Znając siebie - nie odpuściłabym, wytoczyłabym jej otwartą wojnę... Podziwiam Cię Milena, że w takiej sytuacji starasz się jakiś to jeszcze tłumaczyć synkowi i pozornie trzymać jej stronę.
Chociaż ja w sumie miałam bardzo podobną sytuację w podstawówce, uwzieła się na mnie matematyczka i wojna była nie do wygrania, bo była wicedyrektorką szkoły... A z matmy byłam naprawdę dobra... Szkoda tylko twojego synka, on jest jeszcze taki mały
Szkoła to powinna być dla niego przyjemność, szczególnie jak jest taki zdolny i lubi się uczyć 
Ja sobie to na chłodno wytłumaczyłam, że najważniejsze, że Antoni ma opanowany materiał, lubi czytać i zawsze jest przygotowany do lekcji. Jak zrywa jedynki za to, że nakleił coś na tekturce, a nie na kartce to chyba mu od tego rozumku nie ubędzie. Zacznę sie martwić, gdy przestanie sie uczyć.
Aż dziwne, bo on jak tylko słyszy budzik to sie wydziera o jedzonko. A dzisiaj ewidentnie chciał sobie jeszcze pospać 
Duza zaburzyła koteczkowi rytm dnia - oj niedobra ja!
) i nie zdałam jednego egzaminu przez całe studia 
(AMY 
