WĄTEK ILUSTROWANY. Lolek.

Nawet Behemot przybrał wyraźnie przez ostatni miesiąc.
Może ten Rosjanin ma racje i rzeczywiście będzie ciężka zima?

Mysz jest damą, a damy maja torebeczki

Aluś jesteś! :ok:

Poprosimy o przypomnienie zdjęcia Nerysia i Myszy

Pozdrawiamy Ewa&Choco&Nero jesteśmy widoczni tam w podpisie
Nasz wątek też czasami zrobił się trochę kulinarny zwłaszcza jak przyjeżdżał Krzyś :wink:

dla uśmiechu http://allegro.pl/legowisko-dla-kota-hi ... 10008.html
jakby się Mysz położyła toby chyba z szybą w domu wylądowała :ryk:

O...
Że niby te 4 przyssawki maja kota utrzymać?
:ryk:

To szyba chyba pancerna jakaś d:
O ramach nie wspomnę...

Ale, żeby nic i nic.....

Właśnie...

I dalej nic ...

O rany faktycznie mi zleciało... :oops:

Jestem, jestem i zacznę od spraw organizacyjnych.
Winna jestem Ali (wpłata za jeden kalendarz + lekka nadpłata

) i AgaPap (wpłata za dwa kalendarze) potwierdzenie przelewu, który zrobiłam na konto Rustie 14 października:

Dziewczyny, serdecznie dziękuję za pomoc finansową :1luvu:

A to fotka słodkiej białej dziewczynki, która od początku listopada rządzi już we własnym domku

Pamiętacie jaka była maleńka i biedna?

Elu, dziękuję za wybranie dobrego domu i ciągłą opiekę nad jednooką Zinzi, której wciąż szukamy domu :ok:

Foty mojej ferajny w kolejnym poście

Ostatnio pochłonięta byłam gruntownym remontem w drukarni i kompletnie nie miałam czasu na robienie fotek moim kotom. Zmobilizowałam się dopiero w ostatni, ciut dłuższy weekend

.

Gwiazdą obiektywu okazał się oczywiście Fryc, który wykorzystał najlepsze przedpołudniowe światło. Rady na to nie ma – gdy wychodzę do ogrodu, ON JEST NAJWAŻNIEJSZY :idea:

. Nie daje szansy innym kotom. Nie możemy wspólnie pospacerować, bo przegania je na odległość kilkunastu metrów :twisted:

. To JEGO mam głaskać, fotografować, podziwiać i w ogóle :lol:

. Tak więc to jego macie pierwszego:

Dopiero gdy gwiazdor porządnie zmęczył się chodzeniem i zasnął w fotelu, mogłam wyjść z aparatem w plener jeszcze raz i dyskretnie zwołać pozostałe koty na wspólny spacer

. Słońca już nie mieliśmy, ale i tak ślicznie pozowały. Spędziłam z nimi w trawach długie chwile jak za dawnych czasów. Mruczały, ocierały się o moje nogi i były wyraźnie szczęśliwe, że terrorysta tym razem nam nie towarzyszy :lol: