Widzę..Czuję..Szczecin - NOWE ZDJĘCIA..

Rudolf [*] 12.04.2015 żegnaj kochany..

kolendra_ pisze:Megana, najszczersze wyrazy współczucia ;

Skarbonko, ja właśnie po wizycie w zooplusie, niech koteczki skorzystają z promocji.
Dołożyłam też żwirku drewnianego Cat's Best, bo pamiętam, że tego Izie brakowało.

Kochana chyba przywołałam Cię dziś myślami :mrgreen:

tak sobie oglądałam fotki Twoich podopiecznych i nagle Ty tu :ok:

dziękujemy z całego serca za wsparcie :1luvu:

Przyznam, że ja jestem dobrym 'odbiornikiem' i czuję, kiedy ktoś mnie 'woła' :mrgreen:

Swoją drogą podziwiam Twoje zdjęcie profilowe ! Prześliczne kotecki ! :kotek:

Rudolf [*] 12.04.2015 żegnaj kochany..

"Sonia..Kochana moja..odeszła mi dzisiaj przed 23.00 cichutko...serduszko biło jeszcze chwilkę, już powolutku i coraz słabiej.
Jakby czekała aż wrócę z działek od kotów..

Sonia śliczna biało grafitowa staruszka. O cudownie szmaragdowych oczach.. Nie lubiła kontaktu z człowiekiem - fizycznego kontaktu, tak było do niedawna.
Zaczęła tracić wagę, musiała być karmiona osobno bo jadła powoli i co innego niż pozostałe koty. Nie tknęła już ukochanej Rc.Exigent.
Mogła jeść już tylko paszteciki i piła 18% słodką śmietankę.
Od kilku dni pozwalała się głaskać i mruczała przy tym gardłowo. To takie specyficzne mruczenie - inne, tak mruczą koty które odchodzą..
W ostatnich dniach poświęciłam jej możliwie maksymalnie dużo uwagi. Głaszcząc przy każdej możliwości - tego mi nigdy nie było wolno..

Zapadła w głęboki sen takie można było odczuć wrażenie.. Bez najmniejszego szmeru.. Całkiem jak Celinka[*] z Tęczy..

Sonia..Sonia..Sonia uratowana ponad 5 lat temu z Tęczy. Znaleziona po 4 dniach nawoływań w śniegu po kolana dodam po moje kolana,
brnęła powoli resztką sił zrezygnowana, jakby po ostatni posiłek.. Przewracała się w tym śniegu z niedożywienia,
wycieńczenia bo przecież nie mogła spać..musiała tam pod deskami, pod starymi drewnianymi legarami strzec życia.
Tylko to miała i widziała jak tracili je w potworny sposób jej przyjaciele..widziała tyle, że chyba już tylko jakaś nadludzka moc spowodowała,
że wyszła, zaryzykowała , może po ostatni posiłek, może szukała już śmierci.. albo ratunku..
Wtedy zima była bardzo ciężka i długa. Trudno przeżyć przy 25 stopniowym mrozie pod deskami, śpiąc na gołej zmarzniętej ziemi,
gdzie strach się wynurzyć nawet po posiłek bo wkoło same niebezpieczeństwa. Trudno ogrzać już niemłode ciało kiedy się nie je..
Trudno uciec kiedy już łapki nie tak sprawne, a i uciekać nie ma gdzie..

W grudniu ponad 5 lat temu Sonia tuż przed świętami trafiła do mnie. Spała prawie 2 tygodnie..
Spała i jadła jak większość kotów uratowanych STAMTĄD.."

"Żegnaj Słoneczko.. :cry: