: + + + +. Ale teoretycznie jeszcze to może być ze zdenerwowania... Właściciele dostali glukometr. Dziś rano:318. Wieczorem (najprawdopodobniej nic nie jadła przez 3-4 godziny), w trakcie, gdy była śpiąca i "wyluzowana" - 398 ;/ Nawet biorąc poprawkę na to, że glukometry czasem przekłamują... jest to martwiące. Teoretycznie wszystko się składa "do kupy": polidypsja, poliuria, polifagia (od jakiegoś czasu wyjada psu z miski, jeśli w jej jest pusto), senność. No i fakt, że ma teraz taką masę ciała, jak przed sterylizacją - a na logikę, jeśli tak dużo je i jest po sterylce, powinna była już dawno utyć... ;/
Gdyby diagnoza się potwierdziła..... kiepsko to widzę. Kot 9-10-letni, sikający czasem nie tam, gdzie trzeba, z cukrzycą... Jest naprawdę znikoma szansa, że ktokolwiek weźmie sobie taki problem na głowę... Ale przynajmniej sprawdziliśmy...

KaRottka - nie upadaj na duchu. Tutaj znajdują DT i DS koty w zaawansowanym wieku, z PNN, z cukrzycą, ostatnio DS znalazła kotka z nowotworem, więc choć niewielka, szansa jest :ok:

. Tutaj jest podforum o kotach nerkowych i cukrzycowych, więc jest szansa żeby jej pomóc i - w razie czego - znaleźć doświadczony DT. :ok:

Wiem, że zdarzyć się może wszystko... ale to trudna sytuacja. Także dla właścicieli. Echhh....
Na razie pomierzymy jeszcze trochę glukometrem plus spróbuję namówić ich na wykonanie oznaczenia fruktozaminy.

Nie miałam nigdy do czynienia z kotem cukrzycowym, ale znajomi owszem i jakoś sobie radzili.
Nie pamiętam już, o jakiego mojego kota chodziło, ale miał też bardzo wysoki cukier, okazało się, że to stres.Minęło.Bardzo chora na trzustkę Sonia też miała masakrycznie wysoki cukier.
To prawda, że bardzo trudne i chore koty też znajdują domki.Paradoksalnie ze schronisk ludzie wyciągają straszne biedy, a piękne brytki na przykład czekają długo, no bo takie ładne, to ktoś je przygarnie.To też tak działa.Nie ma reguł, nie można zakładać, że sytuacja jest beznadziejna.Tak naprawdę to uwierzyłam w to, kiedy miałam Bazylego do adopcji.Nie dawałam temu kotu ani cienia szansy, a jednak.Białaczkowe też znalazły domki,więcej optymizmu, proszę.

O, to koniecznie!
Ja w ubiegłym roku miałam tak z moim Piratem, u którego przy kontroli glukoza wyszła 400, po kilku dniach spadła do 367.
Pech chciał, że dostałam g...ny glukometr i kiedy po tygodniu podawania insuliny, zrobiłam kolejny pomiar i zobaczyłam 35, omal nie padłam

Potem pożyczyłam inny i przez kilka dni pomiary były w normie, więc wspólnie z wetami ustaliliśmy, żeby zrobić to badanie. Wynik wyszedł w normie.
Od tego czasu co kilka tygodni robię badania kontrolne.

Oby fruktozamina wyszła OK :ok:

Wiem właśnie, że czasem, paradoksalnie, na korzyść działa to, że kto jest chory (jakkolwiek to zabrzmi), bo wzbudza to litość i bardziej kłuje w serce.
Odnośnie glukometrów-no niestety, są zawodne. Niedawno sprawdzaliśmy to w lecznicy - i tak naprawdę, jeśli się stabilizuje pacjenta, to nieraz lepiej jest badać na analizatorze biochemicznym - tylko wiadomo, że to jest często większym stresem, bo nie wystarczy ukłuć uszko :wink:

