W-wa. Zostało 7. DŁUG spłacony, DZIĘKI! Nowy "problem" s.50

Tak, wróciła nawet 21 maja.
Zapewne można było powalczyć. Pewnie w końcu by się udało - tylko jakim kosztem dla kota?
Oczywiście, że do tej pory sobie radziła w stadzie - jedynym stadzie i w jedynych warunkach, jakie znała. I nie miała innego wyjścia.
W nowym pewnie też by sobie poradziła w końcu, gdyby nie miała wyjścia.
Tylko ja nie będę na siłę upychać kota w domu, w którym nie będzie szczęśliwy.
I nikomu nie powiem, żeby odstawił rezydenta pieszczocha od cyca na jakiś czas, bo Solejka potrzebuje wyłącznej uwagi człowieka przynajmniej na początku. I nie wiadomo, jak długo ten początek potrwa.

OKI, szanuję Twoje zdanie. W końcu to Ty znasz Solejkę i rozmawiałaś z Panią.
Ale, ja mam też swoje doświadczenia i myślę, że wyciągnie dalekoidących wniosków na temat Solejki po tej nieudanej adopcji jest pochopne.
Moim zdaniem, tydzień to stanowczo za mało, aby ocenić sytuację. Tej Pani zwyczajnie siadła psycha. Nie każdy dom jest taki. Ale to tylko moje zdanie.

Też myślałam, że tej pani siadła psycha. Ale widziałam, jak wyglądał kot, gdy go odbierałam.
Jak się spakował do transportera i po zamknięciu drzwiczek zaczął mruczeć - wiedział, że stamtąd jedzie.
Nawet jeśli były popełnione błędy, to w mojej ocenie, było już zbyt późno na ratowanie sytuacji tam na miejscu.
Kot nie jadł, nie pił, robił pod siebie. Pani karmiła i poiła, i myła.
To nie pani siadła psycha, tylko kotu.

Wcześniej byłam pewna, że tam na miejscu coś było nie tak.
Miałam nadzieję, że pani przesadza co do jej stanu.
I dopiero teraz z każdą godziną upewniam się, że Solejka będzie najszczęśliwsza jako jedynaczka.
Albo - jak wyżej - z kotem, który za człowiekiem nie przepada i nie będzie jej robił konkurencji.
Być może się mylę, dt będzie miał więcej czasu i jeśli dojdzie do innych wniosków, to ja je uszanuję.
Aczkolwiek nie sądzę, bo to nie pierwszy kot stamtąd, który okazał się jedynakiem.
Te koty chyba już po prostu mają dość kociego towarzystwa

Owszem, wszystkie inne świetnie się odnalazły w nowych stadach, ale to jeszcze żaden dowód, że nie wolałyby inaczej.

To nie powrót Solejki z adopcji był błędem, tylko jej adopcja.
I nie dlatego, że dom zły - wręcz przeciwnie. Tylko dlatego, że to nie był ten kot do tego domu.
Takie jest niestety ryzyko wydawania do adopcji kota, którego się nie zna.

Bardzo żałuję, że tak to się wszystko potoczyło.
Żal mi i kota, i człowieka.

mogą mieć po prostu po kokardę - dopóki tam są, jest status quo, kiedy wychodzą, odkrywają nowe możliwości :roll:

. To nie tylko my tych kotów nie znamy, one nie znają same siebie, bo niby jak?
Biedna Solejka, biedna Pani

Oby szybciutko znalazł się dom, który będzie nosić księżniczkę na rękach :ok:

Biedna Solejka :-(

. Szkoda, że nie wyszło...

alix76, dokładnie tak jest - one się tam nie zachowują w sposób naturalny dla siebie

Poza tym nie wiemy, jak one się zachowują przez większość czasu.
Niestety nie dla wszystkich mamy domy tymczasowe.
Dla mnie to jest koszmar, że muszę szukać domów kotom, których nie znam.
Jestem w stałym kontakcie z ludźmi dyżurującymi na miejscu (tak w ogóle to chwała im za to :1luvu:

).
Wypytuję non-stop o ich obserwacje, ale oni są tam tylko 2-3 godziny dziennie.

Sytuacja tam też się zmienia cały czas. Już zachowują się zupełnie inaczej niż na początku, w marcu.
Początkowo (16 marca) było ich 45 nie 50.
Teraz jest ich 15 - czyli równo 30 kotów "zniknęło" stamtąd w ciągu dwóch miesięcy.
Dla większości z tych kotów już samo to jest nowością - mają teraz tyyyyle miejsca, niezasrane po wręby kuwety, jedzenie do syta.

Tylko domków brak

No niestety

Trochę mnie zmuliła sytuacja z Solejką :oops:

Ale pomalutku wracam do żywych.
Coś tam się dzieje, rozmowy się toczą - zobaczymy, może coś z tego wyjdzie...

Wczoraj ciachnęliśmy Kaję, więc zaczynamy intensywnie rozglądać się za domem

Alfik miał dziś pobraną krew - jutro będzie wiadomo, co dalej. Mam nadzieję, że osiągi mu się poprawią.
Ale to zawsze strach, czy na pewno

Bardzo dziękuję za nieocenioną pomoc przy Kajce :1luvu:

Mała czuje się dobrze, i zaczęła przychodzić do mnie do łóżka rano. Kładzie się obok i czeka na pieszczotki

Fajnie, że się dobrze czuje :ok:

Wprawdzie uznałam, że brak wiadomości, to dobra wiadomość, ale nie ma to jak potwierdzenie

Wolałam nie chwalić dnia przed zachodem słońca...
wczoraj troszkę lizała ranę, może jej śmierdziało po dezynfekcji, dzisiaj trzyma się od niej raczej z daleka, tylko głupek namiętnie poluje na muchy ;-)