DT u Hani, czyli nasze Felviki+ Wojtuś[*]

Iarek/Pniarek, ostatni z Grzybków, jest już w swoim nowym Domku :ok:

Ma czarną koleżankę, na razie mocno wystraszoną nowym towarzyszem i czwórkę dorosłych Dużych, już w chłopaka zapatrzonych :lol:

Oby żyli wspólnie długo, zdrowo i szczęśliwie :piwa:

Haniu,szybka smierc białaczkowego kotka jest chyba najlepszym co może takiego kota spotkac.Nie meczyla się biedulka długo.Zobacz na mojego Czarnuszka -prawie dwa lata,ciagle ratowanie zycia,kłucia,kroplówki,odsysanie.Co to za zycie było,tylko jak odszedł malo mi serce nie pękło.Kizunia odeszla b.szybko,dwa dni i pomoglismy jej przekroczyc TM.Wiedzieliśmy,że zmiany neurologiczne sa juz nieodwracalne,a ona się meczy.Miała dobre życie.Trzymajcie sie Kochani

Ja wiem Bożenko, że dobrze, że mała nie cierpiała. Dobrze pamiętam jak to było z Czrnuszkiem i innymi (choćby nasz Tercet czy Kołleczek). Tylko tak źle człowiekowi, jak te młode zwierzaczki odchodzą. Dobrze pamiętam jak zupełnie niedawno przecież, malutkiej Lali masowaliśmy z Tż kilka razy dziennie brzunio, bo miała bardzo dużą przepuklinę, a była jeszcze za malutka na operację, więc w miarę naszych sił robiliśmy wszystko żeby ta przepuklinka się nie zapętliła. I jak wtedy maleńka wtulała się w nasze ręce i niesamowicie głośno mruczała. To był jeden z największych przytulasków kocich :cry:

Och jak smutno. I potrafię sobie wyobrazić jak źle jest teraz Opiekunkom :cry:

Dzisiaj, myśląc o krótkim życiu tych naszych Felvików i o tym, że tak naprawdę nie znamy ich dnia ani godziny, postanowiłam przenieść trojkę nowych do pokoju. Niech mają jak najdłużej możliwość fajnego, domowego życia ze spaniem w pościeli, leżeniem na ludziu, wyglądaniem przez okno i zabawą. W kontakcie jest ziółko od Cioci Iwonki, więc od wczoraj kociaki są wyluzowane i spokojne. Poznanie naszej szóstki przebiegło świetnie, były tylko dwa lekkie syknięcia, a potem już tylko zwiedzanie i poznawanie nowego miejsca zamieszkania. Posiłki wchodzą bez najmniejszego problemu, z kuwet też już wszyscy korzystają, a jak niedawno weszłam, to pięć kotów spało sobie pośrodku łóżka :kotek:

Jesteśmy w trakcie drugiej tury Interferonu, był Zylexis, jest jedzonko i uspokajacz w powietrzu, no i ja mam teraz przez jakiś czas dużo więcej czasu na opiekę, więc wierzę, ze będzie dobrze. Na razie jest nadspodziewanie ok :ok:

zdjęcia sprzed chwili (łóżko specjalnie jest cały dzień zasłane, żeby kociaki mogły sobie leżeć w pościeli albo się w nią wkopywać :mrgreen:

),
tłuste rude to 6kg Takta, bure to Tysieńka, a czarno widzę to Karolka i Teffi, Tyrmand i Tischner

i dowód na przytulaństwo Mamin-Synków (Bączek, Pączek i Okruch, a nad nimi Wena i Rysia)

Takiej felviarni to niejeden zdrowy kot moze pozazdroscic.

A dla Lali [`]

Wstrętny Mobisiek kradnie papier toaletowy :mrgreen:

Cała rolka jest schowana w szafce, ale w pojemniczku jest malutka rolka dla gości i ten paskud się do niej dobrał :twisted:

Teraz ucieka przede mną z papierem w pysku :ryk:

a Bączek drugi mundry :ryk:

PASKUDY

kochane

---
Zabrałam papier, to kombinuje w zlewie :mrgreen:

Palma im odbija, bo niedługo otworzę jadalnie, a chcieliby już :twisted:

Agneska pisze:Takiej felviarni to niejeden zdrowy kot moze pozazdroscic.

A dla Lali [`]

to jest sześć kotków na 10m2

i oby nie zmieniło się w żadną stronę :!:

Szkoda Lali, szkoda ich Państwa i bardzo szkota też Loli, która teraz została sama...

To dla odmiany rozłożył się Pączuś.
Ma gorączkę, nie chce jeść, głównie leży, a jak już wstaje, to chodzi taki usztywniony -widać że go boli.
Weci zaordynowali leczenie, antybiotyk i p/zapalne.
Oby szybko przeszło.
Felviczki nadal w dobrej formie i humorkach.
Jedzenie znika, roznoszą pokój albo śpią w pościeli.
W łazience wylądowała Sand.
Próbuję ją w odosobnieniu przekonać do człowieka.
Ziółka wciąż w obu kontaktach poprawiają futrom nastroje.

Pączkowe kciuczki :ok:

I dla całej gromadki mocne :ok:

Jutro czwartek już mam :strach:

Damy radę Ciocia, wspólnymi siłami jak zawsze :ok:

Będzie dobrze

---
Pączuś czuje się byle jak, po tym ciągłym kropleniu oczka, a teraz pigułach i kłujach ucieka, jak tylko idę w jego stronę.
Ucieka nieporadnie, bo go boli, ale i tak stara się zniknąć z mojego pola widzenia.
Coś się obawiam, że w ślady brata idzie Bączek.
Okruch na razie wciąż szaleje.

Felviczki wciąż w dobrej formie i to bardzo mnie cieszy :ok: