Odnośnie wetów i dietetyki - taki cytat, który wydaje się pokazywać, że jednak jest nadzieja, że u nas zaczną (jak wielu w USA) sobie przypominać, że drapieżnik kot to jednak jest mięsożercą a nie weganinem (stąd):
Bacoma pisze:...
W tym semestrze mam ( a właściwie miałam) zajęcia z dietetyki ( w domyśle małych zwierząt - psów i kotów). O ile od dawna wiedziałam, że coś takiego jak BARF istnieje to miałam co do zmiany diety mojego psa wiele wątpliwości i stwierdziłam, że póki ich nie rozwieję diety suce nie zmieniam (dobrej jakości sucha karma z dużą zawartością białka pochodzenia zwierzęcego). Zajęć z dietetyki jest bardzo mało, jeśli człowiek nie chce to przejdzie przez nie bezboleśnie i nie nauczy się prawie niczego. Ja natomiast postanowiłam wykorzystać okazję i podrążyć temat.
Jeden z prowadzących uczciwie przedstawił nam wady i zalety gotowych karm, karmienia gotowanym i potrzeb pod kątem ilości białka/węglowodanów/tłuszczu. Sam z siebie o BARFie nie wspominał, zapytany nie miał nic przeciwko, a nawet był za.
Kolejny z prowadzących, na zajęciach z którym mieliśmy ułożyć zbilansowaną dawkę dla psa (opcja jedzenia gotowanego) zapytany o to jakie karmienie jest najlepsze dla psa odpowiedział, że bezsprzecznie BARF, natomiast problemem w jego wprowadzeniu jest mentalność wielu właścicieli.
...
Mój elaborat (strasznie się rozpisałam) skończę konkluzją, że albo mam farta do prowadzących albo coś się zmienia i jest szansa na bardziej uświadomionych lekarzy, a z drugiej strony czasami weterynarze boją się proponować diety robione w domu gdyż robione byle jak, niezgodnie z ich zaleceniami potrafią zrobić więcej szkody niż gotowce...
Aczkolwiek znalazłam w artykule jedną nieprawdę: "konsumenci ponosili znacznie wyższe koszty dietoterapii swoich zwierząt – oprócz wyższej ceny zakupu karmy, musieli dodatkowo opłacać wizyty u weterynarza" - można sobie wejść do poczekalni u weta wprost z ulicy i zakupić paczkę czy puszkę karmy, niepotrzebna do tego wizyta. Poza, oczywiście, tą pierwszą, podczas której wychodzą kocie/psie niedomagania i się ustala "konieczność" stosowania tej diety.
. Skład karmy , wiadomo jaki jest. Nie zmienia to jednak faktu , ze karma jest bardzo dobrze przyswajalna przez kota, co widać w kuwecie , naprawdę małe , ładne kupki , bezzapachowe . Wyglądają jak po karmieniu surowym mięsem. Powiem szczerze , ze dziwi mnie to , ze Rc z takim składem karmy jest tak dobrze trawiony, a na bezbożówkach tych wysoko bialkowych POn , applaws, wildcat jest fatalnie. Mieszanie karmy i stopniowe przechodzenie niczego nie zmienia. Wystarczy jeden chrupek PoNa w całej misce i zaczynają się u mojego kotów rewolucje w układzie trawiennym.
Tak samo jak u ludzi, niestety samo zdrowe jedzenie jeszcze nie daje gwarancji wiekowości i dobrego zdrowia. I owszem, zdrowe jedzenie (a jak przypuszczam BARF jest statystycznie zdrowszy od karm przemysłowych, chociażby dlatego, że nie jest robiony z najtańszych odpadów oraz roślinnych wypełniaczy) może sprawić, że kot będzie miał *większą szansę* dożycia 15 lat, i że będzie miał *większą szansę*, że w wieku 15 lat będzie w miarę zdrowy, ale poważnie wątpię, czy jest w stanie sprawić, że *normą* stanie się dożycie tych 15 lat, i normą będzie doskonały stan zdrowia w wieku 15 lat. Z tych samych względów, dla których nie jest i nigdy nie było normą dożywanie przez ludzi 70-80 lat w doskonałym stanie zdrowia. 
). Ja swoje powiedziałam - kto chce, pomyśli, kto nie chce - będzie dalej wierzył w reklamy i kolorowe ulotki poparte "badaniami". A później się dziwią, że jest takie Amber Gold i inne cuda... szkoda czasu - jak ktoś chce być wykorzystywany i naciągany, to widocznie trzeba na to pozwolić. Zdecydowanie Fromm miał racje w swojej "ucieczce od wolności", że... żegnam szacowne grono, bo szkoda czasu na jałowe dyskusje ze ścianą.