Aczkolwiek, tak na marginesie, pozytywnie rozbroiło mnie to, że najpierw kuła się właścicielka, która od lata ma "stały" poziom glukozy, więc chciała sprawdzić czy nagle nie wyskoczy jej jakiś dziwnie wysoki wynik

Kolejny pomiar.... 391.... Czyli średnio na czczo wychodzi ok.300, 2-3 h po posiłku - 400. Marne są szanse, że to wszystko jest błędem pomiaru. Albo stresem. Trzeba przyznać, że widać sporą powtarzalność wyników. Właściciele raczej nie podejmą się leczenia cukrzycy. A do tego mają świadomość, że są duże szanse, iż wystąpiła ona na podłożu długotrwałego stresu, więc mała jest szansa wyprowadzenia jej z tego w ich domu...

Które miejsca najbardziej sprawdzały Wam się, jako miejsca ogłaszania chorych, niekoniecznie młodych kotów?....

Tu jeszcze jedna Kicia... Z lutego 2014, na kontroli posterylizacyjnej. Piękności... :1luvu:

Generalnie koty "trudnoadopcyjne" - te z białaczką, w zaawansowanym wieku, z cukrzycą - biorą chyba ludzie z FB. Tam bywają osoby, które już przez to przeszły, których nie przeraża opieka nad kotem specjalnej troski. :ok:

Cudna maleńka :love:

Szkoda, że szanse na niemanie cukrzycy nie są zbyt duże

Ale trzeba mieć nadzieję, że znajdzie się nowy, świadomy domek.
Internet potrafi zdziałać cuda :ok:

Na Miau też się znajdują domy dla kotów z daną chorobą.
Jeśli diagnoza się potwierdzi, radziłabym dopisać to w tytule.

Mój dom jest domem dla kotów, które "nie miały szansy na......." - i co? Mam (m.in.) kotkę z cukrzycą i chorą tarczycą. Starszą, około 10-letnią. Była dziczką, opiekunka zachorowała, wspaniałe dziewczyny z Edano nie dały jej umrzeć. Wyleczyły z wszelkich możliwych chorób, jakie miała. Została tylko cukrzyca, tarczyca - i "dziki" kot. Dzisiaj (po około 6 mies.) jest to "myzia", której dwa razy dziennie daję insulinę pod skórę (nic trudnego!) i tableteczkę na tarczycę rozgniecioną w karmie. Inna staruszka (głuchawa i ślepawa) - 16-letni "dzik" jest co prawda "nie miziasta", ale wkomponowała się doskonale w stado i jest kotem-łasuchem kocykowo-koszykowym. Inne "dzikusy" i staruszki - też się rozpieszczuchowały. Warunkiem adaptacji i powodzenia są po prostu" akceptacja, miłość, poczucie bezpieczeństwa. Żałuję, że w tej chwili nie mogę się zaopiekować tą piękną Białą Księżniczką, bo dla mnie podawanie jej insuliny, czy innych leków nie sprawiłoby najmniejszej trudności. TO NIC TRUDNEGO!!! NAPRAWDĘ. Czy ta księżniczka miała kiedyś kontakt z innymi kotami? Bo jeśli nie na jedynaczkę, to może w 2-3 kotkowym domku odżyłaby i była znów "grzeczną, cudowną kicią"? Osobiście jestem pewna, że tak by się stało. Warunek: nie do domu z małym dzieckiem i/lub psem. Będę śledzić ten wątek, bo bardzo mi żal tej kici. Rozpuściłam wieści wśród znajomych - może to coś da. Pozdrawiam wszystkie osoby pomagające w znalezieniu domu kici, a właścicieli namawiam do spróbowania jednak leczenia. Może niekonieczna będzie insulina, a wystarczą same tabletki - np.Glipizide? Mam kilka opakowań "na zbyciu", jeśli się przydadzą, proszę o wiadomość na "priv" - wyślę.

MEGA pilne... DT/DS, cokolwiek... Śnieżnobiała kicia...

Kto przegląda forum